Με το πρώτο κεφάλαιο της ιστορίας τους, οι Cyanna Mercury καταθέτουν τη δική τους ηχητική πρόταση και αποτίουν φόρο τιμής στη μουσική κληρονομιά των Aphrodite’s Child, τις παγανιστικές παραδόσεις και τις θρησκευτικές δοξασίες, στοιχεία που τυλίγουν τεχνηέντως με έναν rock μανδύα.

Οι Cyanna Mercury δεν είναι η εξέλιξη, ούτε η συνέχεια των Cyanna, κάτι που η μπάντα κατέστησε σαφές, όταν, από τα πρώτα κομμάτια που ακούσαμε υπό τη νέα τους ταυτότητα, αντιληφθήκαμε ότι πλέουν σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση. Για τη νέα αυτή πορεία, καθοδηγητής και βασικό αντικείμενο μελέτης ήταν το «666», το εμβληματικό album των Aphrodite’s Child όπου η ψυχεδέλεια εμπλέκεται με το φαντασιακό. Ο Ερμής, οι αρχαίες δοξασίες και οι χριστιανικές παραδόσεις δένονται με groovy κιθάρες και με το αμερικάνικο ‘70’s rock. Σίγουρα ήταν ένα εγχείρημα τολμηρό, που θα μπορούσε να αποβεί παρωχημένο. Όχι όμως σε αυτήν την περίπτωση...

Γιατί το «Archetypes» είναι ένα concept album που μας βυθίζει στους ήχους, τις εικόνες και τις οικογενειακές ιστορίες με τις οποίες μεγαλώσαμε, στα παραδοσιακά όργανα και την αισθητική στην οποία θα ανατρέχουμε, ακόμα και όταν απορρίπτουμε, ενώ ταυτόχρονα επικρατεί ο ηλεκτρισμός και η αυθάδεια του rock.

Η έναρξη έρχεται σχεδόν επικά με το κινηματογραφικό «Horse Dark As Night/Hermes», όπου η απαγγελία στο απόσπασμα του «Τρισμέγιστου Ερμή», (με τη φωνή της Kafka), λειτουργεί ως ένα «επεξηγηματικό», για το album, εμβόλιμο μέρος. Όλα τα κομμάτια ρέουν ως φυσική εξέλιξη το ένα του άλλου –εξαιρετική δουλειά στην παραγωγή από τον Δημήτρη Λιλή και την ηχογράφηση του Αλέξη Μπόλπαση. Το απόκοσμο «Ode to The Absent Father», που αποτελεί και το πρώτο δείγμα δουλειάς τους, ξεδιπλώνει μια ερεβώδη ιστορία/παραπομπή σε θεούς/πατρικές φιγούρες, και μετά έρχεται η «Lilith», μια ξεσηκωτική, ερωτική εξομολόγηση για ένα σκοτεινό αντικείμενο πόθου, είναι κομμάτι όσο πιασάρικο χρειάζεται για να κολλήσει για καιρό στο κεφάλι σου.

Φυσικά, η αγάπη για το 70’s rock n’ roll είναι διάχυτη και εκφράζεται καλύτερα σε κομμάτια όπως το «Snake», που θα μπορούσε να είναι ένα ερωτικό γράμμα στους Doors. Όλη όμως η τόλμη του άλμπουμ και των δημιουργών του αποκαλύπτεται στο «Nothing We Can Do» και «If We Were Blind». Το τέλος έρχεται καθαρτικά και αισιόδοξα με το μελαγχολικό «There Will Be A Time».

Oι Cyanna Mercury μάς αποκαλύπτουν τους δίσκους που τους καθόρισαν τον ήχο τους

Η ερμηνεία του frontman Spyreas Sid προσθέτει την απαραίτητη θεατρικότητα στα κομμάτια κινούμενη με ευκολία από τη μελαγχολία και το σκοτάδι, σε δυνατά ξεσπάσματα.

Οι Cyanna Mercury, με το πρώτο τους βήμα, συστήνονται στο κοινό ως μια μπάντα που αγαπάει τις επιρροές της, τα όνειρα και τις ιστορίες με τις οποίες τα μέλη μεγάλωσαν ως μουσικοί και άνθρωποι. Είναι σαφές που επιχείρησαν να συγχρονίσουν τα ερεθίσματα του παρελθόντος με την αγάπη για τους ήχους μακρινών ηπείρων. Και το πέτυχαν.

Άλμπουμ: ARCHETYPES
Καλλιτέχνης: Cyanna Mercury
Label: Ανεξάρτητη έκδοση

ΡΟΖΙΝΑ ΑΡΑΠΗ