Αυτό που λέμε «όλα στο χέρι», βρίσκει το απόλυτο νόημα στην Τροχαλία στο Μαρούσι, ένα all-day café-εστιατόριο, όπου όλα, από τα φαγητά μέχρι τη διακόσμηση, είναι χειροποίητα.

Σε μια εποχή όπου το ίδιο, στείρο design αναπαράγεται σε πολλούς χώρους και το έτοιμο φαγητό δίνει μια εύκολη, αλλά όχι και τόσο απολαυστική λύση, η Τροχαλία μπαίνει στη ζωή μας για να κάνει μια διαφορετική πρόταση. Μια πρόταση, όπου όλα μοιάζουν –και είναι- σπιτικά και χειροποίητα, χωρίς στυλιζαρίσματα και περιττές… σάλτσες. Κι επειδή κάτι τέτοιο ακούγεται πολύ δελεαστικό και ξεχωριστό, δεν μπορούσαμε παρά να το ζήσουμε και να το γευτούμε από κοντά.

Η ιδέα και ο χώρος στη Θησέως του Αμαρουσίου ήρθαν το 2014, όταν ο Στέλιος, η Σταυρούλα και ο Γιάννης ένωσαν τις δυνάμεις τους και ξεκίνησαν να φτιάχνουν το μέρος που μας θα μας φιλοξενούσε και θα μας εντυπωσίαζε 2 χρόνια αργότερα. Με την εμπειρία από τα χρόνια τους στο Altamira, τη δική τους έμπνευση και προσωπική εργασία, έφτιαξαν ένα χώρο, όπου σε κάθε του γωνιά σε κάνει να αισθάνεσαι άνετα, ακριβώς γιατί όλα στην Τροχαλία είναι καμωμένα με το χέρι: οι τοίχοι, τα τραπέζια, τα φωτιστικά –που δεν είναι άλλο από… τροχαλίες- όλα έχουν φτιαχτεί από τους ίδιους, γι’ αυτό, άλλωστε, πήρε και χρόνο μέχρι να ανοίξει τις πόρτες της τον Ιούνιο του 2016. Το βασικό κομμάτι της διακόσμησης ανήκει στον Στέλιο, ενώ η Σταυρούλα έχει κάνει την κουζίνα… βασίλειό της. Ο Γιάννης, βοηθώντας παντού, φέρνει την Κρήτη στο πιάτο μας, φροντίζοντας η τσικουδιά, η γραβιέρα, η καπνιστή μπριζόλα και πολλά άλλα υλικά να έρχονται από εκεί, αλλά και άλλα μέρη της Ελλάδας, συμβάλλοντας στη φρεσκάδα των πιάτων -κάτι που μας αρέσει πολύ όταν το συναντάμε στις γαστριμαργικές μας εξορμήσεις.

Η αυλή στο πίσω μέρος

Η αλήθεια είναι ότι την αίσθηση του οικείου, του σπιτικού και το χειροποίητου την έχεις με το που μπαίνεις στο μαγαζί. Η πρώτη εντύπωση που δίνει είναι βιομηχανική, αλλά στον πάνω όροφο το σκηνικό αλλάζει, γίνεται πιο χαλαρό, σαν σαλόνι παλιού σπιτιού, με παλιές πολυθρόνες και ράφια με βιβλία, ενώ στην αυλή το κλίμα γίνεται πιο παρεΐστικο, με το πράσινο να «ξεφυτρώνει» τριγύρω, παρ’ όλο που βρισκόμαστε στο κέντρο του Αμαρουσίου. Ως παιδιά της πόλης, κάτσαμε στο κεντρικό, βιομηχανικό κομμάτι και με μια λάμπα τροχαλία πάνω από τα κεφάλια μας να ρίχνει φως στο μενού, ξεκινήσαμε να ψάχνουμε τα πιάτα.

Ο κατάλογος είναι «συμμαζεμένος» με 5 σαλάτες, πλήθος ορεκτικών και 5 κυρίως πιάτα και από την πρώτη του κιόλας ανάγνωση μυρίζει φρεσκάδα, πριν καν τα φαγητά έρθουν στο πιάτο. Η απουσία της τηγανητής πατάτας ίσως παίζει ρόλο σε αυτό, αφού τη θέση της παίρνουν τα ψητά λαχανικά και οι σος γιαουρτιού, βγάζοντας από τη μέση το τυποποιημένο, τηγανητό και φέρνοντας το φρέσκο και μυρωδάτο να το αντικαταστήσει.

Η σαλάτα-πρόκληση

Από τη θεωρία περάσαμε γρήγορα στην πράξη, βουτώντας αραβική πίτα σε ντιπ πάστας ελιάς και γιαουρτιού και ξεκινώντας με την grande πράσινη σαλάτα, όπου το μαρούλι, το σπανάκι και η ρόκα, «έμπλεξαν» με ντοματίνια, γραβιέρα, καπνιστό χοιρομέρι και κρουτόν και πασπαλίστηκαν με μαύρο σουσάμι και ντρέσινγκ μελιού (8,30 ευρώ) ξεκινώντας δροσερά το γεύμα μας.

Το ψητό χαλούμι με μαρμελάδα ντομάτας και φρέσκο δυόσμο (4,7 ευρώ) δεν θα μπορούσε να μην έρθει στο τραπέζι μας, με τη γλυκιά μαρμελάδα να συνδυάζεται ιδανικά την ελαφριά αλμύρα του χαλουμιού, ακολουθούμενο από μια σπιτική μανιταρόπιτα σε γενναιόδωρο κομμάτι (γρήγορα καταλάβαμε ότι στην Τροχαλία, δεν πας για να «τσιμπήσεις» κάτι. Πας για να φας σαν να μην υπάρχει αύριο). Κι όσο κι αν η μανιταρόπιτα δεν μπήκε στα αγαπημένα της βραδιάς, έδινε την αίσθηση του σπιτικού, αφού τα πάντα, από το φύλλο μέχρι τη γέμιση, ήταν προσεγμένα.

Σπιτική μανιταρόπιτα σε μέγεθος XL

Καθώς ο κόσμος πηγαινοερχόταν, συνειδητοποιήσαμε ότι οι ηλικίες κυμαίνονταν από 17 μέχρι… 77, αφού η Τροχαλία έχει κάτι να προσφέρει σε όλους: κοκτέιλ στους πιο trendy, σπιτική λεμονάδα και καφέ στους πιο παραδοσιακούς, κρασί, μπύρα και ρακή στις παρέες και φυσικά φαγητό στους πεινασμένους κάθε ηλικίας. Κι επειδή απευθύνεται σε πολύ και διαφορετικό κόσμο, η μουσική ποικίλλει από ελληνικό έντεχνο, σε ροκ και τζαζ. Εμείς (δυστυχώς) την πετύχαμε στο έντεχνο.

Με τόσα λαχανικά, η καπνιστή μπριζόλα σου διώχνει τις τύψεις

Τα κυρίως δεν άργησαν να καταφτάσουν και οι επιλογές φάνηκαν να μας δικαιώνουν. Η καπνιστή μπριζόλα με sauce ανανά και ψητές μελιτζάνες, κολοκύθια και πιπεριές (8,5 ευρώ), μπορεί να έχανε την αίσθηση της sauce, αλλά η καπνιστή της νοστιμιά έδενε ιδανικά με το γιαούρτι και τα λαχανικά. Αγαπημένη επιλογή, όμως, αποδείχτηκαν τα αφέλια, ένα κυπριακό πιάτο με χοιρινές μπουκιές, μαγειρεμένες με κρασί και κόλιανδρο (7,5 ευρώ). Οι μπουκιές ήταν πραγματικά τόσο ζουμερές και τρυφερές που έλιωναν στο στόμα, ενώ ταίριαζαν εκπληκτικά με το γιαούρτι, στέλνοντας συνεχώς το πιρούνι για άλλη μια.

Αφέλια. Χωρίς λόγια.

Δυστυχώς, όσο κι αν βάλαμε τα δυνατά μας, δεν καταφέραμε να αδειάσουμε κανένα πιάτο, ούτε να δοκιμάσουμε επιδόρπιο, όσο κι αν τα 4 γλυκά του καταλόγου μας… έκλειναν το μάτι.

Έχουμε πολλά ακόμη να δοκιμάσουμε στην Τροχαλία. Η επόμενη φορά θα μας βρει στο χαλαρωτικό σαλόνι του πάνω ορόφου, με σπιτική λεμονάδα και γλυκό. Μέχρι τότε πρέπει να αποφασίσουμε ανάμεσα στη λευκή μους γιαουρτιού με sauce γλυκολέμονου, τη σοκολατόπιτα με πραλίνα σοκολάτας, την τάρτα φρούτων και το παγωτό. Δύσκολο.

Info
Τροχαλία
Θησέως 42, Μαρούσι, 213 0272617

ΤΖΟΥΛΙΑ ΤΑΣΩΝΗ