Το Moonbeam City φέρνει πίσω τα πολύχρωμα 80s

moonbeam-city
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015

Η νέα τηλεοπτική σεζόν ξεκίνησε με 80s διάθεση. Γνωρίστε το πανέμορφο «Moonbeam City» .

Ένα εξαιρετικό καλοκαίρι για την αμερικανική τηλεόραση αφήνει τη θέση του στη νέα σεζόν και ρίχνοντας μια πρώτη ματιά στο τι μας περιμένει, μπορούμε να πούμε ότι θα έχουμε έναν εξίσου τέλειο χειμώνα κατά τον οποίο δε θα έχουμε καθόλου χρόνο να βαρεθούμε. Μια από τις νέες τάσεις που γίνεται όλο και πιο πολύ της μόδας στις σειρές είναι η επικράτηση του ενήλικου animation.

Δεν πρόκειται για κάτι καινούριο, αφού το animation που δεν απευθύνεται σε παιδιά και δε διστάζει να γίνει «βρώμικο» πουλάει από την εποχή των «Simpsons», τα τελευταία χρόνια πάντως βλέπουμε πολλά καινούρια και εξειδικευμένα πράγματα που απευθύνονται αυστηρά σε ενήλικες. Το «BoJack Horseman» του Netflix είναι ένα εξαιρετικό πρόσφατο παράδειγμα, ενώ το «Archer» του FX, το «Bob’s Burgers» του Fox και το «Rick and Morty» του Adult Swim αν και έχουν πολλές διαφορές μεταξύ τους, αποδεικνύουν την εξής πραγματικότητα: το animation προσφέρει άφθονες δυνατότητες για ακραίο χιούμορ, ανελέητη δράση και εξωφρενικές καταστάσεις πέρα από τη μέση φαντασία αυτού του κόσμου.

Μια από τις σειρές που μας κέντρισαν την προσοχή λοιπόν σε αυτή τη νέα τηλεοπτική σεζόν είναι το «Moonbeam City» του Σκοτ Γκάιρντνερ, που προβάλλεται από το Comedy Central. Πρόκειται για μια διακωμώδηση των αστυνομικών σόου από τα 80s, με το animation να ξεχωρίζει για τη neon αισθητική του που προσιδιάζει στο χαρακτηριστικό Art Deco στυλ του Πάτρικ Νάγκελ (δημιουργού εκτός πολλών άλλων του εμβληματικού εξωφύλλου του «Rio» των Duran Duran).

Μεταφερόμαστε στην Moonbeam City, μια πόλη που μοιάζει με τη δισδιάστατη αναπαράσταση της Vice City από το γνωστό βιντεοπαιχνίδι Grand Theft Auto. Πρωταγωνιστής είναι ο Νταζλ Νόβακ (η φωνή του Ρομπ Λόου), ένας ανεύθυνος και ανίκανος ντετέκτιβ που αντί να λύνει υποθέσεις, τις δημιουργεί… ο ίδιος, χωρίς να δυσκολεύεται ιδιαίτερα να παραδοθεί στα πάθη του. Η τυραννική επικεφαλής του, Πιζάζ Μίλερ (η φωνή της Ελίζαμπεθ Μπανκς), η οποία μοιάζει περισσότερο με ποπ σταρ της εποχής, δεν ανέχεται τη συμπεριφορά του και τον έχει υπό στενή παρακολούθηση. Την ίδια ώρα ο αντίζηλός του μέσα στην αστυνομία, Ραντ Κάνιγχαμ (η φωνή του Γουίλ Φόρτε) του βάζει περισσότερα προβλήματα λύνοντας τις υποθέσεις του, ενώ η ικανότερη ντετέκτιβ Χρίσαλις Τέιτ (η φωνή της Κέιτ Μάρα) στέκεται στο πλευρό του και τον βοηθά να σταθεί στα πόδια του και βασικά να κάνει τη δουλειά του.

Η σειρά μοιάζει σε ένα πρώτο επίπεδο σαν να είχε παραμείνει σε κάποιο ντουλάπι για 30 χρόνια και να ήρθε τώρα στο φως, γύρω πάντως από τους χαρακτήρες που θυμίζουν τα κινούμενα σχέδια όσων μεγάλωσαν στα 80s, το animation μόνο ξεπερασμένο δεν είναι. Δεν αναβιώνει απλά ένα συγκεκριμένο στυλ, αλλά του αποτίνει φόρο τιμής παρατηρώντας την επιρροή όλου του Art Deco κινήματος από τη σύγχρονη σκοπιά. Η αισθητική της σειράς είναι ασύγκριτη με ο,τιδήποτε άλλο έχουμε δει στο τηλεοπτικό animation εδώ και κάμποσα χρόνια και ένας λάτρης των εικαστικών τεχνών θα έμενε αποσβολωμένος παρακολουθώντας το πρώτο επεισόδιο.

Αναπόσπαστο κομμάτι στη δημιουργία της μοναδικής 80s ατμόσφαιρας που έχει το «Moonbeam City» αποτελεί η μουσική επένδυση των Night Club. Μέσα από synths που φέρνουν στο μυαλό γκλίτερ και αλησμόνητα 80s πάρτι, η «πιασάρικη» μουσική της σειράς σου κολλάει κατευθείαν στο μυαλό και στο τέλος καταλήγεις να παρακολουθείς κουνώντας ανεπαίσθητα το πόδι στους ρυθμούς της.

Πέρα ωστόσο από το εξαίσιο περιτύλιγμα, έχουμε να κάνουμε με μια πανέξυπνη σειρά που σε κερδίζει με την κοφτερή αίσθηση του χιούμορ της και τον τρόπο που χειρίζεται το σεξ και τη βία. Το καστ είναι εξαιρετικό και βρίσκεται σε φουλ φόρμα (ήδη φανταζόμαστε όλους να υποδύονται τους ρόλους τους σε μια live-action εκδοχή της σειράς), με αποτέλεσμα να προσθέτουν ζωντάνια και να ανεβάζουν στα ύψη κάθε ατάκα. Ειδικά ο Ρομπ Λόου είναι σκέτη απόλαυση ως Νταζλ.

Εύκολα το «Moonbeam City» μπορεί να συνεχιστεί για αρκετές σεζόν και να έχει πέραση στο κοινό που στοχεύει. Εμείς πάντως ερωτευτήκαμε το πρώτο επεισόδιο και μαζί και την 80s νοσταλγία που αποπνέει και θέλουμε να πιστεύουμε ότι βρήκαμε ένα από τα αθόρυβα χιτ του φετινού χειμώνα.

Γιάννης Μόσχος
[email protected]