Δισκοκριτική: «Avonmore» Bryan Ferry

bryan-ferry-cover
ΤΕΤΑΡΤΗ, 25 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2015

Ο “Δανδής της ροκ” είναι και πάλι εδώ, και μας παραδίδει για άλλη μια φορά σοφά τραγούδια αποπλάνησης και αισθησιασμού.

Στα 69 του, ο ανεπιτήδευτα classy βάρδος,  έχει ακόμα πράγματα να πει, πάντα μέσα από την αισθησιακή του ερμηνεία, την ευαισθησία και το απαράμιλλο στυλ του. Το δέκατο τέταρτο album της καριέρας του,  το “Avonmore”  είναι γεμάτο από όλα αυτά τα στοιχεία που κάνουν τον Ferry έναν μία από τις πιο σεβαστές προσωπικότητες στο καλλιτεχνικό στερέωμα.

Από το εναρκτήριο “Loop De Li”, το πρώτο single,  που έρχεται σαν δροσερός αέρας, και σε παρασύρει στη μαγεία του,  σε εθίζει τόσο ώστε να μην θες να τελειώσει,

καταλαβαίνεις ότι για άλλη μια φορά έχουμε να κάνουμε  με ένα album-απόλαυση. Η θεματολογία είναι φυσικά γνωστή,  η αγάπη και ο πόθος, τα απαγορευμένα βράδια, τα πολυτελή πάρτυ, η ομορφιά και ο luxurius τρόπος ζωής. Και ποιος είναι καλύτερος εκφραστής, από τον αιώνια ερωτευμένο με τον έρωτα Ferry ;  Το στοιχείο φυσικά που τον κάνει να ξεχωρίζει, αυτή η έμφυτη πολυτέλεια και  ο απαραίτητος, αλλά καλοδεχούμενος σνομπισμός, είναι έννοιες διάχυτες, καθώς τα τραγούδια προχωράνε.

Υπάρχουν τα χαμηλών τόνων, “Midnight Train”  και “Soldier Of Fortune”, στο οποίο το χεράκι του βάζει και ο Johny Marr, υπάρχουν όμως και στιγμές που έχουν φτιαχτεί για να γίνουν soundtrack αξιομνημόνευτων πάρτυ, όπως το “Driving Me Wild”. Για το τέλος, η διασκευή του “Johny and Mary” του Robert Palmer είναι ο καλύτερος  τρόπος να τελειώσει αυτή η περιπλάνηση.

Ο Bryan Ferry φυσικά και δεν έχει τίποτα να αποδείξει. Για κάποιους το εγχείρημα του μπορεί να θεωρηθεί ως μία από τα ίδια, αλλά ας είναι. Υπάρχουν μουσικοί που στο πέρασμα των χρόνων γίνονται τετριμμένοι και ακούγονται πλέον φθαρμένοι.  Ο Ferry δεν είναι ένας από αυτούς. Αντίθετα, όσα χρόνια και αν περάσουν καταφέρνει να είναι και να ακούγεται πάντα λαμπερός. 

Album: Avonmore

Καλλιτέχνης: Bryan Ferry

Label: BMG

Βαθμολογία: 7/10

Ροζίνα Αράπη