Τι θα διαβάσουμε φέτος από τις εκδόσεις Μεταίχμιο;

biblio-gunaika-kafes
ΠΕΜΠΤΗ, 14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

Όλη η βιβλιοπαραγωγή από τις εκδόσεις της Ιπποκράτους για τη σεζόν που μόλις ξεκινά.

Ελληνική πεζογραφία 

Λογοτεχνία
Το μυθιστόρημα του Ξενοφώντα, ένα από τα εμβληματικότερα μυθιστορήματα του Τάκη Θεοδωρόπουλου, επανεκδίδεται από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ. Είναι το μυθιστόρημα της εποχής όπου ο ελληνικός κόσμος πνέει τα λοίσθια. Οι πόλεις επιδίδονται σ’ έναν ασταμάτητο πόλεμο μεταξύ τους, ο Πέρσης βασιλιάς παρακολουθεί και παρεμβαίνει, και η Ιστορία εγκυμονεί. Χωρίς φιλοσοφική σχολή να τον υποστηρίζει, χωρίς μαθητές να φροντίζουν για την υστεροφημία του, ελλειμματικός φιλόσοφος κατά πολλούς, μειονεκτικός ιστορικός κατ' άλλους, ο Ξενοφών κατόρθωσε να διασχίσει τους αιώνες και να φτάσει ως το δικό μας παρόν αρθρώνοντας τον μοναχικό του λόγο, διεκδικώντας την ειλικρίνεια αυτής της μοναξιάς που τον κάνει να μοιάζει παράξενα σύγχρονός μας.  (Σεπτέμβριος)

Μια ακόμα πολυαναμενόμενη επανέκδοση είναι Το ημερολόγιο ενός εξωγήινου του συγγραφέα και σεναριογράφου Νίκου Παναγιωτόπουλου που είχε κυκλοφορήσει το 1998 με τίτλο Ο Ζίγκι απ’ τον Μάρφαν. Διαβάζοντας τις σελίδες του ημερολογίου του δωδεκάχρονου ήρωα, που πιστεύει πως βρίσκεται στη Γη αιχμαλωτισμένος από τους ανθρώπους, μαθαίνουμε πολλά για το πώς ένας ευαίσθητος έφηβος παρατηρεί τον κόσμο γύρω του.  (Σεπτέμβριος).

Το κλασικό μυθιστόρημα του Εμμανουήλ Ροΐδη (1836-1904) Η Πάπισσα Ιωάννα, ένα βιβλίο σταθμός στην ελληνική λογοτεχνία, εξακολουθεί να γοητεύει και να «σκανδαλίζει» 150 χρόνια περίπου μετά την πρώτη του έκδοση. Ο συγγραφέας του, γνωστός για την υφολογική του δεξιοτεχνία και τη σατιρική του ευθυβολία, εκμεταλλεύεται μια μεσαιωνική ιστορία (για το σκάνδαλο ενός θηλυκού Πάπα που γέννησε στη μέση του δρόμου), με σκοπό να στηλιτεύσει τον σκοταδισμό της εκκλησιαστικής εξουσίας και να παρωδήσει την κοινωνική υποκρισία. Το απολαυστικό αυτό επίτευγμα, που αφορίστηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία, έχει επανεκδοθεί πολλές φορές στο παρελθόν και έχει μεταφραστεί σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες. Στην παρούσα έκδοση περιλαμβάνεται το αυθεντικό κείμενο του 1866 σε πιστή αναπαραγωγή, το κείμενο του αφορισμού του βιβλίου από την Ιερά Σύνοδο, η σχετική απάντηση του συγγραφέα του, καθώς και εισαγωγή του πανεπιστημιακού Γιάννη Παπαθεοδώρου.  (Σεπτέμβριος)

Η Άλκη Ζέη ξέρει να αφηγείται μόνο ενδιαφέρουσες, ανατρεπτικές ιστορίες γεμάτες χιούμορ και ζωντάνια και να κάνει τους αναγνώστες να κρέμονται από το μολύβι της. Το βιβλίο με τίτλο δανεισμένο από μια ερώτηση της εγγονής της Πόσο θα ζήσεις ακόμα, γιαγιά; συγκεντρώνει ιστορίες με έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία.  (Οκτώβριος).

Μετά τα Κύματα του Βοσπόρου που μας μετέφεραν μνήμες και ατμόσφαιρα από την Πόλη, το νέο χειμαρρώδες μυθιστόρημα της Μαίρης Μαγουλά με τίτλο Το πιο μακρύ ταξίδι εκτυλίσσεται στην Αθήνα της δεκαετίας του ’50. Τα δαιδαλώδη στενά της Πλάκας και των Αναφιώτικων είναι το σκηνικό στο οποίο ξεδιπλώνονται οι ιστορίες των ανθρώπων που κατοικούν εκεί και παρασύρουν τον αναγνώστη σ’ έναν νοερό, νοσταλγικό περίπατο. Ένα μυθιστόρημα που φιλοτεχνεί το πορτρέτο της αρχοντικής αυτής γειτονιάς, όπου κάποτε χτυπούσε η καρδιά της Αθήνας.  (Οκτώβριος).

Το νέο μυθιστόρημα του Κωνσταντίνου Τζαμιώτη με τίτλο Ίσως την επόμενη φορά είναι μια σύγχρονη ερωτική ιστορία που μιλά για την ερωτική επιθυμία που φτωχαίνει, γιατί προσκρούει στην ολοένα μειούμενη ικανότητα του σύγχρονου ανθρώπου να συνυπάρξει με κάποιον άλλον, εξαιτίας του φόβου πως θα χάσει την ταυτότητά του. Ο Πέτρος και  η Βασιλική, οι ήρωες της ιστορίας, συναντιούνται, θαμπώνονται, παρασύρονται, ονειρεύονται, ερωτεύονται ο ένας τον άλλον, κάνουν σχέδια, και ύστερα… όλα αρχίζουν να πηγαίνουν στραβά. «Επιτέλους, ας βάλει κάποιος τα πράγματα σε μια σειρά» μοιάζει να αναφωνούν οι δύο πρωταγωνιστές της ιστορίας. Αξίζει να τιμωρηθεί όποιος τολμά να ζητήσει λίγη αποδοχή χωρίς να κινδυνεύει να χάσει τον εαυτό του; Και με την αγάπη; Τι γίνεται με την αγάπη; Όχι πως τη χρειάζονται όλοι, η ζωή παραμένει ζωή και χωρίς αυτή. Ένα σωρό κόσμος τη βγάζει μια χαρά και χωρίς αυτόν τον μπελά.  (Οκτώβριος)

Ο Θωμάς Ψύρρας στο νέο βιβλίο του Θα βοσκήσω το μαύρο… (ο τίτλος είναι δανεισμένος  από στίχο του ποιήματος «Αίφνης» του Νίκου Καρούζου) παρουσιάζει μια σειρά μυθιστοριών που είναι συνδεδεμένες με τα γεγονότα που σημάδεψαν την πρόσφατη ιστορία μας. Σημείο εκκίνησης η προπολεμική Λάρισα, με στάσεις στην Κατοχή, στον Εμφύλιο, στη δεκαετία του ‘50 και στη μετανάστευση της εποχής, στη δεκαετία του ’80, στα χρόνια της ευφορίας και στη σύγχρονη σύγχυση. Στα δεκατρία αφηγήματα άνθρωποι κάθε ηλικίας με επείγουσα αίσθηση του επίκαιρου αφηγούνται τη δική τους ιστορία. Επιτελούν αμοιβαίες ανταλλαγές με το παρελθόν, διερευνούν προσωπικές δυνατότητες, δίνουν εξηγήσεις, επιχειρούν να ανατρέψουν με χιούμορ την κατάστασή τους, υποβάλλουν τους εαυτούς σε δοκιμασία έκφρασης. Οι αφηγήσεις τους δεν ολοκληρώνονται στην επίτευξη μιας πρόθεσης, αλλά επιζούν ως διαρκής προσδοκία, έστω πίνοντας παρέα καφέδες και χαζεύοντας απ’ τα τζάμια των καφενείων.  (Οκτώβριος)

Μετά το βραβευμένο Το δάσος των παιδιών, ο Χρήστος Αγγελάκος επανέρχεται με το μυθιστόρημα Ψεύτικοι δίδυμοι. Μια αφήγηση όπου ψεύτικοι μα και αληθινοί δίδυμοι συντρίβονται πάνω στα όρια της ενηλικίωσης και όπου το ψέμα έχει μεγαλύτερη δύναμη από την αλήθεια. «Ο Βίκτωρας ήτανε ολομόναχος, αλλά δεν παραπονέθηκε ποτέ· έβλεπε τον Ιβ να φτιάχνει το δικό του δίδυμο με τον Νικ και του ήταν αδύνατον να ζηλέψει. Του Βικ τού άρεσε να φτιάχνει λέξεις. Μέσα στο κελί έφτιαξε τη λέξη «διδυμοποίηση»: να αναζητάς στον φίλο σου τον αδερφό που αρνήθηκες, να κάνεις τον φίλο σου δίδυμό σου».  (Νοέμβριος)

Στο τέλος νικάω εγώ είναι ο τίτλος του νέου μυθιστορήματος της Σοφίας Νικολαΐδου που καλύπτει έναν αιώνα (1916-2016), μία πόλη, μία εποχή: Το 1916 η Ελλάδα χωρίζεται στα δύο. Το κράτος των Αθηνών με τον Βασιλιά. Το κράτος της Θεσσαλονίκης με τον Βενιζέλο. Ο ένας διάβολος, ο άλλος μεσσίας. Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος μαίνεται στην Ευρώπη. Κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει. Έναν αιώνα μετά, ένας καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο σχεδιάζει μια σειρά εκδηλώσεων για τον Μεγάλο Πόλεμο. Έχει στο μάτι ευρωπαϊκά κονδύλια. Είτε με τους βομβαρδισμούς της πρωτεύουσας είτε με capital controls, οι ήρωές μας παίρνουν φόρα και προχωρούν μπροστά. Η Σοφία Νικολαϊδου με αυτό το μυθιστόρημά της ολοκληρώνει την άτυπη τριλογία της που είχε ξεκινήσει με το Απόψε δεν έχουμε φίλους και συνεχίσει με το Χορεύουν οι ελέφαντες.  (Νοέμβριος)

Αστυνομικό

Η Τατιάνα Αβέρωφ μάς αφηγείται ένα Έγκλημα στον Παράδεισο. Η Μαρία Λάζου υπηρετεί τη θητεία της ως αγροτική γιατρός σ’ ένα ακριτικό χωριό, ξεχασμένο κάπου στα βουνά της Ηπείρου. Η μικρή κοινότητα την αγκαλιάζει, η ζωή κυλάει ήσυχα, σχεδόν ειδυλλιακά. Όλα δείχνουν πως βρήκε το ιδανικό περιβάλλον για να ξεφύγει απ’ το τραυματικό παρελθόν της στην Αθήνα. Ώσπου γίνεται ένας φόνος… Ο αστυνόμος Περικλής Γαλάνης έρχεται απ’ τα Γιάννενα για να εξιχνιάσει τον μυστηριώδη θάνατο του δημάρχου Κωλέτη, ενός ξεχωριστού ανθρώπου που όλοι πίνουν νερό στο όνομά του. Το κίνητρο μοιάζει ακατανόητο. Οι ύποπτοι πολλοί, όσο και απρόβλεπτοι. Η υπόθεση περιπλέκεται, καθώς ο Γαλάνης παλεύει να αντιμετωπίσει τα εμπόδια που του θέτουν ο ντόπιος αστυνομικός και μια παράξενη κοινότητα με τα μυστικά και τα ψέματά της. (Νοέμβριος). 

Μελέτες – Μαρτυρίες – Αφηγήσεις – Συζητήσεις

Στο νέο του βιβλίο με τίτλο Οι πικρές αλήθειες της γλώσσας μου ο καθηγητής Γεώργιος Μπαμπινιώτης απαντά στις ερωτήσεις που θέτει ο δημοσιογράφος Γιάννης Ν. Μπασκόζος για την ουσία, την ποιότητα, την εξέλιξη, τη συγγένεια και την προέλευση της γλώσσας. Για τη σχολική εκπαίδευση και την παιδεία, την ποιότητα και τη στόχευση του ελληνικού σχολείου, την κατάρτιση των εκπαιδευτικών, την εισαγωγή στα πανεπιστήμια, ακόμα και για «καυτά» θέματα όπως η διδασκαλία του μαθήματος της Ιστορίας ή των Θρησκευτικών. Τέλος, συζητάνε για τα θέματα που άπτονται της ευρείας έννοιας του πολιτισμού. Πρόκειται για μια «συν-ζήτηση», κατά την οποία ερωτήσεις και απαντήσεις ενδιαφέρουν κάθε σκεπτόμενο αναγνώστη και απασχολούν ευρύτερα την ελληνική κοινωνία.  (Οκτώβριος). 

Η βιογραφία Ελευθέριος Βενιζέλος: Ο οραματιστής του εφικτού από τον Ομότιμο Καθηγητή Πολιτικής Ιστορίας Θάνο Βερέμη είναι μια αφήγηση της πολιτικής διαδρομής του Ελευθέριου Βενιζέλου, ενός πολιτικού που σύμφωνα με όλους τους μελετητές του υπήρξε αριστοτέχνης της έγκαιρης ενέργειας και της υλοποίησης του εφικτού.(Νοέμβριος).

Το βιβλίο του φυσικού και αστρονόμου, επίτιμου διευθυντή του Ιδρύματος Ευγενίδου Διονύση Σιμόπουλου Είμαστε αστρόσκονη: Σύμπαν, μια Ιστορία χωρίς τέλος είναι ένα βιβλίο εκλαϊκευμένης επιστήμης για το άγνωστο που συχνά τρομάζει τον κόσμο. Πολλούς τους κάνει να αισθάνονται χαμένοι. Μόνοι. Ανασφαλείς. Σε άλλους το άγνωστο κεντρίζει την περιέργεια. Τους κάνει να αισθάνονται ανυπόμονοι. Περήφανοι. Μέρος κάτι μεγαλύτερου απ’ αυτούς. Και η απόκτηση νέων γνώσεων για το άγνωστο, ειδικά γνώσεων που προκαλούν αλλαγές στις φιλοσοφικές ιδέες του ανθρώπου σχετικά με τον εαυτό του και τη σχέση του με τη φύση, θα αντιμετωπίζεται πάντα με επαίνους και με εχθρότητα μαζί. Στο Σύμπαν υπάρχουν περίπου ένα τρισεκατομμύριο τρισεκατομμύρια άστρα. Τόσα άστρα, όσοι είναι και οι κόκκοι της άμμου όλων των ωκεανών της Γης. Και παρ’ όλα αυτά βρίσκουμε ένα δισεκατομμύριο τρισεκατομμύρια άτομα στην ύλη που περιέχεται μέσα σε μια μόνο δαχτυλήθρα. Πού βρίσκεται λοιπόν τώρα το κέντρο του Σύμπαντος; Βρίσκεται άραγε ο άνθρωπος πραγματικά πολύ μακριά απ’ αυτό; Ή μήπως το απροσδιόριστο αυτό κέντρο δεν είναι παρά πραγματικά θέμα προοπτικής και σχετικότητας;  (Νοέμβριος). 

Το νέο βιβλίο των ιστορικών Ιωάννη Γρυντάκη, Γεώργιου Δάλκου, Άγγελου Χόρτη και Έκτορα Χόρτη με τίτλο Όσα δεν γνωρίζατε για τα χρόνια του Καποδίστρια, του Όθωνα και του Γεωργίου του Α’  περιλαμβάνει κείμενα που βρίθουν από «ασήμαντες» λεπτομέρειες. Πολλές από αυτές έχουν ενδιαφέρον ιστορικό, γιατί φωτίζουν τα ιστορικά γεγονότα, άλλες πάλι μας ξαφνιάζουν για την παραδοξότητά τους, άλλες ανατρέπουν την «επίσημη» άποψη για μεγάλες προσωπικότητες, άλλες απλώς προκαλούν θυμηδία. Εστιάζοντας σε τέτοιου είδους λεπτομέρειες, προσεγγίζουμε την Ιστορία μέσα από ένα διαφορετικό κάτοπτρο, που προβάλλει το άγνωστο, το περίεργο, το «ασήμαντο» που πολλές φορές είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Ίσως αυτός να είναι ο μοναδικός τρόπος να μάθουμε κάποιες «αλήθειες» που εκούσια ή ακούσια η ιστορική έρευνα αντιπαρέρχεται ή αποσιωπά.  (Σεπτέμβριος).

ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

Το Ρώτα τη σκόνη (Ask the dust) του John Fante (1909-1983) (μτφρ. Γιάννης Λειβαδάς), το πιο αξιόλογο μυθιστόρημα που γράφτηκε με φόντο την πόλη του Λος Άντζελες, συγκαταλέγεται στα πλέον σημαντικά λυρικά μυθιστορήματα της αμερικανικής λογοτεχνικής παρακαταθήκης του 20ού αιώνα. Είναι ένα σημαίνον αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα που πρωτοκυκλοφόρησε το 1939 κατά τη διάρκεια της μεγάλης οικονομικής ύφεσης.

Ο κεντρικός του ήρωας, Αρτούρο Μπαντίνι, alter ego του John Fante, είναι ένας νεαρός Ιταλο-Αμερικανός που αγωνίζεται να τα βγάλει πέρα ως συγγραφέας και έρχεται από την επαρχία στο Λος Άντζελες: τον επίγειο παράδεισο με τις ωραίες γυναίκες και τα γρήγορα αυτοκίνητα, τα ψηλά κτίρια και τους σεισμούς. Είναι νέος κι άφραγκος, με μια ακόρεστη δίψα για τη ζωή. Κουβαλά μαζί του την ιταλική καταγωγή του και την καθολική ανατροφή του. Κι έχει έναν και μόνο σκοπό: να γράψει το μεγάλο έργο που ονειρεύεται, το βιβλίο της ζωής του, που θα το διαβάσει ο καθένας και που θα τον κάνει διάσημο. Ο Αρτούρο Μπαντίνι, αδέκαρος, ταλαίπωρος και συμπλεγματικός, διανύει μια μάλλον ασυνήθιστη πορεία προς το δημιουργικό φως, με φόντο τις κοινωνικές και ψυχικές αντιθέσεις στην Πόλη των Αγγέλων, όπου βασιλεύουν οι φρεναπάτες και οι παραλογισμοί ανάμεσα στον ναρκισσευόμενο πλούτο και την καταναγκαστική φτώχεια. Γεμάτος ανασφάλειες, απειρία και συναισθηματική ανισορροπία, ψάχνει το πώς γνωρίζοντας το τι. Ξέρει τον στόχο, δεν μπορεί να βρει όμως τον δρόμο. Δίπλα του ζουν οι «αιώνιοι» άνθρωποι, αυτοί που μπορεί να συναντήσει κάποιος σε βρόμικες γειτονιές, σε άθλια ξενοδοχεία. Ερωτεύεται με πάθος μια νεαρή μεξικάνα σερβιτόρα, και μέσω αυτής της σχέσης αναδεικνύονται ψυχολογικές και πολιτισμικές εντάσεις οι οποίες, όντας εμπρηστικές, οδηγούν την πλοκή σε έναν, διόλου συνηθισμένο για την εποχή, παρασυρμό, γεμάτο σαρκασμό και απόγνωση. Για τούτο ο Μπαντίνι καταφέρνει ως ήρωας να παραμείνει όρθιος και να είναι σημαντικός έως σήμερα. Το 2006 το βιβλίο μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον Robert Towne με πρωταγωνιστές τον Κόλιν Φάρελ και τη Σάλμα Χάγεκ.

Δυνατός στις περιγραφές του, ο αγαπημένος συγγραφέας του Τσαρλς Μπουκόβσκι, δεν φοβάται τα  συναισθήματα, δεν βάζει καλούπια ούτε εξιδανικεύει. Αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι δυνατόν να βρει όλες τις απαντήσεις, ούτε μπορεί να κατανοήσει απόλυτα την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης συμπεριφοράς και στο τέλος αφήνεται στην αλήθεια της πραγματικότητας. Ο John Fante έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους εγκληματικά παραγνωρισμένους αμερικανούς συγγραφείς όπως αναφέρει το περιοδικό Time Out. Στην παρούσα έκδοση, εκτός από σημείωμα του μεταφραστή, περιλαμβάνεται πρόλογος του Μπουκόβσκι και ένα παράρτημα με επιστολές του Fante για τη δημιουργία και την αποδοχή του βιβλίου, καθώς και ένα ποίημα του Μπουκόβσκι αφιερωμένο στον Fante.  (Σεπτέμβριος)

Το βιβλίο των ψευδαισθήσεων (Τhe Book of Ιllusions - μτφρ. Ιωάννα Ιλιάδη) του κορυφαίου αμερικανού συγγραφέα Paul Auster είναι ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα γραμμένο με στοχαστική διάθεση, καθηλωτική ένταση και ακρίβεια, που καταβυθίζει τον αναγνώστη σε ένα σύμπαν όπου το κωμικό και το τραγικό, η πραγματικότητα και η φαντασία, η βιαιότητα και η τρυφερότητα γίνονται ένα. Έξι μήνες μετά τον θάνατο της συζύγου και των δύο γιων του σε αεροπορικό δυστύχημα, ο καθηγητής συγκριτικής φιλολογίας Ντέιβιντ Τσίμερ ζει βυθισμένος στη θλίψη. Σε ένα νυχτερινό ζάπινγκ ένας ελάσσων κωμικός του βωβού κινηματογράφου, ο Έκτορ Μαν, που εξαφανίστηκε μυστηριωδώς στην ακμή της καριέρας του, χωρίς να αφήσει ίχνη, κεντρίζει το ενδιαφέρον του. Η ολοένα και μεγαλύτερη εμμονή του με το μυστήριο της αληθινής ιστορίας του Μαν θα τον οδηγήσει σε ένα παράξενο και τρομακτικό ταξίδι στον γεμάτο σκιές κόσμο του ψέματος, των ψευδαισθήσεων και του απροσδόκητου έρωτα.

Τόσο ο καθηγητής όσο και ο ηθοποιός, τυλιγμένοι από τον ιστό της ίδιας μοίρας, πατούν με ακρίβεια στα ίδια βήματα, ακολουθώντας την ίδια πανομοιότυπη πορεία, της ζωής μέσα στον Θάνατο ή αλλιώς της Μετά Θάνατον Ζωής. Είναι και οι δύο Νεκροί, πολύ προτού πεθάνουν πραγματικά. Η μόνη διαφορά τους είναι ότι ο καθηγητής Τσίμερ, περιπλανώμενος στα απομεινάρια της ζωής του κωμικού, συναντά την Άλμα και τη δυνατότητα που αυτή προσφέρει μιας δεύτερης ζωής, μιας επιστροφής στον κόσμο των ζωντανών.

Στο Βιβλίο των ψευδαισθήσεων ο Auster πετυχαίνει να μεταδώσει στιγμές μεγάλης συγκινησιακής φόρτισης και να διατηρήσει ένα κατάλληλα ζοφερό κλίμα μέχρι τέλους. (Οκτώβριος). 

Φλέγομαι (Jag Brinner - μτφρ. από τα σουηδικά Γρηγόρης Κονδύλης) του Σουηδού Torbjörn Säfve. Ένα εκρηκτικό βιβλίο, όπως υποδηλώνει και ο τίτλος, μια μυθιστορηματική βιογραφία που σαν μια τεράστια πυρκαγιά εξαπλώνεται και οδηγεί στην αναπόφευκτη αυτοκτονία του Μαγιακόφσκι. Η έρευνα την οποία έκανε ο συγγραφέας, όπως θα αντιληφθεί ο αναγνώστης, είναι πραγματικά βαθιά, και παρόλο που το βιβλίο έχει μυθιστορηματική υφή, παρελαύνουν μέσα από τις σελίδες του ιστορικά πρόσωπα, ποιητές, καλλιτέχνες και θεωρητικοί, οι οποίοι εξηγούν με πάθος τις απόψεις τους και διαπληκτίζονται ή συμφωνούν στο πλαίσιο μιας εποχής που πραγματικά έφερε τον κόσμο ανάποδα. Ο Σέβε χρησιμοποιεί ως πρώτη ύλη και ταξινομεί ευφυώς ένα πολυσύνθετο υλικό: τα ίδια τα κείμενα του Μαγιακόφσκι, την αυτοβιογραφία του, που ο ποιητής συμπλήρωσε και ολοκλήρωσε δύο χρόνια πριν από τον θάνατό του και της οποίας αποσπάσματα παραθέτει αυτούσια, τα ποιήματά του, τα μανιφέστα και τις επιστολές του, αλλά και μια σειρά ιστορικά ντοκουμέντα που ανασυνθέτουν με κάθε λεπτομέρεια την εποχή πριν από την Επανάσταση, την άνθηση και την απολίθωσή της. Το αποτέλεσμα είναι ένα ρεαλιστικότατο πορτρέτο του ποιητή. Η αφήγηση αρχίζει στις 26 Μαρτίου 1930, οπότε και ο Μαγιακόφσκι βρίσκεται σε κλινική με κατάθλιψη, και ολοκληρώνεται μερικές μέρες μετά, στις 14 Απριλίου 1930, οπότε και αυτοκτονεί με μια σφαίρα στην καρδιά. Μέσα σε αυτά τα εικοσιτετράωρα ο συγγραφέας «κλείνει» την ιστορία της ζωής του Μαγιακόφσκι, που την ανασυνθέτει έπειτα από εκτεταμένη έρευνα. (Οκτώβριος)

Το ματωμένο του έργο (His Bloody Project: Documents Relating to the Case of Roderick Macrae – μτφρ. Χίλντα Παπαδημητρίου) του βρετανού Graeme Macrae Burnet, υποψήφιο για Booker 2016, αναδείχτηκε σε μυθιστόρημα της χρονιάς το 2016.

Βρισκόμαστε στο έτος 1869. Ένα κτηνώδες τριπλό φονικό σε μια απομονωμένη κοινότητα των σκοτσέζικων Χάιλαντς οδηγεί στη σύλληψη ενός νεαρού ονόματι Ρόντερικ Μακρέι. Η υπόθεση συγκλονίζει το κοινό της εποχής και οι εφημερίδες φροντίζουν να παρουσιάσουν όλες τις φρικτές λεπτομέρειες. Ένα βιογραφικό κείμενο γραμμένο από τον κατηγορούμενο διασαφηνίζει ότι είναι ένοχος, αλλά εναπόκειται στους λαμπρότερους νομικούς και ψυχιατρικούς εγκεφάλους της χώρας να αποκαλύψουν τι τον οδήγησε να διαπράξει αυτά τα στυγνά και βίαια εγκλήματα. Ήταν τρελός; Μόνο η ευγλωττία και η πειστικότητα του δικηγόρου του μπορεί να σώσουν τον Μακρέι από την αγχόνη.

Παρουσιασµένο σαν µια συλλογή από ντοκουµέντα που ανακάλυψε ο συγγραφέας καθώς ερευνούσε τις οικογενειακές του ρίζες, το Ματωμένο του έργο αφηγείται την ιστορία των φόνων και της δίκης που ακολούθησε. Ένα βιβλίο με πολυεπίπεδη αφήγηση και εντυπωσιακή γραφή, ένα δεξιοτεχνικά στηµένο παζλ όπου ο αναγνώστης καλείται να βρει τον δρόµο του µέσα από αντικρουόµενες αφηγήσεις. Με έντονο το στοιχείο του crime, ο συγγραφέας κατορθώνει να αποτυπώσει με ακρίβεια την ατμόσφαιρα της εποχής και να μας χαρίσει ένα μαγευτικό λογοτεχνικό έργο, καθηλωτικό και ταυτόχρονα ευφυές.  

Μια ακαταμάχητη και πρωτότυπη ιστορία για την αμφιλεγόμενη φύση της αλήθειας, ακόμα κι όταν τα γεγονότα μοιάζουν ξεκάθαρα.Ένα σαγηνευτικό λογοτεχνικό θρίλερ τοποθετημένο σ' ένα σκληρό τοπίο, όπου η άσκηση εξουσίας είναι αυθαίρετη. Ένα αληθινά ευφάνταστο ιστορικό μυθιστόρημα που αξίζει όλη την προβολή που του πρόσφερε η υποψηφιότητα για το Booker.  (Νοέμβριος).

Ο Gervasio Posadas από την Ουρουγουάη στο μυθιστόρημά του Ο πνευματιστής του Χίτλερ (El mentalista de Hitler - μτφρ. Αγγελική Βασιλάκου) μεταπλάθει λογοτεχνικά μια πραγματική ιστορία. Στο Βερολίνο της δεκαετίας του '30, που άλλαξε εν μιά νυκτί, ένας άνδρας μπορεί να προβλέψει το μέλλον μιας χώρας – όχι όμως και το δικό του. Με στοιχεία ιστορικού μυθιστορήματος, ψυχολογικού θρίλερ και ρομάντζου, το βιβλίο αυτό είναι η ιστορία του πνευματιστή του Χίτλερ, του Έρικ Χάνουσεν, που αποδίδεται μυθιστορηματικά για πρώτη φορά.

Ο νεαρός Χοσέ Ορτέγα βρίσκεται στο Βερολίνο ως ανταποκριτής μιας ισπανικής εφημερίδας. Απολαμβάνει την μποέμικη ατμόσφαιρα της πόλης, την ελευθερία που επικρατεί παντού. Τυχαία γνωρίζεται με έναν παράξενο τύπο, τον Έρικ Χάνουσεν, έναν πνευματιστή που δίνει παραστάσεις στην πόλη, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. Ο νεαρός και άπειρος δημοσιογράφος θα γοητευτεί από μία γυναίκα που βρίσκεται στον κύκλο του Χάνουσεν (ως μία από τις πολλές ερωμένες του), γνωστή ως «βαρόνη», αλλά και από τον ίδιο τον πνευματιστή, που του προκαλεί αντικρουόμενα συναισθήματα. Εξαιτίας διάφορων επιτυχημένων προβλέψεών του, η καριέρα του Χάνουσεν και η δημοτικότητά του εκτοξεύονται στα ύψη. Μια από αυτές τις προβλέψεις αφορά την ανάρρηση του Χίτλερ στην εξουσία. Αυτό τον κάνει να έρθει σε επαφή με τον αρχηγό του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, και να κερδίσει την εμπιστοσύνη του.

Το βιβλίο είναι ένα ζωντανό πορτρέτο της Γερμανίας στη δεκαετία του ’30. Γύρω από τον κεντρικό ήρωα ο συγγραφέας τοποθετεί και άλλα υπαρκτά πρόσωπα όπως τον Τόμας Μαν, τον Φρόιντ, τον Αϊνστάιν, τον Πέτερ Λόρε, τη Λένι Ρίφενσταλ κ.ά. Ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα που ζωντανεύει γοητευτικά μια σκοτεινή εποχή, αναδεικνύοντας και τη σύνδεση του ναζισμού με το μεταφυσικό στοιχείο. (Νοέμβριος).

Τον Νοέμβριο πρόκειται να επανεκδοθούν τα δύο αυτοβιογραφικά μυθιστορήματα του Κούρτσιο Μαλαπάρτε (Curzio Malaparte, 1898-1957), στα οποία καταγράφει τις εμπειρίες του ως δημοσιογράφου και αξιωματικού από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο και τα οποία τον καθιέρωσαν ως έναν από τους σύγχρονους κλασικούς.

Το Καπούτ (Kaputt - μτφρ. Παναγιώτης Σκόνδρας), ένα από τα πιο σκληρά βιβλία που έχουν γραφτεί για τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, είναι το χρονικό της πολιτιστικής και ηθικής κατάρρευσης της Ευρώπης, όπως τις καταγράφει ο συγγραφέας ως αυτόπτης μάρτυρας. Η Ευρώπη πεθαίνει. Σωρός ερειπίων, θέατρο καταστροφής και θανάτου, η Γηραιά Ήπειρος σέρνει το μακρύ της ψυχορράγημα μέσα στη φρίκη του πολέμου. Στο μεταξύ, πρίγκιπες και πρέσβεις, κορυφαία στελέχη και κυρίες της αριστοκρατίας, ο καλός κόσμος της υψηλής κοινωνίας και των μποέμ καλλιτεχνών και λογοτεχνών, παρηκμασμένος, χρονοτριβεί εν μέσω διπλωματικών γευμάτων και λαμπρών δεξιώσεων. Γραμμένο μεταξύ του 1941 και του 1943, το Καπούτ είναι ένα έντονα λυρικό μυθιστόρημα και μαζί μια ωμή μαρτυρία για τη φρικτή πραγματικότητα της εποχής.

Το δέρμα (La pelle - μτφρ. Παναγιώτης Σκόνδρας) γράφτηκε αµέσως µετά το Καπούτ, του οποίου αποτελεί ένα είδος συνέχειας, αφού τέλειωσε ο Β΄ Παγκόσµιος Πόλεµος. Εκτόξευσε στα ύψη τη διασηµότητα του Μαλαπάρτε και έγινε το εµβληµατικό του αριστούργηµα. Ενώ το Καπούτ εκθέτει µε απίστευτη σκληρότητα το αδιέξοδο ενός ευρωπαϊκού κόσµου που έχει χάσει την ανθρωπιά του, το Δέρµα δείχνει έναν πιο περιορισµένο κόσµο, τον ιταλικό, που προσπαθεί να ανακτήσει αυτή την ανθρωπιά µε χίλιους δυο τρόπους.  Με πρωταγωνιστές τους ανθρώπους της Νάπολης, λαό ταλαιπωρημένο από τα δεινά του πολέμου, πεινασμένο, θρησκόληπτο, εκπορνευμένο, που παλεύει με έναν σχεδόν ποιητικό τρόπο να επιβιώσει, ο Μαλαπάρτε, ιδιαίτερα αμφιλεγόμενος ως προσωπικότητα, στηλιτεύει για άλλη μια φορά τα ήθη της εποχής, ασκεί δριμεία κριτική σε υψηλούς κοινωνικούς και πολιτικούς παράγοντες, φωτίζει με ειρωνεία και χιούμορ τη διαφορά ανάμεσα στους ελευθερωτές Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους και συνοψίζει τα δεινά των συρράξεων και του φασισμού – την απώλεια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ίδιας της ανθρώπινης ιδιότητας.

«Μεγάλες αφηγήσεις» είναι ο τίτλος της σειράς που επιμελείται ο συγγραφέας Δημήτρης Στεφανάκης και περιλαμβάνει αριστουργήματα της παγκόσμιας κλασικής λογοτεχνίας. Μια σειρά που φιλοδοξεί να καλύψει ορισμένα κενά στην ελληνική βιβλιαγορά, αλλά κυρίως να οικοδομήσει μια συστηματική σχέση του νεοέλληνα αναγνώστη με ό,τι θεωρείται σημαντικό και αξεπέραστο στην τέχνη της αφήγησης.

Τέσσερα ακόμα κλασικά έργα έρχονται να προστεθούν στη σειρά έως το τέλος του χρόνου

 

Το μυθιστόρημα Ο κλέφτης των ποδηλάτων (Ladri di biciclette‎ – μτφρ. Κούλα Καφετζή) του Luigi Bartolini (1892-1963) εκδόθηκε για πρώτη φορά στη Ρώμη το 1946 και μέχρι σήμερα παραμένει ένα από τα πιο πετυχημένα και πολυδιαβασμένα βιβλία της μεταπολεμικής περιόδου, ενώ ενέπνευσε το ομώνυμο κινηματογραφικό αριστούργημα του Βιτόριο Ντε Σίκα, που θεωρείται μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.

Ένας άντρας βρίσκει δουλειά ως αφισοκολλητής, αλλά την πρώτη μέρα τού κλέβουν το ποδήλατο. Καθώς είναι αδύνατον να δουλέψει χωρίς αυτό, ξεκινά με τον μικρό γιο του μια απελπισμένη αναζήτηση στους δρόμους της Ρώμης. Η αφήγηση ζωντανεύει από την πρώτη στιγμή με την περιγραφή των προσώπων που κινούνται σαν μέσα σε μια αυλή θαυμάτων, όπου εναλλάσσονται το χιούμορ και ο θυμός, ενώ ο αφηγητής, πότε συμμετέχοντας και πότε αντιδρώντας, γίνεται κι ο ίδιος ήρωας του μυθιστορήματος. Αντιμέτωπος με τη συνενοχή και την αλληλεγγύη, προσπαθεί να εξιχνιάσει την υπόθεση αρχίζοντας πάλι απ’ την αρχή κάθε φορά που χάνεται στα αδιέξοδα των λανθασμένων επιλογών. Αυτό του επιτρέπει όχι μόνο να περιγράψει τα πράγματα που παρατηρεί, τις προσδοκίες και τις απογοητεύσεις, αλλά και την πραγματικότητα μιας ταπεινής και θλιβερής ανθρωπότητας, τη συνάντηση με ψεύτες και απατεώνες, με υποκριτές αλλά και ευχάριστους ανθρώπους, που συχνά προκαλούν συμπάθεια. Το κλεμμένο ποδήλατο είναι ο στόχος που πρέπει να κατακτήσει μέσα σ’ αυτό το παιχνίδι πονηριάς και διορατικότητας, υπομονής και θυμού.

Μια συγκινητική ιστορία που αποτυπώνει μοναδικά την εποχή με ζωντανές περιγραφές και λεπτή ειρωνεία. Την έκδοση προλογίζει ο σκηνοθέτης Σωτήρης Γκορίτσας(Οκτώβριος).

Το βαμμένο πουλί του Jerzy Kosinski (1933-1991) (The Painted Bird -  μτφρ. Τρισεύγενη Παπαϊωάννου) είναι μια συγκλονιστική αφήγηση με θέμα την οδύσσεια ενός εξάχρονου αγοριού στην Ανατολική Ευρώπη το οποίο οι γονείς του το στέλνουν σε μια ανάδοχη οικογένεια για να επιβιώσει από τη λαίλαπα του Β' Παγκόσμιου πολέμου. Γράφτηκε στις ΗΠΑ όπου ο πολωνός συγγραφέας εγκαταστάθηκε το 1957, ένα κλασικό πλέον βιβλίο το οποίο όταν πρωτοεκδόθηκε, το 1965, με νωπές ακόμη τις μνήμες από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και από τη χειρότερη περίοδο του ανατολικού μπλοκ, δίχασε την κριτική, άλλοι το αποθέωσαν και άλλοι κατηγόρησαν τον συγγραφέα του ότι περιγράφει υπερβολικά βίαιες σκηνές. Ο Kosinski υπέφερε για πολλά χρόνια λόγω αυτού του βιβλίου: η έκδοση απαγορεύτηκε στην Πολωνία, τη γενέτειρά του, και η οικογένειά του υπέστη προπηλακισμούς από Ανατολικοευρωπαίους οι οποίοι θεωρούσαν ότι το βιβλίο έθιγε τον πολιτισμό τους. Το έργο του όμως άντεξε στον χρόνο και σήμερα θεωρείται κλασικό, επειδή ακριβώς περιγράφει μοναδικά την ίδια τη φύση της βαναυσότητας αλλά και την πάλη για επιβίωση. Ένα βιβλίο-ντοκουμέντο για τη φρίκη του πολέμου, ένα αριστουργηματικό  έργο για την ανθρώπινη φύση, την Ιστορία, τη σύγκρουση μεταξύ του ανυπεράσπιστου ατόμου και της πανίσχυρης κοινωνίας και τέλος την τύχη και την ανάγκη να υπάρξεις με οποιοδήποτε κόστος ή τίμημα. Με χειρουργική ακρίβεια, με αναλυτική και ψυχρή καταγραφή της εξωτερικής και εσωτερικής πραγματικότητας, με διαύγεια και ειρωνεία ο Kosinski υποδεικνύει σε αυτό το βιβλίο τη χρεοκοπία του πολιτισμού μας. Η έκδοση περιλαμβάνει προλογικό σημείωμα του συγγραφέα Μπαμπασάκης Γιώργος-Ίκαρος. (Οκτώβριος). 

Το αριστούργημα του Stendhal (1783-1842 Το μοναστήρι της Πάρμας (La chartreuse de Parme – μτφρ. και πρόλογος: Δημήτρης Στεφανάκης) αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα της γαλλικής και παγκόσμιας λογοτεχνίας. Μια εξαίσια αναπόληση του Μιλάνου του 1796, τον καιρό της γαλλικής κατοχής, το δράμα του Βατερλώ, καθώς και η σπαρταριστή απεικόνιση των ραδιουργιών σε μια μικρή ηγεμονική Αυλή των πρώτων δεκαετιών του 19ου αιώνα. Χαρακτηρίστηκε ως «αριστούργημα της λογοτεχνίας ιδεών» από τον Μπαλζάκ και «το ωραιότερο μυθιστόρημα του κόσμου» από τον Ίταλο Καλβίνο. Είναι το πιο προσωπικό απ’ όλα τα έργα του συγγραφέα, με διαχρονική αξία, καθώς οι περιπέτειες του πρωταγωνιστή του ανακατεύονται με τις ονειροπολήσεις, τις αναμνήσεις, τη νοσταλγία, τη ζωή και τους έρωτες του ίδιου του συγγραφέα.

Ο ήρωας του βιβλίου, έφηβος ακόμη, απονήρευτος και ενθουσιώδης, θαυμαστής του Ναπολέοντα, ξεφεύγει από την επιτήρηση του φιλοαυστριακού αυταρχικού πατέρα του, για να πολεμήσει στο πλευρό του μεγάλου στρατάρχη, χωρίς ουσιαστικά να έχει συνειδητοποιήσει για ποιο σκοπό αγωνίζεται ή ποια ιδανικά πρόκειται να υπερασπιστεί.

Συνταιριάζοντας πειστικά και αβίαστα τις εκρήξεις της ιστορίας με τα ατομικά πεπρωμένα των χαρακτήρων του, ο Σταντάλ καταλήγει να στήσει το διασκεδαστικό θέατρο του κλειστού αλλά πραγματικού κόσμου της δικής του Πάρμας με ύφος πικάντικο, όλο αιφνιδιασμούς για τον αναγνώστη.Το Μοναστήρι της Πάρμας, ένα βιβλίο με μεγάλη πλοκή, όπου οι σκηνές, γραφικές και ολοζώντανες, διαδέχονται η μία την άλλη, αποτέλεσε έμπνευση για κινηματογραφική ταινία, τηλεοπτική σειρά, όπερα και μουσική κωμωδία σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, από τη δεκαετία του 1930 μέχρι και τις μέρες μας.  (Δεκέμβριος)

Το διάσημο έργο Θάνατος στη Βενετία (Der Tod der Venedig - μτφρ. Βασίλης Τσαλής) του βραβευμένου με Νόμπελ Λογοτεχνίας Thomas Mann (1875-1955) γράφτηκε το 1912 και γνώρισε τεράστια επιτυχία. Είναι ένα εκπληκτικής δεξιοτεχνίας χρονικό της παρακμής. Ο συγγραφέας αναλύει και καταγράφει με ακρίβεια τις τάσεις της εποχής του, τις αγωνίες της ωριμότητας, την εσωτερική αναζήτηση και την προσωπική ολοκλήρωση, την άβυσσο του θανάτου, που περισσότερο από τον καθένα βιώνει και αισθάνεται ο δημιουργός.

Ο Γουσταύος φον Άσενμπαχ είναι ένας διάσημος συγγραφέας που ζει στο Μόναχο και φημίζεται προπαντός για τη νηφαλιότητα και την αυτοπειθαρχία του. Μεσόκοπος πια, αποφασίζει να κάνει διακοπές στη Μεσόγειο, με τέρμα του ταξιδιού του τη Βενετία, αναζητώντας ενδόμυχα την πλήρωση της ψυχής του. Εκεί θα δει τον δεκατετράχρονο Τάτζιο, και γοητευμένος από την ομορφιά του, θα παρατείνει την παραμονή του στη Βενετία, αγνοώντας τις προειδοποιήσεις για την επιδημία χολέρας που έχει ξεσπάσει και επιλέγοντας να βγει «εκτός εαυτού» σε μια πανέμορφη επικίνδυνη πόλη. Η επικρεμάμενη απειλή του θανάτου, σε μια Βενετία που προσπαθεί ν' αποσιωπήσει το κακό για να μην πληγεί ο τουρισμός της, λειτουργεί για τον Άσενμπαχ σαν επιφοίτηση. Έτσι, αποφασίζει να θυσιάσει τη θέληση και την αξιοπρέπεια μιας ολόκληρης ζωής, μπροστά στο υπέρτατο κάλλος και την τέχνη που του αποκαλύπτει η ύπαρξη του Τάτζιο. Ένα ατμοσφαιρικό, αλληγορικό, αριστούργημα για τη δημιουργία και για την ομορφιά, για τον έρωτα και τον θάνατο. Το βιβλίο μεταφέρθηκε στο σινεμά το 1971 από τον σκηνοθέτη Λουκίνο Βισκόντι. Την παρούσα έκδοση προλογίζει ο συγγραφέας και μεταφραστής Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης. (Δεκέμβριος)

Αστυνομικό

Η νέα, δέκατη περιπέτεια του Πάτρικ και της αγαπημένης του Ερίκα από τη σκανδιναβή βασίλισσα του αστυνομικού Camilla Läckberg έχει τίτλο Η Μάγισσα (Häxan [The Witch ο αγγλικός τίτλος] - μτφρ. από τα σουηδικά: Γρηγόρης Κονδύλης). Κάθε νέο βιβλίο της Lackberg είναι εγγυημένα συναρπαστικό κι έτσι οι φανατικοί της σειράς της Φιελμπάκα (ένα γραφικό ψαροχώρι 140 χλμ. περίπου από το Γκέτεμποργκ, όπου εκτυλίσσεται η υπόθεση όλων των ιστοριών της και που είναι ταυτόχρονα η γενέτειρα της συγγραφέα) αναμένουν πώς και πώς την επόμενη περιπέτεια του αγαπημένου ζευγαριού της αστυνομικής λογοτεχνίας.

Ο Πάτρικ και η Ερίκα (το alter ego της ίδιας της Läckberg), δύο από τους πιο ολοκληρωμένους χαρακτήρες της σύγχρονης λογοτεχνίας, αγαπημένοι των κριτικών αλλά και εκατομμυρίων αναγνωστών σε όλο τον κόσμο, μπλέκονται σε μια νέα έρευνα εξαφάνισης ενός μικρού κοριτσιού από μια φάρμα έξω από τη Φιελμπάκα. Στο ίδιο ακριβώς μέρος, πριν από τριάντα χρόνια, είχε εξαφανιστεί ένα τετράχρονο κοριτσάκι που αργότερα βρέθηκε δολοφονημένο. Για την απαγωγή και τον φόνο της μικρής είχαν κατηγορηθεί δύο έφηβες. Η μία από αυτές παρέμεινε στη Φιελμπάκα, όπου ζει μια ήσυχη ζωή. Η άλλη επιστρέφει για πρώτη φορά μετά τη δίκη, ως διάσημη ηθοποιός πια· πρωταγωνιστεί σε μια ταινία για την Ίνγκριντ Μπέργκμαν που γυρίζεται στην περιοχή. Ο Πάτρικ βρίσκει παρατραβηγμένη την εικασία οι δύο υποθέσεις να συνδέονται, ωστόσο την ερευνά μαζί με τους συναδέλφους του. Η Ερίκα, που σκέφτεται να γράψει βιβλίο για την υπόθεση, βοηθά τις έρευνες. Όσο όμως προχωρούν, συνειδητοποιούν ότι κάποια από τα μυστικά έχουν τη ρίζα τους πολύ πιο βαθιά στο παρελθόν. Λέγεται πως μια γυναίκα, που κατηγορήθηκε ως μάγισσα και κάηκε στην πυρά τον 17ο αιώνα, καταράστηκε τις οικογένειες που την κατέδωσαν…

Αριστοτέχνης του σασπένς, η Camilla Lackberg ανήκει σύμφωνα με το περιοδικό Economist στην ντριμ τιμ του σκανδιναβικού αστυνομικού. Η Washington Post έχει γράψει: «Αν η Lackberg συνεχίσει να γράφει τόσο πυκνά και τόσο μεστά, σε λίγο καιρό δεν θα λένε ότι είναι η σουηδέζα Αγκάθα Κρίστι, αλλά το αντίστροφο, ότι η Αγκάθα Κρίστι είναι η βρετανίδα Camilla Lackberg». Τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 42 γλώσσες και κυκλοφορούν σε περισσότερες από 60 χώρες παγκοσμίως. Με πωλήσεις που ξεπερνούν τα 20 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως η σουηδή συγγραφέας έχει κερδίσει επάξια τον τίτλο της βασίλισσας του αστυνομικού στις σκανδιναβικές χώρες αλλά και σε όλο τον κόσμο, με την Ισπανία, τη Γαλλία, την Πολωνία και τη Μεγάλη Βρετανία να συγκαταλέγονται ανάμεσα στις πιο μεγάλες αγορές των βιβλίων της. Η Camilla, μια γοητευτική παραμυθού που μας παρασύρει στον μυστηριώδη κόσμο της,  είναι από τις λίγες συγγραφείς της τελευταίας δεκαετίας που έχει τόσο άμεση αίσθηση της κοινωνικής πραγματικότητας, ενημερώνεται συνέχεια, κάνει τη δική της έρευνα σε υποθέσεις που συντάραξαν τη χώρα κτλ., ενώ συνδυάζει με μοναδικό τρόπο τη συναρπαστική πλοκή με τη σκοτεινή πλευρά που κρύβει η καθημερινότητα. (Σεπτέμβριος).

Ο καλός λύκος (Den gode vargen [Good wolf ο αγγλικός τίτλος] – μτφρ. από τα σουηδικά Γρηγόρης Κονδύλης) είναι το τρίτο και τελευταίο μέρος της τριλογίας του Alexander Söderberg με πρωταγωνίστρια τη Σοφί Μπρίνκμαν, μια νοσηλεύτρια, η οποία μπλέκεται στα πλοκάμια της Μαφίας. Οι δύο προηγούμενοι τόμοι ήταν: Ο ανδαλουσιανός φίλος και Ο άλλος γιος. Με αυτή την τριλογία που χαρακτηρίστηκε η γυναικεία εκδοχή του «Νονού» ο σουηδός συγγραφέας διερευνά θέματα πίστης και ηθικού δικαίου. Πρόκειται για μια καθηλωτική ιστορία με μια εξαίσια ηρωίδα που το σθένος της, ψυχικό και σωματικό, δοκιμάζεται συνεχώς από τις πιο διεφθαρμένες και βίαιες δυνάμεις. Τα δικαιώματα της τριλογίας έχουν ήδη πουληθεί σε περισσότερες από τριάντα χώρες.

Η Σοφί Μπρίνκμαν, φίλη του αρχιμαφιόζου Χέκτορ Γκουσμάν, παρασύρεται χωρίς να το θέλει στη βία του εγκληματικού κόσμου. Τώρα πλέον καταζητείται διεθνώς και κρύβεται με τον γιο της στην Πράγα. Ο Τόμι Γιάνσον, αρχιεπιθεωρητής της Δίωξης Εγκλήματος, την αναζητά λυσσασμένα, με στόχο να τη σκοτώσει, καθώς εκείνη γνωρίζει όλο το ένοχο παρελθόν του.

Ο Söderberg σπάει όλους τους κανόνες του σκανδιναβικού θρίλερ και το απογειώνει με μια τριλογία με ξέφρενο ρυθμό, κινηματογραφική ταχύτητα και αξέχαστους χαρακτήρες. Το αποτέλεσμα είναι ένα εκρηκτικό μείγμα ταινίας του Ταραντίνο και ψυχολογικού θρίλερ της Πατρίτσια Χάισμιθ. (Σεπτέμβριος). 

Ο Arne Dahl επανέρχεται με τη συνέχεια των Κινέζικων Ψιθύρων, σε μια νέα περιπέτεια της ομάδας Opcop με τίτλο Μουσικές καρέκλες (Hela havet stormar [Musical chairs o αγγλικός τίτλος] – μτφρ. από τα σουηδικά: Γρηγόρης Κονδύλης), ένα εξαιρετικό κοινωνικοπολιτικό μυθιστόρημα με φόντο τη σύγχρονη Ευρώπη και τις παθογένειές της. Στη διάρκεια μόλις λίγων ημερών τρεις ανησυχητικοί θάνατοι λαμβάνουν χώρα σε διαφορετικά σημεία της Ευρώπης. Ένας πλαστικός χειρουργός που είχε την εποπτεία σε ένα μυστικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα βρίσκεται νεκρός στο σπίτι του στο Βέλγιο. Ένας αλβανός έμπορος όπλων δέχεται πυροβολισμούς και σκοτώνεται σε ένα μπαρ στη Στοκχόλμη και λίγο αργότερα το πτώμα ενός τσέχου ευρωβουλευτή ανακαλύπτεται σε ένα νησί-φυλακή κοντά στην Τοσκάνη. Παρόλο που δεν υπάρχει καμιά προφανής σύνδεση μεταξύ αυτών των τριών θανάτων, ο Πολ Γελμ και οι συνάδελφοί του στην Opcop υποψιάζονται πως τα τρία περιστατικά έχουν σχέση μεταξύ τους και αναλαμβάνουν να κυνηγήσουν τους δολοφόνους. Τα ίχνη οδηγούν σε ένα διαβόητο νησί-φυλακή όπου οι φυλακισμένοι μένουν νηστικοί και υποβάλλονται σε τρομερά επιστημονικά πειράματα.

Ο Arne Dahl είναι στην πραγματικότητα ο σουηδός κριτικός λογοτεχνίας Γιαν Άρναλντ. Με το ψευδώνυμο αυτό έγινε γνωστός διεθνώς υπογράφοντας την επιτυχημένη σειρά αστυνομικών μυθιστορημάτων με πρωταγωνιστές την Ομάδα Άλφα, η οποία αποτελείται σήμερα από δέκα τίτλους και έχει ξεπεράσει σε πωλήσεις τα τρία εκατομμύρια αντίτυπα, χαρίζοντας στον δημιουργό της πάμπολλες διακρίσεις. Ο Dahl, ο πιο ταλαντούχος απ’ όλους τους σκανδιναβούς συγγραφείς σύμφωνα με τον Πέτρο Μάρκαρη, καθιερώθηκε διεθνώς ως ένας από τους σπουδαιότερους σύγχρονους συγγραφείς αστυνομικού στην Ευρώπη. Οι αστυνομικές του ιστορίες μεταφράζονται σε πάρα πολλές χώρες, ενώ διακρίνεται για το έργο του διεθνώς με σημαντικά βραβεία.  (Οκτώβριος).

Μετά το βραβευμένο από τη Σουηδική Ακαδημία Αστυνομικής Λογοτεχνίας Δυτικά της Ελευθερίας, το Νότια της Κόλασης (Söder om helvetet [South of Hell ο αγγλικός τίτλος] - μτφρ. από τα σουηδικά: Γρηγόρης Κονδύλης) είναι το δεύτερο μέρος της τετραλογίας του σουηδού συγγραφέα Thomas Engström. Ένα κατασκοπικό θρίλερ υψηλών προδιαγραφών με έναν σύγχρονο νουάρ ήρωα, τον Λούντβιχ Λιχτ, πρώην κατάσκοπο της Στάζι που είχε αυτομολήσει στις ΗΠΑ και δούλευε για λογαριασμό της CIA.

Πενσιλβάνια, ΗΠΑ, προεκλογική εκστρατεία του 2012. Ένας 16χρονος νεαρός βρίσκεται νεκρός σε ένα κακόφημο ξενοδοχείο και με ένα σημείωμα αυτοκτονίας στο οποίο κατηγορεί τον Ρον Χάριμαν, τον υποψήφιο των Δημοκρατικών για το Κογκρέσο, ότι του ράγισε την καρδιά. Ο Χάριμαν, παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών, ορκίζεται ότι δεν είχε ποτέ σχέση με τον νεαρό. Ο Λούντβιχ Λιχτ καλείται να ανακαλύψει ποιος κρύβεται πίσω από την προσπάθεια σπίλωσης του Χάριμαν. Δεν αργεί να ανακαλύψει πως πίσω από τον φόνο υπάρχει μια συνωμοσία. Τα ίχνη του τον οδηγούν σε μια τοπική ακροδεξιά οργάνωση. Όσο βαθύτερα διεισδύει στους κόλπους της οργάνωσης, συνειδητοποιεί όλο και πιο γρήγορα πως οι φόβοι του για το κακό που έρχεται θα βγουν σύντομα αληθινοί. Ο συγγραφέας, που θεωρείται ένα από τα πλέον ανερχόμενα αστέρια του σκανδιναβικού αστυνομικού, με τα βιβλία αυτής της τετραλογίας στην οποία πρωταγωνιστεί ο σκληρότερος Γερμανός στην ιστορία της αστυνομικής λογοτεχνίας, καταφέρνει να τιμήσει και να μεταμορφώσει ταυτόχρονα το κλασικό κατασκοπικό μυθιστόρημα. Η γραφή του είναι στιβαρή, η αγωνία αφόρητη, το σκοτάδι συμπαγές και η αίσθηση του χιούμορ λυτρωτική. Ο  Engström γράφει έξυπνα, υψηλής ποιότητας διεθνή θρίλερ με έντονους ρυθμούς και κινηματογραφική δράση. (Οκτώβριος) . 

Η Μαριονέτα (Ragdoll - μτφρ. Βάσια Τζανακάρη) είναι το συναρπαστικό ντεμπούτο του βρετανού πρώην τραυματιοφορέα Daniel Cole ο οποίος εγκατέλειψε το επάγγελμά του για να αφοσιωθεί στη συγγραφή. Σκοτεινό, αιματοβαμμένο θρίλερ που διαβάζεται με μια ανάσα, θεωρείται το πιο hot βιβλίο της σεζόν και από τον Φεβρουάριο που κυκλοφόρησε στη Μ. Βρετανία σημειώνει τεράστια επιτυχία: έχει ήδη γίνει διεθνές μπεστ σέλρ, πρόκειται να κυκλοφορήσει σε περισσότερες από 35 χώρες, ενώ ετοιμάζεται η τηλεοπτική μεταφορά του.

Απέναντι από το διαμέρισμα του αστυνόμου Νέιθαν Γουλφ, που έχει πρόσφατα επανέλθει στο Σώμα έπειτα από εγκλεισμό σε ψυχιατρική κλινική, εντοπίζεται μια ανθρώπινη μαριονέτα που αποτελείται από τα μέλη έξι δολοφονηθέντων ανθρώπων. Ο δολοφόνος, μέσω της πρώην συζύγου του Γουλφ, που είναι δημοσιογράφος, στέλνει φωτογραφίες από τον τόπο του εγκλήματος, καθώς και μια λίστα με έξι επόμενους στόχους, και τις ημερομηνίες εκτέλεσής τους. Τελευταίος στη λίστα είναι ο ίδιος ο Γουλφ… Μέσα στις επόμενες 15 μέρες, η Αστυνομία καλείται να ταυτοποιήσει τα θύματα, να προστατεύσει τους στοχοποιημένους πολίτες, να εντοπίσει και να σταματήσει τον δολοφόνο, ενώ όλος ο κόσμος παρακολουθεί κάθε της κίνηση. Στο μεταξύ, όμως, ο Γουλφ έχει να παλέψει με σκοτεινές αναμνήσεις και τη συνειδητοποίηση ότι η δράση του δολοφόνου σχετίζεται με το ίδιο του το παρελθόν.

Η Μαριονέτα με τον καταιγιστικό της ρυθμό, τη σπειροειδή υπόθεση και μία διεστραμμένη αίσθηση του χιούμορ σηματοδοτεί την άφιξη του πιο καυτού νέου μπραντ στην αστυνομική λογοτεχνία. Ένα απόλυτα εθιστικό θρίλερ που θα σαγηνεύσει τους αναγνώστες από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα µε ολοκληρωµένους, ρεαλιστικούς χαρακτήρες, πυκνή πλοκή, πλήθος ανατροπών και µια αύρα από Seven(Οκτώβριος).

Το Αγνοούμενη μέχρι αποδείξεως του εναντίου (Missing, Presumed - μτφρ. Γωγώ Αρβανίτη) της βρετανίδας συγγραφέα και δημοσιογράφου Susie Steiner είναι ένα χαρισματικό θρίλερ που ξεπερνά τα στεγανά του είδους, η πρώτη περιπέτεια μιας έξυπνης, ικανής, αφοσιωμένης και αλησμόνητης ντετέκτιβ. Η Wall Street Journal κατέταξε το βιβλίο ανάμεσα στα δέκα καλύτερα βιβλία μυστηρίου της χρονιάς.

Μέσα Δεκεμβρίου και η περιοχή του Κέιμπριτζ έχει καλυφθεί από χιόνι. Η υπαστυνόμος ντετέκτιβ Μανόν Μπράντσο προσπαθεί να αποκοιμηθεί ύστερα από ένα ακόμα καταστροφικό ραντεβού με μια online γνωριμία, όταν ξαφνικά φτάνει στα αυτιά της μέσω του ασυρμάτου της αστυνομίας η αναφορά για την εξαφάνιση μιας γυναίκας – η πόρτα του θύματος μισάνοιχτη, αίμα στο πάτωμα της κουζίνας. Η Μανόν ξέρει ότι οι πρώτες 72 ώρες είναι οι πιο κρίσιμες: είτε θα βρεις την αγνοούμενη είτε θα πρέπει ν’ αρχίσεις να ψάχνεις για το πτώμα της. Μόλις η ντετέκτιβ βλέπει τη φωτογραφία της Ίντιθ Χιντ, μιας μεταπτυχιακής φοιτήτριας στο Κέιμπριτζ που κατάγεται από μια επιφανή και πλούσια οικογένεια που διατηρεί δεσμούς με τη βασιλική, ξέρει πως αυτή η υπόθεση θα πάρει διαστάσεις. Είναι νεκρή ή ζωντανή; Μήπως η «περίπλοκη» ερωτική της ζωή είναι η αφορμή της εξαφάνισής της, όπως δηλώνει ένας υψηλόβαθμος αξιωματικός στα αδηφάγα ΜΜΕ; Και όταν ένα πτώμα ανακαλύπτεται, μήπως δεν είναι το τέλος αλλά μόνο η αρχή;
Στα χνάρια της Ρουθ Ρέντελ η Steiner υφαίνει μια πνευματώδη, καθηλωτική πλοκή συνδυασμένη με εξαιρετικό συγγραφικό στιλ και αξιομνημόνευτους χαρακτήρες. Ένα μυθιστόρημα ευχάριστα απρόβλεπτο, που θα ικανοποιήσει τους φαν του είδους, αλλά συγχρόνως και ένας εξαίσιος στοχασμός στη μοναξιά του σύγχρονου τρόπου ζωής. (Οκτώβριος).

Διεφθαρμένη εξουσία και θανάσιμες έχθρες είναι ο καμβάς του νέου βιβλίου του πολυσχιδούς σκοτσέζου Ian Rankin, ενός από τους πιο αγαπημένους συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας του ελληνικού αναγνωστικού κοινού αλλά και από τους πιο δημοφιλείς εκπροσώπους του είδους παγκοσμίως, που φέτος γιορτάζει τα τριάντα χρόνια συνύπαρξης με το λογοτεχνικό alter ego του, τον δύστροπο επιθεωρητή Τζον Ρέμπους. Μια φορτισμένη, σκοτεινή και εξαιρετικά δουλεμένη ιστορία με τίτλο Ο διάβολος μόνο ξέρει (Rather be the devil – μτφρ. Νάντη Σακκά) που θα ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό οπαδό του Ρέμπους.

Σε όλη την καριέρα του μία υπόθεση δεν θα ξεχάσει ποτέ ο Τζον Ρέμπους: τη δολοφονία της νεαρής Μαρίας, η οποία βρέθηκε νεκρή πριν από σαράντα χρόνια στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου στο οποίο διέμενε ένας πολύ διάσημος ροκ σταρ. Στο μεταξύ ο υπόκοσμος του Εδιμβούργου μοιάζει ακέφαλος. Ένα από τα επίδοξα αφεντικά του ο Ντάριλ Κρίστι έχει πέσει θύμα επίθεσης, ενώ μια έρευνα για ξέπλυμα χρήματος τον έχει φέρει σε δεινή θέση. Ο γερο-Κάφερτι, η νέμεση και ο πιο παλιός εχθρός του Ρέμπους, τα έχει στ’ αλήθεια παρατήσει ή περιμένει να πέσει το Εδιμβούργο στα χέρια του σαν ώριμο φρούτο; (Νοέμβριος). 

To DNA (DNA, [The Legacy ο αγγλικός τίτλος] - μτφρ. Αλέξης Καλοφωλιάς) της ισλανδής Yrsa Sigurdardóttir αποτελεί το πρώτο βιβλίο μιας σειράς όπου πρωταγωνιστούν η ψυχολόγος Φρέγια και ο αστυνόμος Χούλνταρ. Η «ισλανδική απάντηση στον Stieg Larsson», όπως την έχουν χαρακτηρίσει, μας δίνει ένα μοναδικό ψυχολογικό θρίλερ, με ανελέητα φονικά και μια ρεαλιστική, απόλυτα πιστευτή πλοκή, που θα συνταράξει ακόμα και τους πιο έμπειρους αναγνώστες αστυνομικής λογοτεχνίας.

Μια νέα γυναίκα δολοφονείται άγρια στο σπίτι της στο Ρέικιαβικ. Μοναδική μάρτυρας η επτάχρονη κόρη της. Δεν αργεί να συμβεί ακόμα ένας φόνος μιας άλλης γυναίκας, και η αστυνομία τα χάνει. Ένας ραδιοερασιτέχνης λαμβάνει περίεργα μηνύματα που τον συνδέουν και με τα δύο θύματα και η περιέργειά του τον οδηγεί να ξεκινήσει τη δική του έρευνα. Ο Χούλνταρ, ο αστυνομικός που είναι επικεφαλής της έρευνας, και η Φρέγια, η ψυχολόγος που είναι υπεύθυνη για το κορίτσι-μάρτυρα, υποχρεώνονται να συνεργαστούν, για να διαλευκάνουν τους φόνους.

Ένα σκοτεινό θρίλερ γροθιά στο στομάχι, με ένα ξεκίνημα που θα προκαλέσει εφιάλτες. Η συγγραφέας συνδυάζει την αστυνομική πλοκή και τον μυστικισμό, με ανατριχιαστικά αποτελέσματα. Σε όλο το βιβλίο υπάρχει έντονη μια κλειστοφοβική αίσθηση, το σοκ και ο τρόμος καραδοκούν σε κάθε σελίδα και νιώθεις πως δεν σου φτάνει το οξυγόνο. Το βιβλίο έχει αποσπάσει σημαντικά βραβεία και πρόκειται να μεταφραστεί σε περισσότερες από είκοσι χώρες.

Η Sigurdardóttir παραμένει η βασίλισσα του ισλανδικού crime και ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του θρίλερ παγκοσμίως, ενώ με το DNA φαίνεται πως γίνεται όλο και καλύτερη. (Νοέμβριος). 

Το φαινόμενο που ονομάζεται James Patterson, η εκδοτική βιομηχανία που έχει πουλήσει περισσότερα από τριακόσια εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο, σκιαγραφεί για δεύτερη φορά τον Μάικλ Μπένετ, τον ντετέκτιβ της αστυνομίας της Νέας Υόρκης, τον οποίο γνωρίσαμε με το βιβλίο Παιχνίδι με τη φωτιά.

Στη δεύτερη αυτή περιπέτεια με τίτλο Κυνηγητό θανάτου (Run for your life – μτφρ. Ειρήνη Χριστοπούλου) που έχει γράψει μαζί με τον Michael Ledwidge, ένας δολοφόνος που δουλεύει μεθοδικά και αυτοαποκαλείται ο Δάσκαλος έχει αναλάβει το καθήκον να συμμορφώσει τη Νέα Υόρκη σκοτώνοντας τα αλαζονικά αφεντικά της. Θα μάθει σε όλους πώς να φέρονται αλλιώς τους περιμένει βέβαιος θάνατος. Για κάποιους ο Δάσκαλος απονέμει δικαιοσύνη, στη νεοϋορκέζικη ελίτ ωστόσο προκαλεί πανικό. Μόνο ο ντετέκτιβ Μάικλ Μπένετ μπορεί να τα βγάλει πέρα με μια τόσο απαιτητική υπόθεση. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά θα πρέπει να φροντίσει και τα παιδιά του τα οποία είναι άρρωστα με γρίπη. Όταν θα ανακαλύψει το σχέδιο που έχει απεργαστεί ο εγκληματικός νους του Δασκάλου, ο Μπένετ θα συνειδητοποιήσει πως η καταστροφή της πόλης απέχει λίγες μόνο ώρες. Θα πρέπει λοιπόν να τρέξει για να σώσει τη Νέα Υόρκη αλλά και την οικογένειά του.

Ένα μπλοκμπάστερ αστυνομικό μυθιστόρημα με γρήγορους διαλόγους και καταιγιστική πλοκή. Η δράση και η αγωνία χτυπούν κόκκινο.  (Νοέμβριος)

ΦΑΝΤΑΣΙΑ

Το τρίτο μέρος της τριλογίας επικής φαντασίας «Τα Χρονικά της Τσακισμένης Θάλασσας» με τίτλο Μισός πόλεμος (Half a War – μτφρ. Ανδρέας Μιχαηλίδης) από τον βρετανό Joe Abercrombie είναι η ιστορία της πριγκίπισσας Σκάρα. Κατά την προσφιλή συνήθεια του συγγραφέα, η προσοχή εστιάζεται και πάλι σε άλλον πρωταγωνιστή, ενώ η ιστορία ολοκληρώνεται με ιδιαίτερα ανατρεπτικό και μοναδικά ευφυή τρόπο. 

Η πριγκίπισσα Σκάρα είδε όλα όσα αγαπούσε να γίνονται αίμα και στάχτη. Το μόνο που της απέμεινε είναι τα λόγια. Τα σωστά λόγια όμως μπορούν να είναι το ίδιο θανατηφόρα με οποιαδήποτε λεπίδα. Για να διεκδικήσει και πάλι την κληρονομιά της, πρέπει να καταπολεμήσει τους φόβους της και να ακονίσει το μυαλό της για να γίνει το πιο φονικό όπλο.

Ο Joe Abercrombie, πολύ σημαντικός συγγραφέας του φανταστικού της νέας γενιάς και πολύ γνωστός στους λάτρεις του είδους, χτίζει τον κόσμο, τους χαρακτήρες και τις σκηνές δράσης με μαεστρία. Μια φρενήρης ιστορία προδοσίας και εκδίκησης που θα σας αφήσει ξάγρυπνους. Το τέλος μιας συναρπαστικής τριλογίας με χαρακτήρες τόσο αιχμηρούς σαν τις λεπίδες που κρατούν και με χιούμορ που δαγκώνει. (Οκτώβριος).

Το φως που σβήνει (Dying of the Light - μτφρ. Βούλα Αυγουστίνου) του δημοφιλέστερου δημιουργού του φαντασικού με εκατομμύρια θαυμαστές σε όλο τον κόσμο George R. R. Martin είναι μια αξέχαστη «διαστημική όπερα».

Ο Ντερκ τ’Λάριεν καλείται στον πλανήτη Γουόρλορν από μια αγαπημένη που πίστευε πως είχε χάσει. Αλλά ο Γουόρλορν δεν είναι ο πλανήτης που φανταζόταν και η Γκουέν Ντελβάνο δεν είναι πια η γυναίκα που ήξερε. Είναι δεσμευμένη με έναν άλλο άντρα σε έναν ετοιμοθάνατο πλανήτη μόνιμα παγιδευμένο στο λυκόφως. Η Γκουέν χρειάζεται την προστασία του Ντερκ κι αυτός θα κάνει τα πάντα για να την κρατήσει ασφαλή, ακόμα κι αν χρειαστεί να προκαλέσει τον βάρβαρο άντρα που την έχει διεκδικήσει. Αλλά ένα απαραβίαστο πέπλο μυστικότητας περιβάλλει τους πάντες και είναι αδύνατον να ξεχωρίσει τους φίλους από τους εχθρούς. Σ’ αυτό το επικίνδυνο τρίγωνο, ο ένας τους οδεύει προς την ελευθερία, ο άλλος προς την εκδίκηση και ο τελευταίος προς έναν βάναυσο, πρόωρο θάνατο. Ένα ιδιαίτερο βιβλίο εντυπωσιακής επιστημονικής φαντασίας που θα κρατήσει τον πλανήτη Γουόρλορν και τους κατοίκους του στο μυαλό του αναγνώστη, πολύ αφότου έχει τελειώσει και την τελευταία σελίδα.  (Νοέμβριος)

ΑΛΛΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ (NON FICTION)

Το δικαίωμα του παιδιού στον σεβασμό (Prawo dziecka do szacunku – μτφρ. από τα πολωνικά Μπεάτα Ζουλκίεβιτς) του πολωνού παιδαγωγού Janusz Korczak (το πραγματικό του όνομα ήταν Henryk Goldszmit) είναι ένα εκπαιδευτικό δοκίμιο, στο οποίο αναπτύσσονται καινοτόμες για την εποχή τους μέθοδοι διαπαιδαγώγησης, που επηρέασαν πολλούς σύγχρονους εκπαιδευτικούς και γιατρούς.Στην έκδοση περιλαμβάνονται φωτογραφικό υλικό της εποχής, καθώς και εκτενής αναφορά της μεταφράστριας στη ζωή και το έργο του συγγραφέα, ο οποίος, ακολουθώντας τις παιδαγωγικές πρακτικές του μέχρι τέλους, συνόδευσε τα παιδιά του ορφανοτροφείου στο οποίο ήταν διευθυντής στο γκέτο της Βαρσοβίας και, αρνούμενος τις προτάσεις διαφυγής, θανατώθηκε μαζί τους σε ναζιστικό στρατόπεδο.

Ο Janusz Korczak θεωρείται πρόδρομος στην υπεράσπιση και την προώθηση θεμάτων που αφορούν τα δικαιώματα και την πλήρη ισότητα των παιδιών, και το συγκεκριμένο κείμενο είναι ένα μανιφέστο, προάγγελος της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού (κείμενο Παγκόσμιας Διακήρυξης).

Ο διάσημος Ελβετός ψυχολόγος Ζαν Πιαζέ, ο οποίος επισκέφθηκε το Ορφανοτροφείο, που είχε ιδρύσει και διηύθυνε ο Κόρτσακ, είπε γι’ αυτόν πως είναι «ένας υπέροχος άνθρωπος, που είχε το θάρρος να εμπιστεύεται τα παιδιά και τους εφήβους, φθάνοντας μέχρι και τη μεταβίβαση στα χέρια των ίδιων των παιδιών ζητημάτων πειθαρχίας και ατομικής ανάθεσης των πιο δύσκολων καθηκόντων με πολύ μεγάλη ευθύνη». (Σεπτέμβριος)

Στη νέα εμπλουτισμένη έκδοση του βιβλίου Πολιτικός Φιλελευθερισμός (Political Liberalism – μτφρ. Σπύρος Μαρκέτος, Αλέξανδρος Κιουπκιολής), ενός από τα σημαντικότερα έργα αναφοράς στον χώρο της πολιτικής φιλοσοφίας, ο John Rawls (1921-2002) προεκτείνει και αναθεωρεί την ιδέα της δικαιοσύνης ως επιείκειας, την οποία παρουσίασε στο βιβλίο του Μια Θεωρία της δικαιοσύνης, ενώ παράλληλα αναθεμελιώνει τη φιλοσοφική της ερμηνεία. Στο παλαιότερο βιβλίο του ο συγγραφέας θεωρούσε δεδομένη την «εύτακτη κοινωνία», όπως την ονόμασε ο ίδιος, δηλαδή μια κοινωνία σταθερή, σχετικά ομοιογενή στις βασικές ηθικές της πεποιθήσεις, η οποία χαρακτηρίζεται από ευρεία συναίνεση για το τι συνιστά την καλή ζωή. Ωστόσο, στη σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία βλέπουμε ότι συνυπάρχει μια πολλαπλότητα ασύμβατων μεταξύ τους δογμάτων – θρησκευτικών, φιλοσοφικών και ηθικών.

Αναγνωρίζοντας πως τούτη είναι μια πάγια κατάσταση της δημοκρατίας, ο συγγραφέας και φιλόσοφος θέτει το ζήτημα του πολιτικού φιλελευθερισμού ως εξής: Πώς μπορεί μια σταθερή και δίκαιη κοινωνία ελεύθερων και ίσων πολιτών να ζει σε ομόνοια, όταν διαιρείται βαθιά από όλα αυτά τα εύλογα αλλά και ασύμβατα μεταξύ τους δόγματα; Η απάντηση που μας δίνει στον Πολιτικό φιλελευθερισμό στηρίζεται σε έναν νέο ορισμό της εύτακτης κοινωνίας. Εύτακτη δεν είναι πλέον η κοινωνία που ενώνεται από τις βασικές ηθικές της αντιλήψεις, αλλά εκείνη που ενώνεται από την πολιτική της αντίληψη περί δικαιοσύνης, και στην οποία επιπλέον υπάρχει μια επάλληλη συναίνεση των εύλογων περιεκτικών δογμάτων που εστιάζεται σε τούτη την αντίληψη.  (Οκτώβριος)

Το βιβλίο Οκτώβρης: Η ιστορία της Ρωσικής Επανάστασης (October: The story of the Russian Revolution - μτφρ. Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης) από τον πολυβραβευμένο συγγραφέα της λογοτεχνίας του φανταστικού China Miéville προσφέρει μια διαφορετική ματιά στην ιστορία της Οκτωβριανής Επανάστασης του 1917 που φέτος έχει επέτειο 100 χρόνων. Ο βρετανός συγγραφέας, ένας τύπος με piercing και tattoo που μοιάζει περισσότερο με μέλος hard rock μπάντας και που ανέκαθεν εμπνεόταν από τα ιδανικά της Ρωσικής Επανάστασης, γνωστός για τη στράτευσή του στην Αριστερά και την ενεργό ενασχόλησή του με την πολιτική, αφηγείται την επανάσταση όχι μόνο ως ένα πολιτικό γεγονός, με τεράστια και διαρκή βαρύτητα, αλλά και ως μια συγκλονιστική, σχεδόν μυθιστορηματική, ιστορία που εξακολουθεί να εμπνέει.

Τον Φεβρουάριο του 1917, εν μέσω αιματηρού πολέμου, η Ρωσία ήταν ακόμη μια αυταρχική μοναρχία· εννέα μήνες αργότερα, μετατράπηκε στο πρώτο σοσιαλιστικό κράτος της παγκόσμιας ιστορίας. Πώς συνέβη αυτή η απίστευτη μεταμόρφωση; Πώς βρέθηκε μια χώρα ρημαγμένη και υπανάπτυκτη, παρασυρμένη σε έναν πόλεμο απελπιστικά μη δημοφιλή, να συγκλονίζεται όχι από μια επανάσταση, αλλά από δύο;

Το βιβλίο του Miéville είναι η ιστορία των εκπληκτικών μηνών από τον Φεβρουάριο  ως τον Οκτώβριο, από τον έναν ξεσηκωμό στον άλλο· η ιστορία των δυνάμεων και των ανθρώπων που μετέτρεψαν το 1917 σε μια χρονιά τόσο καθοριστική. Από οικεία ονόματα, όπως τον Λένιν και τον Τρότσκι, στους αντιπάλους τους, Κορνίλοφ και Κερένσκι· από τις κοσμοϊστορικές αλλαγές της ιστορίας στις μικρές ξεχασμένες λεπτομέρειες.

Ένα βιβλίο που διαβάζεται όχι μόνο ως Ιστορία, αλλά και ως ιστορία –και μάλιστα συναρπαστική–, ένα βιβλίο που δεν είναι ένα «ξερό» ιστορικό δοκίμιο, καθώς διαβάζεται σαν ένα χυμώδες μυθιστόρημα. Περιλαμβάνει επίσης εισαγωγή, επίλογο, γλωσσάρι, φωτογραφικό υλικό και ένα περιεκτικό επίμετρο του μεταφραστή με προτάσεις για περαιτέρω διάβασμα καθώς και σχετική φιλμογραφία.

Ο Miéville, σε μια πανοραμική επισκόπηση που εκτείνεται από την Αγία Πετρούπολη και τη Μόσχα ως τα πιο απομακρυσμένα χωριά της απέραντης αυτοκρατορίας, αποκαλύπτει τις καταστροφές, τις μηχανορραφίες και τις πηγές έμπνευσης του 1917 με όλο το πάθος, το δράμα και την παραδοξότητά τους, έχοντας πάντα στο μυαλό του τον ανυποψίαστο και νέο σε αυτό το θέμα αναγνώστη. (Οκτώβριος)

Το αποκαλυπτικό βιβλίο «Δεν θέλαμε να ξέρουμε»: Η γραμματέας του Γκέμπελς αποκαλύπτει (Ein Deutsches Leben: Was uns die Geschichte von Goebbels Sekretärin für die Gegenwart lehrt  - μτφρ. Λένια Μαζαράκη) των Brunhilde Pomsel και Thore D. Hansen είναι η συγκλονιστική μαρτυρία μιας γυναίκας που βρέθηκε στο κέντρο της εξουσίας της χιτλερικής Γερμανίας ως γραμματέας του Υπουργού Προπαγάνδας του Χίτλερ και αποτελεί μια προειδοποίηση για την επιστροφή των αυταρχικών καθεστώτων. Σε αυτό διαγράφεται ξεκάθαρα ο ρόλος της ατομικής στάσης και ευθύνης στην εξέλιξη της Ιστορίας.

Η Μπρουνχίλντε Πόμσελ, η οποία πέθανε τον Ιανουάριο του 2017, σε ηλικία 106 ετών, ανήμερα της Ημέρας Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος, υπήρξε στενογράφος από το 1942 έως το 1945 ενός από τους μεγαλύτερους εγκληματίες της Ιστορίας. Στο βιβλίο της η Πόμσελ που συνεργάστηκε με τον κοινωνιολόγο Thore D. Hansen μάς δίνει εκ των έσω μια εικόνα της κοινοτοπίας του κακού. Η ίδια επέμενε ότι, παρότι δούλευε στους εσωτερικούς κύκλους των Ναζί, δεν είχε ιδέα για το μέγεθος της θηριωδίας. Χαρακτηρίζει τον εαυτό της μια «απολιτίκ» παρατρεχάμενη, που έβαζε πάνω απ’ όλα τη δουλειά της, την αίσθηση του καθήκοντος και την επιθυμία της να ανήκει στο σύνολο, χωρίς να διαφέρει. Η αφοπλιστική ειλικρίνειά της μας φέρνει αντιμέτωπους με το ιδιαίτερα φλέγον στις μέρες μας ζήτημα της προσωπικής ευθύνης για τα πολιτικά γεγονότα και τις συνέπειες του αναζωπυρούμενου εθνικισμού και λαϊκισμού. Πόσο κοντά τελικά είμαστε στο να φτάσουμε κι εμείς κάποια στιγμή σαν κι εκείνη να υποστηρίζουμε: «Δεν θέλαμε να ξέρουμε»;

Η γερμανική έκδοση που κυκλοφόρησε πρόσφατα και μεταφράζεται ήδη σε 15 γλώσσες ακολουθεί το ομώνυμο ντοκιμαντέρ, βασισμένο σε συνεντεύξεις της Πόμσελ, σε σκηνοθεσία των Christian Krönes, Olaf S. Müller, Roland Schrotthofer και Florian Weigensamer. Σε μια εποχή που ο δεξιός λαϊκισμός βρίσκεται σε άνοδο στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, το βιβλίο και το ντοκιμαντέρ για μια από τις τελευταίες αυτόπτες μάρτυρες στα ενδότερα του καθεστώτος των Ναζί χρησιμεύει ως υπενθύμιση πως το φάντασμα και η απειλή του φασισμού είναι πάντοτε παρόντα. (Νοέμβριος).