Το «SMILF» παρουσιάζει με ρεαλισμό τη σεξουαλική (και μη) ζωή μιας νεαρής μόνης μητέρας

smilf
ΤΡΙΤΗ, 07 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2017

Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες νέες σειρές της σεζόν συνεχίζει την δυνατή παράδοση των σύγχρονων δραματικών κωμωδιών της αμερικανικής τηλεόρασης.

Μια από τις σημαντικότερες διεργασίες που πραγματοποιούνται αυτή τη στιγμή στην αμερικανική τηλεόραση είναι η ανάδειξη του comedy drama (κωμικό δράμα; δραματική κωμωδία;). Το είδος της ξύλινης κωμωδίας με σταθερά χαρούμενους ανθρώπους που μοιάζουν να ζουν μια «καθαρή» και τέλεια ζωή σαν ρομπότ ανήκει στο παρελθόν και εδώ που τα λέμε καιρός ήταν. Κωμικές σειρές όπως το «You’re the Worst», το «Broad City», το «Atlanta» και το «Master of None» είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες επιλογές που μπορεί να βρει κανείς σήμερα στη μικρή οθόνη, βαδίζοντας με επιτυχία στα χνάρια των «Curb Your Enthusiasm» και «Louie». Είναι μια τάση που έχει οδηγήσει στην ανάδειξη της τηλεόρασης τα τελευταία χρόνια και αν δε γνωρίζετε τις παραπάνω σειρές, σίγουρα έχετε δουλειά να κάνετε και σας ζηλεύουμε.

Πλέον ταινίες που θα συναντούσες στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Sundance έρχονται στην τηλεόραση και αυτό βοηθάει τις συγκεκριμένες παραγωγές και να αποκτήσουν μεγαλύτερο κενό, αλλά και να ξεδιπλώσουν καλύτερα τις θεματικές τους. Η πιο πρόσφατη προσθήκη σε αυτή την κατηγορία είναι το «SMILF» της Frankie Shaw που ξεκίνησε να προβάλλεται μέσα από τη συχνότητα του Showtime. Πρόκειται για μια σειρά που βασίστηκε πάνω στο ομότιτλο φιλμ μικρού μήκους της Shaw, με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία από τη ζωή της τα τελευταία χρόνια. Η αλήθεια είναι πως ο τίτλος της είναι κάπως παράξενος και δεν είμαστε ακόμη σίγουροι αν μας αρέσει ή όχι και δε νομίζουμε ότι θα βοηθήσει ιδιαίτερα και στην προσέλκυση του κοινού. Φυσικά οι περισσότεροι γνωρίζετε τι σημαίνει η λέξη MILF στην αμερικανική αργκό (Mother I’d Like to Fuck), με το S να αντιστοιχεί στη λέξη single, δίνοντάς μας μια καλή εικόνα για το τι να περιμένουμε.

Η Shaw πρωταγωνιστεί στο ρόλο της Bridgette, μιας 20-something μόνης μητέρας ενός αγοριού δύο ετών (μια ενδιαφέρουσα παράξενη πληροφορία: το αγόρι το υποδύονται δύο δίδυμα κορίτσια) που μένει στην Βοστώνη και προσπαθεί να τα βγάλει πέρα στην καθημερινότητά της, τόσο για την ίδια όσο και για το παιδί της. Αυτό που γνωρίζουμε είναι πως είναι πως έχει υπάρξει επαγγελματίας ηθοποιός, χωρίς πάντως να έχει αναλάβει ποτέ κάποιον σημαντικό ρόλο. Η σχέση της με τον πατέρα του παιδιού της είναι καλή, αλλά μοιάζει περισσότερο σαν μια συμφωνία δύο φίλων για την ανατροφή του αγοριού, αφού ακόμη και όταν βρίσκονται μαζί στο ίδιο κρεβάτι δεν υπάρχει κάποιο ερωτικό στοιχείο ή τουλάχιστον δεν εξωτερικεύεται. Η μητέρα της (Rosie O’Donnell) μοιάζει σαν το πρότυπο μιας μητριαρχικής οικογένειας, ενώ γίνεται μια νύξη ότι υπέστη σεξουαλική κακοποίηση από τη μητέρα της όσο ήταν μικρή, χωρίς να γνωρίζουμε ακόμη περισσότερα για αυτό.

Πρωτίστως όμως η Bridgette είναι μια νεαρή γυναίκα που δεν έχει κάνει σεξ από τότε που γεννήθηκε ο γιος της και όπως είναι φυσικό έχει ανάγκες, οι οποίες παρουσιάζονται εντελώς ωμά και ρεαλιστικά. Το «SMILF» είναι μια σειρά που όχι μόνο δε διστάζει να γίνει «βρώμικη», αλλά στηρίζεται στην ικανότητά της να παρουσιάζει πραγματικά άβολες -ιδιωτικές και δημόσιες- καταστάσεις. Το χιούμορ προκύπτει μέσα από αυτή την πρακτική και αν και δε θα το εκτιμήσουν όλοι, σε συγκεκριμένες φάσεις είναι απλά ξεκαρδιστικό. Και όσο σεξιστική και αν φαντάζει η λέξη MILF, η Shaw τη χρησιμοποιεί με τέτοιον τρόπο ώστε να την απεκδύσει από τη σημασία της και να της δώσει ένα καινούριο νόημα που θα είναι λιγότερο προσβλητικό για τις γυναίκες.

Το «SMILF» δεν είναι όμως μόνο μια σειρά για τη σεξουαλική ζωή μιας μόνης μητέρας. Υπάρχει ένα πανέξυπνο και εύστοχο κοινωνικό σχόλιο που περισσότερο μοιάζει με τις ταξικές αναφορές στο σινεμά των Mike Leigh και Andrea Arnold (ειδικότερα σε ταινίες όπως το «Fish Tank»), παρά με μια μίμηση άλλων αντίστοιχων σύγχρονων σειρών της αμερικανικής τηλεόρασης. Η Bridgette ζορίζεται οικονομικά, είναι ακατάστατη με ένα διαμέρισμα που θυμίζει έφηβης μαθήτριας και ψυχολογικά δε βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση. Η σειρά φροντίζει να δώσει σε όλα αυτά τα στοιχεία κοινωνικοπολιτικά χαρακτηριστικά, με την Βοστώνη να απεικονίζεται σαν μια πόλη της εργατικής τάξης. Η 31χρονη Shaw που σκηνοθετεί αλλά και υπογράφει το πρώτο επεισόδιο δείχνει σημάδια έμπειρης και ικανής δημιουργού που ξέρει τι θέλει και πώς ακριβώς να το πετύχει και περιμένουμε στα επόμενα επεισόδια να διευρύνει και άλλο τον κόσμο της σειράς.

Το καστ της σειράς είναι η χαρά αυτού που παρακολουθεί τα πάντα από την αμερικανική τηλεόραση και θυμάται τους δεύτερους ρόλους. Την Shaw την είδαμε στην πρώτη σεζόν του «Mr. Robot» στο ρόλο της Shayla, τον πατέρα του παιδιού της υποδύεται ο Miguel Gomez που τον ξέρουμε σαν Gus από το «The Strain» και η εργοδότης της Bridgette δεν είναι άλλη από την Connie Britton που φυσικά την έχουμε δει σε πολλές σειρές και ταινίες (κυρίως στο «Friday Night Lights» δηλαδή), αλλά η πιο πρόσφατη επιτυχημένη της παρουσία ήταν στην πρώτη σεζόν του «American Horror Story». Όλες οι ερμηνείες είναι πολύ φυσικές και ρεαλιστικές και κάθε κωμικό στοιχείο απορρέει από αυτή την προσέγγιση.

Είναι ευτύχημα να υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην τηλεόραση σειρές όπως το «SMILF», με τέτοια μοναδική δηλαδή αίσθηση νέων ιδεών, δημιουργίας και απόλυτης ελευθερίας. Υπάρχουν σημεία που μπορείς να ταυτιστείς με την πρωταγωνίστρια της Shaw ακόμη και αν δεν είσαι μόνη μητέρα στα 20-κάτι, απλώς και μόνο γιατί οι χαρακτήρες, οι καταστάσεις και το πλαίσιο μοιάζουν τόσο αληθινά. Ελπίζουμε το «SMILF» (πού θα πάει, θα τον συνηθίσουμε τον τίτλο) να ανταποκριθεί στο potential που διαθέτει και να μείνει για καιρό μαζί μας και εδώ που τα λέμε έχει όλα τα εχέγγυα για να το πετύχει.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΣΧΟΣ / [email protected]