Γ.Χριστοδουλόπουλος: «Παρατηρώ μια απίστευτη “ειδωλολατρεία” τελευταία»

giannis-xristodoulopoulos-giannis-xristodoulopoulos
ΤΕΤΑΡΤΗ, 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2014

Ο Γιάννης Χριστοδουλόπουλος υπογράφει το πρωτότυπο τραγούδι «Όταν ξυπνάει το θέατρο» στην παράσταση «Η Μαρινέλλα συναντά τη Βέμπο» και εμφανίζεται στις 22 Φεβρουαρίου στη σκηνή του Ιανού μαζί με την Ελένη Πέτα. Τo clickatlife.gr μίλησε μαζί του για τη μουσική του, τα μελλοντικά του σχέδια και τις σημαντικές συνεργασίες του.

Μόλις ολοκλήρωσες μια σπουδαία συνεργασία με τη Μαρινέλλα για το τραγούδι «Όταν ξυπνάει το θέατρο» από την παράσταση «Η Μαρινέλλα συναντά τη Βέμπο». Πώς προέκυψε η συνεργασία αυτή;

Με τη Μαρινέλλα συζητούσαμε αρκετές φορές και παλαιότερα να συνεργαστούμε σε δισκογραφικό επίπεδο. Δεν έγινε κάτι τέτοιο, όμως τελικά συναντιόμαστε στο θέατρο για την παράσταση της Βέμπο, σε κείμενο και σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια, με τον οποίο έχουμε ξανασυνεργαστεί εξαιρετικά. Το λιμπρέτο λοιπόν, του τραγουδιού - στιγμιότυπου αυτού, υπογράφει ο σπουδαίος Γιάννης Ξανθούλης και είναι αυτός που έδωσε την ιδέα να βρεθούμε όλοι μαζί. Με τους περισσότερους συντελεστές αυτής της παράστασης έχουμε ξαναδουλέψει στο παρελθόν και ήταν ακόμα μία ευτυχής συγκυρία.

Στο παρελθόν έχεις συνθέσει μουσική για θέατρο, τηλεόραση και κινηματογράϕο. Ποια τέχνη σε «κερδίζει»;

Όλες αυτές οι δραστηριότητες έχουν κοινό παρονομαστή μια τέχνη, τη μουσική. Το κάθε μέσο έχει φυσικά, τον δικό του κώδικα. Πρέπει να γνωρίζεις που απευθύνεσαι. Η διαδικασία της σύνθεσης είναι σχεδόν η ίδια. Η προσέγγιση διαφέρει. Το πώς κάνεις την ανάγνωση μέσα σου, πώς τη φιλτράρεις και πώς εντέλει την αποδίδεις. Η αφορμή του να φτιάξεις κάτι από την αρχή είναι αυτό που με γοητεύει και με προκαλεί πάντα. Αγαπώ όλα αυτά τα μέσα, το καθένα για διαφορετικούς λόγους.

Έχεις συνεργαστεί με σημαντικούς Έλληνες καλλιτέχνες. Υπάρχει κάποια συνεργασία που να ξεχωρίζεις ιδιαίτερα ;

Τα τελευταία 10 χρόνια που βρίσκομαι στη δισκογραφία έχω κάνει πολύ επιλεκτικές συνεργασίες με πολύ συγκεκριμένους ανθρώπους. Η κάθε μια είναι και ένα ταξίδι. Επειδή πιστεύω πως όλες αυτές είχαν λόγο ύπαρξης τη στιγμή που έγιναν, αν ξεχώριζα κάποια θα αδικούσα κάποια άλλη. Μπορώ να σου πω όμως για ανθρώπους από το χώρο του τραγουδιού που ξεχωρίζω λίγο παραπάνω λόγω της προσωπικής μας σχέσης, που δεν έπαψε μετά τη συνεργασία μας. Δυο ονόματα: Άλκηστις Πρωτοψάλτη και Γιάννης Πάριος.

Ποια είναι τα ερεθίσματά σου για να συνθέσεις μουσική; Τι είναι εκείνο που εξάπτει περισσότερο τη φαντασία σου;

Το πιο απλό, η καθημερινότητα και οι ήρωές της.

Ετοιμάζεσαι να ανέβεις στη σκηνή του Ιανού μαζί με την Ελένη Πέτα με ένα αφιέρωμα με τίτλο «Τραγούδια στην οθόνη». Τι να περιμένουμε αυτή τη βραδιά;

Θα ακούσουμε αγαπημένα τραγούδια και μουσικά θέματα από τον ξένο και τον ελληνικό κινηματογράφο, πιάνο-φωνή καθώς και αγαπημένα τραγούδια από τηλεοπτικά σίριαλ. Επίσης, θα παίξουμε τραγούδια δικά μου και της Ελένης.

Ποια η σχέση σου με την Ελένη Πέτα; Πώς προέκυψε η συνεργασία σας;

Με την Ελένη γνωριζόμαστε σχεδόν 10 χρόνια. Έχουμε ξανασυνεργαστεί σε προσωπική της δισκογραφία, αλλά και για το σινεμά και είναι γνωστό πως είναι μια υπέροχη φωνή με τρομερές δυνατότητες, που αγαπώ και πάντα έχω στο μυαλό μου. Της πρότεινα να ταξιδέψουμε μαζί με αυτό το concept, το οποίο έχουμε ήδη παρουσιάσει σε πόλεις της περιφέρειας και ήρθε η ώρα να το κάνουμε και στην Αθήνα. Με αφορμή αυτές τις εμφανίσεις γεννήθηκε και το τραγούδι «Να μείνεις εδώ»,  που έγραψα για την Ελένη και κυκλοφορεί από την feelgood, το οποίο από ό,τι μας λένε και βλέπουμε κι εμείς, έχει αγαπηθεί πάρα πολύ.

Αν και πολύ μικρός σε ηλικία έχεις καταϕέρει σπουδαία πράγματα μέχρι ώρας. Θα ήθελες να μοιραστείς κάτι με τους νέους καλλιτέχνες που πασχίζουν να ξεκινήσουν την καριέρα τους σήμερα;

Αν πρέπει να σκεφτεί κάτι κάποιος πριν θελήσει να ξεκινήσει την πορεία του κατά την γνώμη μου, είναι να αναρωτηθεί τι είναι αυτό που πραγματικά τον καλεί και θέλει να κάνει αυτή τη δουλειά. Αν βρεις την απάντηση έχεις το 50%. Μετά αρχίζουν τα υπόλοιπα.

Τι σχέδια έχεις για το μέλλον;

Ετοιμάζω πολλά πράγματα μόνο που πρέπει να τα βάλω σε μια σειρά. Είμαι 2 χρόνια ασταμάτητα στο στούντιο και γράφω. Από εκεί προκύπτουν τα πάντα.

Τέλος, θα ήθελες να μας πεις πώς αντιμετωπίζεις εσύ ως νέος καλλιτέχνης με αρκετή εμπειρία, τη σημερινή πραγματικότητα; Τι σου δίνει κουράγιο και κίνητρο να συνεχίσεις;

Αυτό που βλέπω να τρέχει πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια στο χώρο της μουσικής, που πραγματικά με ρίχνει και όσο πάει γίνεται πιο έντονο, είναι η έλλειψη προσωπικότητας, αισθητικής και στίγματος. Παρατηρώ απίστευτη «ειδωλολατρεία» με την έννοια ότι όλο και περισσότεροι καλλιτέχνες είναι σαν να κάνουν tribute στα υποτιθέμενα είδωλά τους και δεν ακούν την δική τους «φωνή». Αυτό για μένα είναι εξωφρενικό. Δεν μπορώ να το καταλάβω πραγματικά. Νέοι άνθρωποι που από τον θαυμασμό τους σε κάποια πρόσωπα καταλήγουν να χάνουν οποία προσωπικότητα θα μπορούσαν να έχουν και γίνονται κόπιες από τρίτο και τέταρτο χέρι. Αυτό είναι πολύ σοβαρό.
Και βλέπουμε και τα παραδείγματα που πραγματικά έχουν λόγο ύπαρξης, στόχο, άποψη και προσωπικότητα να τα πηγαίνουν περίφημα. Ο κόσμος εντέλει πάντα αντιλαμβάνεται το αυτόφωτο.
Το κίνητρό μου είναι να μπορεί έστω και ένας άνθρωπος να ταυτιστεί με τη μουσική μου. Αυτό μου δίνει κουράγιο. Γράφω πρώτα για μένα αλλά κυρίως, όλοι γράφουμε γιατί ενστικτωδώς ζητούμε αποδέκτη…

Βάλια Κανελλοπούλου
[email protected]