Sivert Høyem @ Stage Volume 1

sivert-hoyem
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2014

Η φωνή των Madrugada, ο λατρεμένος τραγουδιστής, ήρθε και πάλι στα μέρη μας και γνώρισε την αποθέωση, στην πρώτη εκ των δύο εμφανίσεών του στην Αθήνα.

Το Stage Volume 1 κατακλύστηκε από το κοινό που λάτρευε τις σκοτεινές μελωδίες των Madrugada και στη συνέχεια αγάπησε τον Sivert Høyem στη solo πορεία που διάλεξε μετά τη διάλυση του συγκροτήματος του. Και ο πανύψηλος Νορβηγός ήρθε με την καλύτερη του διάθεση.

Τη βραδιά άνοιξε ο Remi, ή κατά κόσμος Άγγελος Κυπριανού. Ο μουσικός παρουσίασε τα κομμάτια του από το album του "The Road Not Taken",  με μελωδίες που κινούνται στα μονοπάτια της αμερικάνικης folk. Με βαθιά και στιβαρή φωνή και εμβληματική παρουσία, γέμιζε τη σκηνή παρότι ήταν μόνος του μπροστά στο κοινό και άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.

Λίγο πριν τις 10 όμως, το  Intro που μας παρουσίαζε τον Høyem ακούστηκε από τα ηχεία και λίγο μετά, εκείνος μαζί με την μπάντα του ανέβηκαν στη σκηνή και το Stage Volume I κατακλύστηκε από την ηχητική μαγεία του “Majesty”,  με τη σκυτάλη να παίρνει το “Give It A Whirl”. Από το παρελθόν του με τους Madrugada ακούσαμε και το “What’s on Your Mind”, για να ακολουθήσει το ομώνυμο από το νέο του album “Endless Love”.

Άλλοτε συγκεντρωμένος στους σπαρακτικούς του στίχους, χαμένος στις σκέψεις του και άλλοτε να αφήνει τη στατική του θέση και να κουνιέται οργισμένα, ο Høyem ήταν για άλλη μια φορά καθηλωτικός. Η συγκίνηση ήταν διάχυτη όταν ακούστηκαν τα “Honey Bee” και “The Hour Of The Wolf”, θυμίζοντας μας πόσο πολύ αγαπούσαμε την προηγούμενη μπάντα του και πόσο ο ίδιος αδιαφορεί να αποσυνδέσει το όνομα του από αυτούς. Είναι κομμάτι της ζωής και της πορείας του και το γνωρίζει.

Για το encore μας επεφύλασσε το “Prisoner Of The Road”, ενώ για το δεύτερο encore του, έκλεισε το set του με το “Moonlanding” εν μέσω χειροκροτημάτων και με το κοινό να τραγουδάει κάθε στίχο μαζί του.

Άψογος σκηνικά, ηλεκτρισμένος, αλλά και σπαρακτικός ο Sivert Høyem είναι πλέον ένας ολοκληρωμένος solo τραγουδιστής, που αγαπάει το “βαρύ φορτίο” του παρελθόντος του και συνδυάζει το παρόν και το μέλλον της πορείας του, με τον καλύτερο τρόπο.

Ροζίνα Αράπη