Το «Μπρούκλιν, άντε γεια!» είναι η ιστορία ενός σύγχρονου γαλατικού χωριού

brooklyn
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2017

Μερικές σκέψεις για τη ζωή μας με αφορμή το μουσικό ντοκιμαντέρ που παρακολουθήσαμε στο En Lefko Film Festival.

Είναι απορίας άξιο πόσος είναι ο κόσμος στην Αθήνα στον οποίο απευθύνονται δύο μουσικά τμήματα σε κινηματογραφικά φεστιβάλ της πόλης. Εκτός από την καθιερωμένη κατηγορία των μουσικών ντοκιμαντέρ στις Νύχτες Πρεμιέρας, τώρα έρχεται και το En Lefko Film Festival για να γεμίσει με μουσική τα σινεμά του κέντρου της πόλης. Το σίγουρο είναι ότι αυτή η τάση μας αρέσει πολύ. Όχι απαραίτητα επειδή έχουμε δει πολλά μουσικά ντοκιμαντέρ που θυμόμαστε για το πόσο καλά ήταν, μα κυρίως επειδή αποτελούν έναν πόλο έλξης και σημείο συνάντησης για αυτή τη φυλή της Αθήνας που θέλει να ακούει τη μουσική που της αρέσει δυνατά και έτσι της δίνεται η ευκαιρία να το κάνει χωρίς σκοτούρες.

Rebecca Smeyne

Τα μουσικά ντοκιμαντέρ που ξεχωρίζει ο καθένας είναι καθαρά θέμα προσωπικού γούστου, οπότε για τα δικά μας δεδομένα, με το που διαβάσαμε το πρόγραμμα, δεν υπήρχε αμφιβολία ότι αν έπρεπε να επιλέξουμε μια μόνο προβολή από το μουσικό τμήμα, αυτή θα ήταν το «Μπρούκλιν, άντε γεια!». Πρόκειται για την ιστορία του Death by Audio, ενός venue που από το 2005 έως το 2014 φιλοξένησε και ανέδειξε όλη την underground κιθαριστική και μη indie σκηνή του Μπρούκλιν, συνδέοντας το όνομά του με ονόματα όπως αυτά των A Place to Bury Strangers, Future Islands, Thee Oh Sees, Ty Segall, Dan Deacon και Les Savy Fav. Το παράδοξο της ιστορίας είναι ότι αυτός ο χώρος έκλεισε επειδή το κτίριο όπου στεγαζόταν ήρθε στην ιδιοκτησία του Vice, το οποίο υποτίθεται πως στηρίζει ενέργειες σαν αυτές του Death by Audio, ωστόσο εδώ αποφάσισε να πάει με τις επιταγές της αγοράς, σε ένα ειρωνικό παιχνίδι του gentrification.

Άσχετα από το κατά πόσο αγαπά κανείς το συγκεκριμένο είδος υποκουλτούρας που παρουσιάζεται εδώ (εμείς πολύ και δεν το κρύβουμε), πρόκειται για μια ιστορία που έχει πολλές προεκτάσεις πέρα από τα στεγανά ενός μουσικού ντοκιμαντέρ. Είναι μια υπόθεση Δαυίδ εναντίον Γολιάθ, η οποία ανταποκρίνεται σε ένα πολύ σημαντικό δίλημμα της εποχής μας. Διότι ειδικότερα από τότε που ξέσπασε η κρίση, τα οικονομικά έχουν εξελιχθεί ως το ιδανικό μονοπάτι για βέβαιη επαγγελματική αποκατάσταση και ως εκ τούτου αυτό ανταποκρίνεται και σε μια ευρύτερη θεώρηση του κόσμου, η οποία θέτει στο περιθώριο ο,τιδήποτε δημιουργικό δεν αποφέρει το απαραίτητο κέρδος.

Στο «Μπρούκλιν, άντε γεια!» θα δεις ανθρώπους που μπορεί να βλέπουν τον κόσμο από μια ρομαντική και πιο αθώα σκοπιά, αυτό όμως είναι και το νόημα. Κάνουν αυτό που τους αρέσει δίχως να σκέφτονται το κέρδος, απλά και μόνο επειδή δεν μπορούν χωρίς αυτή την καλλιτεχνική δημιουργία. Και με αυτό τον τρόπο, νιώθουν πως ανήκουν κάπου, αφού οι ρυθμοί και οι επιταγές της κοινωνίας έχουν αποβάλλει τον δικό τους τρόπο σκέψης. Φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς αυτούς τους ανθρώπους, στον οποίο όλοι θα λειτουργούσαν σύμφωνα με το κέρδος και με απώτερους σκοπούς. Θα έμοιαζε πολύ περισσότερο με κάποια ταινία που παρουσιάζει ένα δυστοπικό μέλλον.

Έχοντας δει και στη χώρα μας όλους σχεδόν τους μουσικούς που παρελαύνουν από το εν λόγω ντοκιμαντέρ και οι οποίοι ξεπήδησαν από το Death by Audio, έχουμε να πούμε πως είναι αξιοζήλευτη αυτή η αίσθηση κοινότητας που σου δημιουργούν, αφού η κοινή αφετηρία τους και η παρόμοια αισθητική που μοιράζονται έχουν πλέον ξεπεράσει τα όρια της «σκηνής» και έχουν εξελιχθεί σε κάτι πολύ παραπάνω και πιο σημαντικό. Μιλάμε για μια μερίδα ατόμων που είτε βρίσκονται πάνω στη σκηνή και παίζουν μουσική είτε είναι κάτω από αυτή και την καταναλώνουν, έχουν βρει το δικό τους καταφύγιο μέσα στο παγκόσμιο χάος που επικρατεί, ζώντας δυνατά το τώρα, ξορκίζοντας έτσι την ιδέα του θανάτου. Η ιστορία του Death by Audio είναι μια ιστορία θορύβου, δημιουργίας, αγάπης, ξεροκεφαλιάς, δακρύων, γέλιου, εναλλακτικής σκέψης έξω από κουτάκια, επιμονής, αίσθησης ότι ανήκεις κάπου, γεμάτη στιγμές στις οποίες νιώθεις ότι μπορείς να πετύχεις τα πάντα και παράδειγμα για ζωή. Μήπως χρειαζόμαστε και εμείς να δημιουργήσουμε ένα δικό μας Death by Audio;

Όλες τις πληροφορίες για τις προβολές του 1ου En Lefko Film Festival μπορείτε να τις βρείτε στο elff.gr

ΓΜ