Δώδεκα χρόνια μετά την «Αμελί», η Audrey Tautou απαρνιέται το ρόλο της ενζενί κι επιστρέφει με έναν πιο σκοτεινό χαρακτήρα στο «Κρυφό πάθος της Τερέζ Ντ». Το click@Life παρουσιάζει την ντροπαλή Γαλλίδα ηθοποιό.

Γεννημένη στις 9 Αυγούστου του 1976 η Audrey Justine Tautou, όπως είναι το πλήρες όνομά της, αποτελεί μία από τις πιο γήινες και απομακρυσμένες από τα φώτα της δημοσιότητας ηθοποιούς. Το ενδιαφέρον και την κλίση της στην υποκριτική, τα ανακάλυψε όταν οι γονείς της την έστειλαν σε ένα καλοκαιρινό θεατρικό πρόγραμμα στο Παρίσι, ως επιβράβευση για το άριστο απολυτήριο λυκείου της.

Παρά την επιθυμία της να ασχοληθεί με την ηθοποιία, το αυστηρό οικογενειακό της περιβάλλον, την ώθησε να σπουδάσει λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης.

Η ίδια όμως, μετά την αποφοίτησή της έδωσε διορία ένα χρόνο «κι ούτε μέρα παραπάνω» για να κυνηγήσει μια καριέρα ως ηθοποιός. «Δεν ήθελα να μένω σε ένα σπίτι δέκα τετραγωνικών περιμένοντας το τηλέφωνο να χτυπήσει», έχει δηλώσει η ίδια, προσθέτοντας ότι «υπάρχουν τόσα ωραία πράγματα να ασχοληθεί κανείς στη ζωή για να κολλάει σε ένα επάγγελμα που δεν τον θέλει».

Η υποκριτική όμως φάνηκε ότι «ήθελε» και με το παραπάνω την Audrey Tautou, που πήρε το όνομά της από την Audrey Hepburn. Η γαλλίδα ηθοποιός κέρδισε το ρόλο της νεαρής Marie στην κωμωδία του Tonie Marshall «Venus beauty, Ινστιτούτο Ομορφιάς», αλλά και υποψηφιότητα για βραβείο César. Η πρωτόγνωρη και άμεση επιτυχία εξέπληξε ακόμα και την ίδια. «Ήμουν τόσο αβέβαιη ότι θα πάρω το ρόλο που όταν μου το ανακοίνωσαν τηλεφωνικά, νόμιζα ότι είχαν καλέσει λάθος αριθμό», είχε δηλώσει τότε.

Το κινηματογραφικό της ντεμπούτο κέρδισε την προσοχή του Jean-Pierre Jeunet, που έψαχνε πρωταγωνίστρια για την ταινία του «Αμελί», μετά την ξαφνική αποχώρηση της πρώτης του επιλογής, της Βρετανίδας Emily Watson. Η Audrey Tautou δέχεται, και έτσι το 2001, πρωταγωνιστεί σε μία από τις πιο μεγάλες κι αναπάντεχες κινηματογραφικές επιτυχίες της χρονιάς. Στα μεγάλα μαύρα μάτια της Tautou, αποτυπώνεται όλη η φαντασία και η ονειρική ατμόσφαιρα του Παρισιού, στην γοητευτικότερη ίσως φιλμική εκδοχή του. Το κοινό λάτρεψε την Αμελί, ο γαλλικός τύπος όμως, με σημαιοφόρο το «Le Nouvel Οbservateur» δεν χαρίστηκε στο αθώο κι αφελές κορίτσι από την Μονμάρτη.

Παρά το σκεπτικισμό των κριτικών, τα 174 εκατομμύρια εισπράξεων έδωσαν στην ηθοποιό το διαβατήριο για μία διεθνή καριέρα. Οι ρόλοι που ακολούθησαν, άκρως διαφορετικοί μεταξύ τους, έδωσαν την ευκαιρία στην Tautou να προβάλει κι άλλα στοιχεία της προσωπικότητας και του υποκριτικού της ταλέντου. Υποδύθηκε την Angélique, που παρακολουθεί τον άντρα με τον οποίο είναι ερωτευμένη στο «Μ’ αγαπά, δε μ’ αγαπά» της Laetitia Colombani, την παράνομη μετανάστρια στο «Βρώμικα, όμορφα πράγματα» του Stephen Frears και το ένα μισό ενός ζευγαριού σε μια τραγική ερωτική ιστορία στη διάρκεια του πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου στο «Ατέλειωτοι Αραβώνες» σε σκηνοθεσία του Jean-Pierre Jeunet.

Η συνεργασία της με τον σκηνοθέτη θα τριτώσει το 2009, όταν το δίδυμο Jeunet- Tautou θα αντικαταστήσει το Luhrmann – Kidman, στα διαφημιστικά σποτ για το άρωμα Chanel no5.

Για ένα μικρό διάστημα η Audrey κολύμπησε και σε πιο βαθιά, χολιγουντιανά νερά με τον «Κώδικα Da Vinci» του Ron Howard, στο πλευρό του Tom Hanks. «Λάτρεψα τη δουλειά μου στον Κώδικα Da Vinci, αλλά το ότι συμμετείχα σε ένα blockbuster, δε σημαίνει ότι στο εξής θα κάνω μόνο αυτό. Αγαπώ τη δουλειά μου αλλά δεν απολαμβάνω να είμαι στο προσκήνιο σε τέτοιο βαθμό, προτιμώ τις σκιές», θα δηλώσει η ηθοποιός, και μένοντας πιστή στα λεγόμενά της, δε μετακομίζει στο Los Angeles, αλλά παραμένει στη γενέτειρά της, τη Γαλλία.

Το 2009, εκτός από τη διαφήμιση για άρωμα του οίκου Chanel, υποδύεται και τη ίδια την Coco Chanel στο «Coco avant Chanel» (H Κοκό πριν την Σανέλ) της Anne Fontaine. Η ίδια άκρως ικανοποιημένη με το ρόλο της Chanel, είπε σε συνέντευξή της ότι είναι χαρούμενη που υποδύεται έναν αυστηρό ρόλο. «Η Coco μου έδωσε τη δυνατότητα να ξεφύγω από τη γλυκύτητα που μου ζητούσαν συνεχώς».

Άποψη την οποία δε συμμερίστηκε ο κριτικός του «New Yorker», Anthony Lane, που έγραψε ότι «το πρόβλημα με την Tautou είναι πως ότι και να κάνει, δεν μπορεί να ξεφύγει από την Αμελί. Τα μεγάλα μάτια της αλλά κι όλα τα χαρακτηριστικά της παραπέμπουν στο συμπαθητικό χαμίνι».

Το φιλμ ωστόσο στον αγώνα των βραβείων τα πήγε αρκετά καλά, συγκεντρώνοντας 4 υποψηφιότητες για BAFTA, 6 για César και μια οσκαρική υποψηφιότητα στην κατηγορία των κοστουμιών.

Πρόσφατα η Audrey δήλωσε στην εφημερίδα «Le Figaro» ότι η δημοσιότητα την κάνει να νιώθει άβολα. Ωστόσο φέτος πήρε τη γενναία απόφαση να βγει στο προσκήνιο και παρουσίασε τις τελετές έναρξης και λήξης του Φεστιβάλ των Καννών. Η Tautou μας απασχολεί και με τον πρωταγωνιστικό ρόλο της στην ταινία, «Το κρυφό πάθος της Τερέζ Ντ» που θα προβληθεί σύντομα και στην Ελλάδα. «Ο ρόλος της Τερέζ ήρθε την κατάλληλη στιγμή για εμένα», είχε δηλώσει η Tautou. «Αισθάνομαι αρκετά ώριμη κι ήθελα ένα περίπλοκο ρόλο. Αυτό που με φόβιζε ωστόσο ήταν αν θα μπορέσω να αποδώσω την άσχημη πλευρά της, τη ζήλεια και την επιθυμία της για εκδίκηση».

Οι πρώτες κριτικές επαινούν την εξαιρετική ερμηνεία της ηθοποιού. Το φιλμ, που βασίζεται στο μυθιστόρημα του François Mauriac, είναι το τελευταίο του σκηνοθέτη Claude Miller που πέθανε τον Απρίλιο του 2012. Η Tautou δηλώνει ιδιαίτερα χαρούμενη για τη συνεργασία της με τον Miller, έναν από τους δημοφιλείς σκηνοθέτες της Γαλλίας και προστατευόμενο του Truffaut.

Ενδεικτική Φιλμογραφία: «Venus beauty, Ινστιτούτο Ομορφιάς» (1999), «Αμελί» (2001), «God Is Great, I'm Not» (2001), «Μ’ αγαπά, δε μ’ αγαπά» (2002), «Euroflirt» (2002), «Βρώμικα, Όμορφα Πράγματα» (2002), «Η Θάλασσα της Λησμονιάς» (2003), «Όχι στο Στόμα» (2003), «Οι Ατελείωτοι Αρραβώνες» (2004), «Russian Dolls» (2005), «Κώδικας Da Vinci» (2006), «Κορίτσι για Σπίτι» (2006), «Φτάνει να ‘μαστε μαζί» (2007), «Γλυκό Ψέμα» (2010), «Επιστροφή στον Έρωτα» (2011), «Το Κρυφό Πάθος της Τερέζ Ντ» (2012), «Ο Αφρός των Ημερών» (2013).

Πληροφορίες: «Το κρυφό πάθος της Τερέζ Ντ» θα κυκλοφορήσει στις ελληνικές αίθουσες στις 22 Αυγούστου.

NANTIA KAKΛΗ