Το βράδυ της Κυριακής σε ένα γεμάτο Fuzz, οι fans του post rock και του σκληρού ήχου, είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν τρεις μπάντες, μία Ιαπωνική, μία Γερμανική και μία εγχώρια, που παρουσίασαν εξαιρετικά shows έκαστος, μένοντας πιστοί στις προσδοκίες που είχαμε για αυτό το live.

Οι Afformance βγήκανε στη σκηνή στις 21:00 και δυστυχώς δεν τους απόλαυσε όλο το κοινό,μιας και λόγω μιας καθυστέρησης στο να ανοίξουν οι πόρτες, πολύς κόσμος στεκόταν  ακόμα στην ουρά, μη γνωρίζοντας ότι η πρώτη μπάντα έχει ήδη βγει στη σκηνή. Όπως και να ‘χει, το συγκρότημα, έμπειρο συναυλιακά και με διαρκώς εξελισσόμενο ήχο , που άπλωσε μια post rock μελαγχολία, ιδανική για να ζεστάνει την βραδιά.

Τη σκυτάλη πήραν οι The Ocean, μέσα από καπνούς και με φωτισμό που τους έκανε να μοιάζουν με μαινόμενες σκιές. Στιβαρός ήχος, ηλεκτρισμός, μεγάλα κιθαριστικά solo,  hardcore φωνητικά, και έναν frontman που δε μας άφηνε στιγμή να ησυχάσουμε. Σε όλα αυτά η προσθήκη του τσέλου στα κομμάτια, καθώς και οι ορχηστρικές πινελιές, έδιναν έναν αέρα επικό,σχεδόν κινηματογραφικό αυτό που έβλεπες σε ταρακουνούσε από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Από το βαρύ και επιθετικό “Benthic”, και τα απανωτά stage diving του τραγουδιστή Loïc Rossetti, μέχρι το τέλος που ήρθε με το “ήρεμο”, “The Quiet Observer”,-μέσα από το κοινό EP που κυκλοφόρησαν με τους Mono- η εμφάνιση των Ocean ήταν γεμάτη ενέργεια, ανελέητο headbanging και αδρεναλίνη. Ήταν αυτό ακριβώς που το κοινό περίμενε.

Το κυρίως πιάτο τώρα είχε τους Ιάπωνες Mono, που εμφανίστηκαν λίγο μετά τις 23:00, και οι πρώτες νότες του “Recoil,Ignite”, γέμισαν τον χώρο. Από εκεί, ξεκίνησε για άλλη μια φορά ένα συγκλονιστικό ταξίδι στον κόσμο τους, έναν κόσμο που έχει απίστευτη μελαγχολία, μαυρίλα και σκοτάδι, για να έρθει μετά η λύτρωση και το φως, με το σφυροκόπημα και τις μανιασμένες κιθάρες. Ο φωτισμός δημιουργούσε την κατάλληλη ατμόσφαιρα για αυτό που θέλουν να επικοινωνήσουν οι Ιάπωνες. Και το κατάφεραν φυσικά. Αυτό που έβλεπες σε στοίχειωνε, σα να βλέπεις ένα θρίλερ να εκτυλίσσεται μπροστά σου. Εξαιρετικές οι εκτελέσεις των κομματιών τους, με καλύτερη στιγμή το “Ashes In the Snow”, που ξεκίνησε από την απόλυτη ηρεμία για να γιγαντωθεί στην απόλυτη έκρηξη. Παραδοθήκαμε στην μαγεία τους άνευ όρων.

Έκλεισαν με ένα ακυκλοφόρητο κομμάτι, το “Requiem from Hell”, που θα λογικά θα υπάρχει στο καινούργιο τους album. Μας αποχαιρέτησαν χωρίς encore, αφού μας υποσχέθηκαν ότι θα τους ξαναδούμε σύντομα.
Όποιος παραβρέθηκε στο Fuzz την περασμένη Κυριακή ως fan του post ήχου ή όχι, σίγουρα απόλαυσε τρεις μπάντες, φαινομενικά ετερόκλητες, αλλά άκρως ενδιαφέρουσες. Παρέδωσαν sets σφιχτοδεμένα, με σύμμαχο πολύ καλό ήχο και γεμάτα ένταση και σίγουρα θα θυμόμαστε αυτή τη βραδιά για καιρό.