Ένα ακόμα συναυλιακό απωθημένο του ελληνικού κοινού εκπληρώθηκε, σε ένα κατάμεστο Fuzz, όπου το αμερικανικό συγκρότημα μας βύθισε στο ψυχεδελικό του σύμπαν.

Οι Brian Jonestown Massacre ήρθαν επιτέλους στην Ελλάδα και το πολυπληθές κοινό τους έσπευσε φυσικά να απολαύσει την μπάντα του Anton Newcombe να ξεδιπλώνει τη μαγεία του. Στο πλαίσιο της γενικότερης “μόδας” που διέπει αυτή τη στιγμή τα μουσικά δρώμενα, οι Καλιφορνέζοι έδειξαν ζωντανά γιατί ξεχωρίζουν από τον σωρό και γιατί αυτό που παίζουν είναι κάτι παραπάνω από μια επιστροφή σε περασμένες δεκαετίες.

Τη βραδιά άνοιξαν οι Velvoids, ιδανική επιλογή για το συγκεκριμένο βράδυ. Garage ήχος, ρετρό αισθητική και όμορφες μελωδίες, ήταν απολύτως ικανοποιητικοί στο να προθερμάνουν τον κόσμο που όλο και μαζευόταν.

Λίγο μετά τις 10 και μισή, οι Brian Jonestown Massacre εμφανίζονται επί σκηνής και από κάτω επικρατεί πανικός. Για δύο ώρες, όπως είχαν υποσχεθεί άλλωστε, έπαιξαν όλα αυτά που περιμέναμε να ακούσουμε, από το “Nothing To Lose”, “Not If You Were The Last Dandy On Earth” , το “Devil May Care”  και φυσικά το συγκλονιστικό “Anemone”.

H ένταση εναλλασσόταν με την ηρεμία και τα κιθαριστικά ξεσπάσματα ήταν αρκετά για να μας κάνουν να χτυπηθούμε.  Ο  Newcombe πίσω από τα γυαλιά ηλίου του, ένας φαινομενικά ασήμαντος, περίεργος τύπος,  ήταν απλά υπέροχος, αλλά εύσημα πρέπει να  πάνε και στα υπόλοιπα μέλη της μπάντας, που έστησαν το δικό τους show, όχι μόνο για το παίξιμό τους, αλλά και τη θεατρική –όσο η μουσική που πρεσβεύουν το επιτρέπει- παρουσία.

Καταχειροκροτήθηκαν από τον κόσμο και η ώρα πέρασε χωρίς κανένας να το καταλάβει. Ήταν από όλες σχεδόν τις απόψεις μια πολύ καλή συναυλία,  από αυτές που ζεις την εμπειρία, αφήνεσαι στη μουσική και χάνεσαι στον μικρόκοσμο σου. Όσοι έχουν δει το ντοκιμαντέρ “Dig!” και τη στενή σχέση τους με τους Dandy Warhols, όταν αυτοί ήταν συγκρότημα άξιο αναφοράς, ήξεραν ότι αυτό το live δεν θα ήταν συνηθισμένο. Όπως και αποδείχτηκε.

Ροζίνα Αράπη