Από ό, τι φαίνεται, ο κινηματογράφος είναι ζήτημα οικογενειακής υπόθεσης για τους Κόπολα.

Εγγονή του διάσημου σκηνοθέτη, η νεαρή Τζία Κόπολα σε ηλικία μόλις 27 ετών κάνει το σκηνοθετικό της ντεμπούτο και υπογράφει ένα φιλμ-χρονικό επάνω στα δύσκολα χρόνια της εφηβείας, ακολουθώντας «τα βήματα» της θείας της Σοφία Κόπολα («Virgin Suicides»).

Το «Palo Alto» βασίζει το σενάριό του σε μια σειρά από νουβέλες (σε 3 συγκεκριμένα από το σύνολο του βιβλίου), έργο του πολυτάλαντου Τζέιμς Φράνκο, ο οποίος έχει και ένα βασικό ρόλο στην ταινία. Πρωταγωνιστούν επίσης, η Έμμα Ρόμπερτς, ανιψιά της Τζούλια Ρόμπερτς και ο Τζακ Κίλμερ, γιος του Βαλ Κίλμερ.

Η ιστορία του «Palo Alto» και ο τρόπος αναπαράστασης αυτής, μου θύμισε ένα τραγούδι που αναλύαμε στο μάθημα των γαλλικών, όταν ήμουν έφηβη. «C’ est dur d’ avoir 16 ans» λεγόταν και εξέφραζε αυτό ακριβώς το συναισθηματικό χάος, τη συνεχή περιπλάνηση προς αναζήτηση ταυτότητας όπως και την τρομερή ανία που χαρακτηρίζει την κρίσιμη ηλικία της εφηβείας.

Palo Alto είναι το όνομα ενός προαστίου πλουσίων στη Νότια Καλιφόρνια και ο τόπος γέννησης του Φράνκο. Η παγκοσμιότητα και διαχρονικότητα του φαινομένου της εφηβείας τονίζεται μέσα από τα διάφορα επεισόδια που η fiction του συγγραφέα έχει εφεύρει και που η Κόπολα, σε μια δεύτερη ανάγνωση, χαίρεται να βάζει σε εικόνες.

Οι εφηβικές ανησυχίες, τα υπαρξιακά άγχη και η σύγχυση της φαντασίας με την πραγματικότητα παρατηρούνται και μέσα στο σικ περιβάλλον του Palo Alto. Τα πρόσωπα για να γεμίσουν το κενό της ύπαρξης και να βρουν διέξοδο στην πλήξη, παίρνουν ευχαρίστηση από τα ναρκωτικά –χαρακτηριστικό είναι ότι ένα τσιγάρο χασίς διαπερνά τις περισσότερες σκηνές- το αλκοόλ, το σεξ και το φλερτ για το φλερτ.

Προκλητική παραβατική συμπεριφορά, τάσεις καταστροφής και αυτοκαταστροφής συμπληρώνουν τη λίστα των δραστηριοτήτων αυτών των εφήβων που δείχνουν χαμένοι μεταξύ των επιπλήξεων των μεγάλων και αυτού που αναζητούν ουσιαστικά και δε βρίσκουν.

Με ένα μοντάζ ρευστό, όπου οι εικόνες μπαίνουν αυθαίρετα η μία μέσα στην άλλη, ο ήχος της προηγούμενης σκηνής συνεχίζει στην επόμενη εκφράζοντας σκέψεις και συναισθήματα, η Κόπολα μας «βάζει» στον εσωτερικό κόσμο των προσώπων της. Προσοχή στη λεπτομέρεια και έξυπνη σύνδεση των πλάνων, (όπως το  κοντινό σε μια κούκλα γερμένη κάτω με τα πόδια ψηλά αναπαριστά μια σκηνή σεξ που υπονοείται από τα προηγούμενα ή το ζουμ στο ευτραφές στήθος μια κυρίας που εικονοποιεί εύσχημα το διάλογο περί δίαιτας και εθισμών) δίνουν ένα σύνολο κομψό που υποβάλλει και γοητεύει.

Με εμφανή αγάπη για τη φωτογραφία, η Κόπολα καταφέρνει να αποδώσει όλο το φλου των αναζητήσεων και το βάρος της ύπαρξης των χαρακτήρων, όπου οι σκιές της νύχτας ή τα θαμπά φώτα των δρόμων μας βυθίζουν αργά και βαθμιαία σε ένα περιβάλλον αιθέριο, ατμοσφαιρικό. Ένα φιλμ γλυκό και σκοτεινό ταυτόχρονα που θα πρότεινα να δείτε.

Σκηνοθεσία: Τζία Κόπολα. Παίζουν: Τζέιμς Φράνκο, Έμα Ρόμπερτς, Βαλ Κίλμερ, Νατ Γουλφ, Τζακ Κίλμερ, Κλόντια Λέβι, Κρις Μεσίνα, Νάταλι Λοβ. Εταιρεία Διανομής: ODEON.

ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ