Μαζί με την τιμή της βράβευσης, έρχονται και οι αυξημένες απαιτήσεις κι αυτό φαίνεται να μην το επιδιώκουν πολλοί σεφ.

Τα αστέρια Michelin δεν είναι εύκολη υπόθεση για ένα εστιατόριο, προκειμένου να τα κερδίσει. Κάποιοι σεφ περνούν χρόνια κυνηγώντας τα, ενώ άλλοι χάνουν και τη ζωή τους γι’ αυτά, όπως ο διάσημος γάλλος σεφ Bernard Loiseau, ο οποίος αυτοκτόνησε το 2003, όταν κυκλοφόρησε ότι το εστιατόριό του, La Côte d'Or, θα έχανε το 3ο αστέρι Michelin.

Άλλοι πάλι, ίσως εν μέρει παίρνοντας παράδειγμα τα παραπάνω, τα αποφεύγουν και τα αρνούνται, όπως έκανε η Karen Keygnaert, η μοναδική γυναίκα στη Φλάνδρα που κέρδισε αστέρι Michelin, η οποία φαίνεται πως το απέρριψε το μέσα στο χειμώνα.

Μπορεί να μην είναι η πρώτη σεφ που κάνει κάτι τέτοιο, αλλά ρίχνει και πάλι φως στο γιατί κάποιοι λένε «όχι» σε αυτή την τιμή. Όπως αναφέρει και η ίδια, πριν 10 χρόνια το αστέρι Michelin αποτελούσε ευλογία, αλλά πλέον, στις εποχές της κρίσης, είναι κυρίως… κατάρα. Στην Ευρώπη, όπου ο Οδηγός Michelin ξεκίνησε να δίνει αστέρια το 1926, η τιμή αυτή δημιουργούσε συγκεκριμένες απαιτήσεις από τους επισκέπτες των εστιατορίων, οι οποίες έχουν να κάνουν με το είδος της εμπειρίας που θα τους προσφέρει το εστιατόριο, με το πόσο επίσημο είναι και την επιθυμία συχνά να υπάρχει μενού γευσιγνωσίας. Κάπου εκεί, ο σεφ χάνει την ελευθερία να δημιουργήσει όπως θέλει, γι’ αυτό και η Keygnaert απέρριψε το αστέρι.

Karen Keygnaert fb page

Η Karen Keygnaert, μεταξύ άλλων σεφ, νιώθει ότι το αστέρι Michelin την καταπιέζει

Η ίδια ελπίζει να κερδίζει ξανά την ελευθερίας της όταν ανοίξει καινούργιο εστιατόριο, λιγότερο επίσημο και με προσωπικό που θα αποτελείται μόνο από γυναίκες, όπου, όπως δηλώνει, δεν θέλει αστέρια Michelin. Στο νέο της εστιατόριο, θα συνεχίσει να σερβίρει ποιοτικό φαγητό, όπως αναφέρει, αλλά όχι σαν σετ μενού, έτσι ώστε ο κόσμος να μπορεί να αποφασίσει μόνος του πόσο μεγάλο ή ακριβό θα είναι το γεύμα του –και θα απαγορεύσει τα κρόσσια!

Θυμίζουμε ότι το 2013, ο σεφ Julio Biosca επέστρεψε επίσης το αστέρι που κέρδισε το εστιατόριό του Casa Julio στη Βαλένθια, γιατί και ο ίδιος πίστευε ότι δεν μπορούσε να είναι το ίδιο δημιουργικός και απλός ως προς το μενού του. Την επόμενη χρονιά, ο σεφ Frederick Dhooge στην ανατολική Φλάνδρα στο Βέλγιο επίσης επέστρεψε το αστέρι του, καθώς ήθελε να σερβίρει πιο απλά φαγητά, όπως τηγανητό κοτόπουλο, χωρίς οι πελάτες να απογοητεύονται. Το 2011, η αυστραλέζα σεφ Skye Gyngell αποκάλεσε το αστέρι Michelin «κατάρα», λόγω και πάλι των υψηλών απαιτήσεων των πελατών και το επέστρεψε, όταν οι πελάτες άρχισαν να παραπονιούνται για βρομιές στο πάτωμα του Petersham Nurseries Café. Ο σεφ Marco Pierre White επέστρεψε 3 αστέρια Michelin, για τους ίδιους περίπου λόγους.