Το ψέμα ανέκαθεν εξυπηρετούσε συνθήκες στο σινεμά. Παρεξηγήσεις, μυστικά και η απόκρυψη της αλήθειας από κάθε μπαγαπόντη έκαναν τον ελληνικό κινηματογράφο να δημιουργήσει διαμάντια.

Μέρα που είναι η σημερινή, λέμε να τους τιμήσουμε.

Το 1961 ο Ντίνος Ηλιόπουλος ήταν ένας καθώς πρέπει ψεύτης. Ψευτοθόδωρος για την ακρίβεια. Ιδανικός για τον ρόλο του παρλαπίπα, στις υπηρεσίες του βουλευτή Θεόφιλου Φερέκη (που υποδύθηκε μοναδικά ο Παντελής Ζερβός), ο Θεόδωρος Πάρλας κατά το σενάριο του Γιάννη Δαλιανίδη (και σκηνοθεσία του ιδίου) έγινε είδωλο στην ταινία «Ζητείται Ψεύτης» κάνοντας παράλληλα το ελληνικό σινεμά ακόμη πιο απολαυστικό.

Η κωμωδία καταστάσεων με έναν επαγγαλματία και συνειδητοποιημένο ψεύτη έκοψε 69.451 εισιτήρια κατά την πρώτη της προβολή στους κινηματογράφους της Αθήνας και του Πειραιά, ενώ το 2010 η ταινία ξαναγυρίστηκε με τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη στο ρόλο του βουλευτή και τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο να δηλώνει ειδικός στο ψέμα.

Η πολιτική (σεναριακά) εννοείται πάλι στο προσκήνιο και μισό αιώνα μετά την πρωτότυπη ταινία, απλά συμπεραίνουμε ότι κάποια πράγματα δεν αλλάζουν. Όπως το καλό χιούμορ και το πολιτικό σκηνικό, για παράδειγμα.

Δύο χρόνια μετά την πρώτη ταινία, το 1963, ο Ντίνος Ηλιόπουλος αναζητά πάλι έναν ψεύτη για να κάνει τις «αλητείες» του και να καλύψει τα ερωτικά του μπερδέματα. Λύση θα δώσει ο φίλος…του ο Λευτεράκης.

Ο ψεύτης σύζυγος, Θοδωράκης, επινοεί (όπως θα γνωρίζετε φυσικά) έναν φίλο από την Πάτρα προκειμένου να μπορεί άνετα να συναντά την ερωμένη του, κρυφά φυσικά από τη γυναίκα του Μάρω Κοντού.

Επειδή, όμως «ο ψεύτης και κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται» που λέει και ο σοφός λαός, ο δικός του φανταστικός φίλος εμφανίζεται με σάρκα και οστά μπροστά στα μάτια του. Το ψέμα γίνεται μία αβίαστη κωμωδία και η προσπάθεια του Θοδωράκη (Ντίνος Ηλιόπουλος) να μην τρελαθεί από τον Λευτεράκη (Κώστας Βουτσάς) μετατρέπει την κιηματογραφική οθόνη σε ένα απολαυστικό σκηνικό.

Σε σενάριο και σκηνοθεσία του μοναδικού Αλέκου Σακελλάριου η ταινία, έφτασε τα 61.734 εισιτήρια και μέχρι σήμερα προσφέρει αβίαστα το γέλιο.

Στις 12 Απριλίου του ίδιου χρόνου ο Γιάννης Δαλιανίδης για μία ακόμα φορά δημιουργεί άλλον έναν ψεύτη. Ή καλύτερα μία «Ψεύτρα». Πρωταγωνίστριά του, η Αλίκη Βουγιουκλάκη στο ρόλο της πλούσιας Μαίρης που παρουσιάζεται ως φτωχή πλην τίμια, η οποία κάνει το γυμνό μοντέλο για τον γλύπτη Αλέκο Αλεξανδράκη, με σκοπο φυσικά να την ερωτευτεί.

Ιδανική συνταγή καθώς το ελληνικό κοινό και ο κινηματογράφος αγαπά τις ιστορίες αγάπης όσο και την καλή κωμωδία. Έτσι, η «Ψεύτρα» κατάφερε να σπάσει τα...εισπρακτικά κοντέρ με 196.250 εισιτήρια.

Μάλιστα τη σεζόν που προβλήθηκε η ταινία, της οποίας τη μουσική υπογράφει ο Μίμης Πλέσσας και τη φωτογραφία ο Νίκος Δημόπουλος, ήρθε στην 2η θέση σε 82 ταινίες.

Ο Γιάννης Δαλιανίδης επιστρέφει (ναι πάλι) σε σενάριο δικό του και του Λάκη Μιχαηλίδη το 1968 με τον «Ψεύτη». Πρωταγωνιστής του τώρα ο Κώστας Βουτσάς, ο οποίος αναγκάζεται (όταν συλλαμβάνεται ως λαθρεπιβάτης) να εμφανιστεί ως γιατρός αντί του πραγματικού στη Νόρα Βαλσάμη, μία κοπέλα που ο πραγματικός αλλά και αρραβωνιασμένος γιατρός αλληλογραφούσε.

Με την …πλαστοπροσωπία αυτή, οι παρεξηγήσεις είναι αναπόφευκτες και η κωμωδία, που πρωτοπροβλήθηκε στις 18 Μαρτίου του 1968 έφτασε τα 452.971 εισιτήρια.

Ο καλύτερος ψεύτης όμως στο ελληνικό σινεμά (στο ανδρικό φύλο γιατί ακολουθεί και γυναικείο- εννοείται) είναι ο λατρεμένος «Ηλίας του 16ου». Η κωμωδία των Σακελλάριου και Γιαννακόπουλου τα έχει όλα.

Έναν «απατεώνα» και καρπαζοεισπράκτορα Θανάση Βέγγο, ένα ζευγάρι της υψηλής κοινωνίας, που… συζητιέται το χεράκι τους, έναν κλεπταποδόχο, μία φτωχή και εύκολο θύμα βιοπαλαίστρια και φυσικά έναν απολαυστικό … γιαλατζί αστυνομικό, τον οποίο ο Κώστας Χατζηχρήστος ερμήνευσε αξέχαστα.

Η ταινία βγήκε στις αίθουσες στις 6 Απριλίου του 1959 αλλά το 2008 γυρίστηκε ξανά με πρωταγωνιστές τον Πέτρο Φιλιππίδη και τον Θανάση Τσαλταμπάση.

Αντίπαλον δέος, η «Καφετζού» του Σακελλάριου με τη Γεωργία Βασιλειάδου σε τρελά κέφια. Ο συνένοχος Μίμης Φωτόπουλος «ψαρεύει» πελάτες και μυστικά και έτσι η «μάντισσα» Γεωργία Βασιλειάδου καταφέρνει να πείσει όλους ότι είναι η γνωστή καφετζού, η οποία εντωμεταξύ έχει μετακομίσει από τη γειτονιά.

Μυστικά και ψέματα έρχονται στην επιφάνεια, με τη θεία δίκη τελικά να βάζει τα πράγματα στη θέση τους.

Ωστόσο, το ψέμα στο ελληνικό σινεμά δε σταματά σε καμία περίπτωση με αυτές τις ταινίες. Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη, Ραντεβού στον Αέρα, Φωνάζει ο κλέφτης, Η κυρία του κυρίου και αμέτρητες άλλες παραγωγές επιμένουν στο χρόνο ακριβώς επειδή ένα μικρό ψέμα ήταν απλά…απαραίτητο. Να σας χαιρόμαστε...

Σόφη Ζιώγου
[email protected]