Ridley Scott: ο σκηνοθέτης που κατάφερε να μεγαλουργήσει στο παρελθόν, να παραδώσει ταινίες όπως το Alien, το Blade Runner και το Θέλμα και Λουίζ, να κάνει την πρέπουσα κοιλιά του με στιγμές αξιοπρεπέστατες (Μονομάχος, Black Hawk Down, Matchstick Men) και μετά να πάρει την κατιούσα.

Οκ, είμαι από τους λίγους που εκτίμησαν τον Προμηθέα και περιμένουν με ενδιαφέρον το δεύτερο μέρος του, αλλά σχεδόν όλες οι υπόλοιπες ταινίες που έχει σκηνοθετήσει την προηγούμενη πενταετία δε βλέπονται, ειδικά αυτό το The Counselor πρέπει να ανήκει στις χειρότερες ταινίες όλων των εποχών.

Ξαφνικά, όμως, δείχνει να κυριεύεται από μια νέα τάση θεματικού μεγαλείου και, σαν τον Aronofsky, αποκτά θέληση για τη δημιουργία θρησκευτικής ταινίας. Μπορεί αυτό να μην αποτελεί ύβρη για τη σκηνοθετική του φιλοσοφία (όπως αντίστοιχα το Νώε για τον Aronofsky που μύριζε παραίτηση), αλλά και πάλι, δημιουργούνται προσδοκίες στο θεατή για την οπτική του Scott πάνω στην Έξοδο.

Για να είμαστε και απόλυτα ειλικρινείς, η παρουσίαση της ταινίας είναι και το δυνατό της σημείο. Υποθέτω πως αν μπορούσε ο Cecil DeMille να σκηνοθετήσει την ταινία σήμερα, οπτικά κάτι τέτοιο θα έβγαινε. Μεγαλοπρεπή, καλοστημένα, πειστικά, τα σκηνικά αποτελούν ένα ζωντανό σώμα που αναπνέει και μας λέει την ιστορία του. Το παρουσιαστικό προκαταβάλλει θετικά, οσκαρικών προδιαγραφών, με την αφήγηση, από την άλλη, τι γίνεται;

Και εδώ ξεκινάνε τα αρνητικά. Σίγουρη ούσα για το στήσιμο, η ταινία μοιάζει να στηρίζεται αποκλειστικά στα παραπάνω και δεν παρουσιάζει μια διάθεση ανάλογη ως προς την απεικόνιση της ιστορίας που αφηγείται. Οι χάρτινοι ρόλοι στερούνται της πομπώδους αισθητικής που απαιτείται για να τους πλαισιώσει, καθώς και απουσιάζει παντελώς και η έλλειψη κριτικής στην παρούσα ιστορία.

Αν και συχνά υπάρχουν ευκαιρίες για να δοθεί ένας κάποιος ρεαλισμός και μια εκ των υστέρων κριτική στο παρόν θρησκευτικό ζήτημα, αντιθέτως παραμένει μια στεγνή μεταφορά του βιβλικού κειμένου.

Και μάλιστα όχι ιδιαίτερα μνημειώδης. Ενώ υπάρχει κάθε δυνατότητα να αγγίξει τα δεδομένα των προκατόχων της και να σημειωθεί ως η σημερινή απάντηση στο εκπνέον ιδίωμα του θρησκευτικού έπους, μάλλον αποδεικνύει ότι αυτό αφορά στο ρομαντικό κινηματογραφικό παρελθόν, καθώς το σήμερα παραείναι ασαφές ως προς το τι θέλει να πει και σημαντικότερα πώς να το πει.

Χάρμα οφθαλμών, δε λέω, αλλά ο Ridley Scott δεν είναι και κανένας τυχαίος σκηνοθέτης προκειμένου να παραδίδει με τόσο άσεμνο τρόπο τέτοια φτιασιδωμένα μα λιπόσαρκα κείμενα στο κοινό. Αν υπάρχει η παραμικρή πρόθεση, δείτε την για το εικαστικό κομμάτι.

Δείτε το τρέιλερ της ταινίας, όπως κυκλοφόρησε στο youtube.

Σκηνοθεσία: Ridley Scott. Πρωταγωνιστούν: Christian Bale, Ben Kingsley, Joel Edgerton, John Turturro. Στους κινηματογράφους από την Odeon.

Φοίβος Κρομμύδας