Κριτική ταινίας: Η Απαγωγή του Κου Heineken

heineken
ΤΕΤΑΡΤΗ, 25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2015

Βλέποντας την αφίσα για την Απαγωγή του Κου Heineken, οι πρώτες εντυπώσεις δεν υποδεικνύουν καμία ιδιαιτερότητα, πλην της κεντρικής φιγούρας του Anthony Hopkins να δεσπόζει στο ρόλο του δισεκατομμυριούχου ζυθοποιού.

Κατά τ’ άλλα φαίνεται σα μια ακόμα κωμωδία δράσης, ανέμπνευστη και χιλιοειπωμένη, μια ταινία που βασίζεται απλά σε ένα κεντρικό όνομα. Πόσο έξω μπορεί να πέσει κανείς τελικά σε μερικές περιπτώσεις…

Ξεκινώ λέγοντας το εξής απλό: αν και το «βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα» της υποθέσεως δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση ούτε πειστήριο ποιότητας αλλά ούτε και εγγύηση για την αξία της μεταφοράς ενός περιστατικού στη μεγάλη οθόνη, στην προκειμένη περίπτωση παρουσιάζει αρκετό ενδιαφέρον.

Μια ιστορία όχι ιδιαίτερα γνωστή ή τουλάχιστον όχι στη γενιά του 1990, η οποία αξίζει εν μέρει να ειπωθεί. Όχι λόγω των μαρτυρίων που πέρασε ο ίδιος ο απαχθέντας, μα λόγω της ιστορίας των απαγωγέων. Αν η συγκεκριμένη ταινία πραγματοποιούνταν είτε με γηγενές καστ είτε από κάποιον σκηνοθέτη της αντίπερα όχθης του Ατλαντικού, τότε μπορεί να ήταν άλλη μια real incident ταινία της σειράς. Κάτι που δεν ισχύει στ’ αλήθεια, καθώς όχι μόνο ο Σουηδός Daniel Alfredson δεν τη στεγνώνει από τη ζωντάνια της, καθώς και το ίδιο το βρετανικό καστ των απαγωγέων (κάτι που ξενίζει στην αρχή καθώς θα περιμέναμε να ακούσουμε Ολλανδικά) προσδίδει μια άλλη εσάνς.

Όχι φινετσάτη, μα αυτή τη fun και παρακμιακή ανάσα που δίνει το αγγλικό χιούμορ και οι ανάλογοι λαϊκοί διάλογοι που ακούγονται, καθώς και, όταν τα πράγματα σοβαρεύουν, μια βαρύτητα χωρίς πολλούς μελοδραματισμούς. Φτάνουν στο μεδούλι του πράγματος χωρίς επιπλέον σάλτσες για να ικανοποιηθεί το (θεωρούμενο ως ανίδεο) κοινό.

Τι να περιμένει κανείς που θα την προτιμήσει; Ένα διασκεδαστικότατο, γρήγορο σε ταχύτητα πρώτο μέρος το οποίο όχι μόνο κρατά το θεατή, μα και τον δένει με τους εγκληματίες, δημιουργώντας σύνδεση αφενός και κάνοντας κάθε χαρακτήρα ξεχωριστό. Ένα μεσαίο μέρος με κλιμακούμενο σασπένς και τον Anthony Hopkins να κεντάει στο ρόλο του θύματος, το οποίο παίζει διακριτικά μα ισχυρά παιχνίδια μυαλού με τους απαγωγείς του ενώ το χιούμορ δηλώνει ακόμα μερικώς παρόν. Και έναν «τραγικό» επίλογο, προβλέψιμο μεν μα ταιριαστά σκηνοθετημένο δε για να κλείσει την παράσταση. Εξαιρετικές ερμηνείες από το σύνολο του καστ. Την ομορφιά της συννεφιασμένης Ολλανδίας. Και όλα αυτά σε ένα απόλυτα προσιτό πακέτο.

Η ευχάριστη έκπληξη της εβδομάδας, στρωτό και ευχάριστο στο βαθμό που επιχειρεί να είναι, το συγκεκριμένο φιλμ δεν πρόκειται να αφήσει κανέναν παραπονεμένο. Γιατί και η απλότητα πολλές φορές έχει μεγαλύτερη φινέτσα από την προσποιητή φανφάρα.

Δείτε το τρέιλερ, όπως κυκλοφόρησε στο youtube.

Σκηνοθεσία: Daniel Alfredson. Πρωταγωνιστούν: Jim Sturgess, Sam Worthington, Anthony Hopkins. Στους κινηματογράφους από την Tanweer.

Φοίβος Κρομμύδας