Ο συγγραφέας θυμάται τα Χριστούγεννα που πέρασε σε μια χώρα όπου ο λαός δεν γνωρίζει ούτε κατ' όνομα τον Χριστό

Τέλη Νοέμβρη στην Κίνα, σε μια πόλη του νότου ονόματι Τσενγκντού για την οποία εμείς στην Ελλάδα δεν έχουμε ακούσει, κι ας κατοικείται από 16.000.000 ανθρώπους. Σε κάποιο από τα μεγάλα εμπορικά κέντρα, όπου κυριαρχούν οι γνωστές μάρκες της Δύσης, υπάρχει η χριστουγεννιάτικη φαντασμαγορία σε όλο της το μεγαλείο. Πληροφορούμαι μάλιστα ότι ο στολισμός και η ατμόσφαιρα διαρκούν όλο τον χρόνο. Χριστούγεννα όλο τον χρόνο, λοιπόν, σε μια χώρα που ο λαός δεν γνωρίζει ούτε κατ' όνομα τον Χριστό. Προφανώς το πνεύμα των Χριστουγέννων αποτελεί για κάποιους ακαταμάχητη ατραξιόν δίπλα στα κινητά νέας τεχνολογίας και στη δυναμική μόδα του δυτικού κόσμου. Η αλήθεια είναι ότι χρειάζεται μια μεταφυσική διάθεση για  να ασπαστεί κανείς τη γέννηση του Θεανθρώπου, αλλιώς εύκολα μπορεί να πιστέψει πως είναι κι αυτό μια επινόηση του Ντίσνεϊ. Αναρωτιέμαι, ωστόσο, σε ποιο σημείο φτάνει ο αγροίκος πλουτισμός που επιδεικνύουν οι «Έμποροι των Εθνών». Προσκυνούν, καθώς φαίνεται μόνο τον Μαμωνά.

Από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ κυκλοφορεί το νέο του μυθιστόρημα με τίτλο Ευτυχισμένες οικογένειες.