Δισκοκριτική: «La Petite Mort» James

james-cover-album
ΔΕΥΤΕΡΑ, 21 ΙΟΥΛΙΟΥ 2014

Συγκρότημα-φετίχ του ελληνικού κοινού, οι James δημιουργούν ακόμα, επιστρέφουν στις ρίζες τους, για να αναζητήσουν την έμπνευση που χάθηκε κάπου στην πορεία, και ευτυχώς για αυτούς και για εμάς τα καταφέρνουν.

Από την έκρηξη της brit pop μέχρι τη σημερινή αναβίωση των χρυσών ημερών των ‘90’s, έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Η μπάντα από το Manchester που κάποτε ταρακούναγε στάδια με το “Laid” και το “Sit Down” έχει ωριμάσει, έχει πειραματιστεί, έχει πέσει και έχει σηκωθεί.  Και ξανά από την αρχή.

Το “La Petite Mort” είναι ένα album βιωματικό. Είναι εμπνευσμένο από δύο θανάτους που βίωσε  ο Tim Booth μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια, αυτόν της μητέρας του και ενός καλού του φίλου. Δεν είναι όμως ένα σκοτεινό album.

Αντίθετα, οι James, με τον παραγωγό  Max Dingel ( Muse, Killers κτλ) στο τιμόνι, φτιάχνουν 10 συνθέσεις, σαφώς περισσότερο ηλεκτρονικές από αυτές που τους έχουμε συνηθίσει, αλλά χωρίς να παραλείπουν τα στοιχεία του ήχου τους που τόσο αγαπάμε.  

Το θέμα του θανάτου και της ζωής είναι αυτό με το οποίο κυρίως καταπιάνονται,  αλλά δεν θέλανε σε καμία περίπτωση το αποτέλεσμα να ακούγεται πένθιμο ή βαρύ. Απόδειξη το “Moving On” και το “Frozen Britain”,  σαφείς επιστροφές στο ευχάριστο παρελθόν, τότε που παρέδιδαν το ένα “γηπεδικό” hit μετά το άλλο. Ένα τέτοιο κομμάτι είναι το “Curse, Curse” είναι προορισμένο για να χορεύεται στα live τους,  με το απλό, ηλεκτρονικό, αν και καθόλου πρωτότυπο μουσικό του θέμα να σε παρασέρνει.

Με λίγα λόγια, το νέο πόνημα των James,  δεν σηκώνει πολύ ανάλυση. Είναι ένα μεστό, όμορφο album, από μια μπάντα που δε θέλουμε να βαρεθούμε, όσες φορές και αν ξεφυσήσουμε στην είδηση ότι μας επισκέπτονται πάλι.  Είναι μια μπάντα με την οποία μεγαλώσαμε και ευτυχώς, είναι και πάλι στον σωστό δρόμο.  Άλλωστε  frontmen με τόσο χαρισματική φωνή και παρουσία σαν τον Tim Booth δε βγαίνουν κάθε μέρα.

Ας παραδειγματιστούν οι νεόκοποι indie αστέρες και ας προσευχηθούν να έχουν την ίδια διάρκεια με τον συμπαθή Βρετανό. Το “La Petite Mort”,  όσο και να ακούγεται παράταιρο φυσάει ζωή και αέρα αναγέννησης στους James, κάτι που μόνο χαρά μπορεί να μας φέρει.

Album: La Petite Mort

Καλλιτέχνης: James

Label: BMG

Βαθμολογία: 7/10

Ροζίνα Αράπη