Είναι πολύχρωμα, είναι πέντε και είναι φτιαγμένα από… παραμύθι.

Έχεις νιώσει ποτέ σαν να περπατάς μέσα σε μια ζωντανή καρτ ποστάλ; Αυτή είναι η πρώτη αίσθηση που νιώθεις μόλις αρχίσεις να περιπλανιέσαι στα σοκάκια των πέντε πολύχρωμων χωριών της Ιταλικής Ριβιέρας που όλα μαζί ονομάζονται Cinque Terre. 

Και πρόκειται για ένα brand δυνατό, το οποίο συναποτελούν τα χωριά Riomaggiore, Manarola, Corniglia, Vernazza και Monterosso al Mare. Τα χωριουδάκια αυτά είναι προσβάσιμα με τρένο από την πόλη La Spezia κι έτσι, παίρνοντας το τρένο από εκεί, η πρώτη στάση γίνεται στο Riomaggiore. Πολλοί υποστηρίζουν πως η επίσκεψη πρέπει να ξεκινάει από το πιο μακρινό χωριό, το Monterosso, ωστόσο, μιας και είναι το πιο αδιάφορο από τα πέντε, είναι καλύτερα η επίσκεψη να ξεκινάει από το Riomaggiore (και με το «καλώς ήρθες» βουτιά στην απόλυτη μαγεία).

Τα πέντε μεσαιωνικά χωριά, ή καλύτερα οι πέντε γαίες, βρίσκονται στα βράχια της δυτικής Λιγουρίας, έχουν ανακηρυχθεί προστατευόμενη περιοχή, έχουν μπει στη λίστα Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco, είναι απολύτως γραφικά και πολυδιαφημισμένα. Τόσο που όλοι μας λίγο ή πολύ έχουμε δει φωτογραφίες τους και γνωρίζουμε αρκετές πληροφορίες για την περιοχή.

Πάμε όμως να μάθουμε δέκα πράγματα που δεν είναι πολύ γνωστά για αυτή την χρωματική ουτοπία που εκτείνεται σε πέντε επίπεδα;

10. Δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα μέσα στα χωριουδάκια, πράγμα που ενισχύει την αίσθηση γραφικότητας και αφήνει χώρο στα πλήθη τουριστών να ξεχυθούν στα ούτως ή άλλως στενά σοκάκια.  

9. Η κάρτα Cinque Terre Express με 16 ευρώ την ημέρα σου προσφέρει ελεύθερη μετακίνηση με το τρένο από το ένα χωριουδάκι στο άλλο, ελεύθερη είσοδο στο πάρκο και διάφορες άλλες υπηρεσίες, μία εκ των οποίων είναι η δωρεάν χρήση της τουαλέτας των σταθμών των τρένων (σημαντικό για εμάς που καθόλου εξοικειωμένοι δεν είμαστε με τη χρήση της τουαλέτας έναντι 1 ευρώ). Η κάρτα μπορεί με την πρώτη ματιά να μοιάζει ακριβή, ωστόσο, αν τα υπολογίσεις, συμφέρει- δεδομένου ότι το εισιτήριο από το ένα χωριουδάκι στο άλλο κοστίζει 4 ευρώ.  

8. Τα χωριουδάκια ενώνονται μεταξύ τους με διάφορα μονοπάτια μέσω του πάρκου των Cinque Terre, το πιο διάσημο και σύντομο εκ των οποίων είναι αυτό που ενώνει το Riomaggiore με τη Manarola. Το μονοπάτι ονομάζεται Via dell' Amore, δηλαδή η οδός του έρωτα, και το συστήνουν όλοι, ωστόσο είναι κλειστό και θα παραμείνει κλειστό για αρκετό καιρό. Μπορείς να περπατήσεις μονάχα 20 μέτρα.   

7. Τα τέσσερα εκ των πέντε έχουν άμεση πρόσβαση στη θάλασσα (το -ας το πούμε- ορεινό είναι η Corniglia) και από αυτά, τα τρία (Riomaggiore, Manarola, Vernazza), έχουν «δύσκολη» θάλασσα με μεγάλα βότσαλα μέσα κι έξω. Το Monterroso al Mare είναι το μόνο που διαθέτει παραλία με αμμουδιά, και μάλιστα μεγάλης έκτασης, γι' αυτό και συγκεντρώνει σμήνη τουριστών.

6. Λόγω της μεγάλης τουριστικής ανάπτυξης που γνωρίζουν τα τελευταία χρόνια τα χωριουδάκια, κι ως φυσικό επακόλουθο, οι τιμές σε διάφορα πράγματα, προϊόντα και υπηρεσίες, είναι τσιμπημένες (για κάποια μάλιστα, όπως είναι το εισιτήριο του τρένου, είναι υψηλές μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες και για άλλα, όπως το ferry που συνδέει τα Cinque Terre μεταξύ τους ή με το Portovenere, η τιμή είναι διαφορετική πρωί και άλλη το απόγευμα). Για τη διαμονή δεν μπορείς να κάνεις και πολλά, αν και υπάρχει πάντα η επιλογή της διαμονής στην αισθητά φθηνότερη La Spezia. Για το φαγητό όμως, μπορείς. Το φαγητό σε εστιατόριο ή trattoria μπορεί να στοιχίσει αρκετά, δικαιολογημένα σε ένα βαθμό μιας και προσφέρουν κυρίως θαλασσινά, υπάρχουν όμως και πολλές επιλογές για street food. Τα κουτιά πίτσας στο χέρι, η φοκάτσια και το χωνί με κάθε λογής ψαρικό κυκλοφορούν πανδημικά στους δρόμους των Cinque Terre.  

5. Αν πρέπει κάτι οπωσδήποτε να δοκιμάσεις είναι το χωνί με καλαμαράκια και mix θαλασσινών αλά Λιγουρία. Εκεί βρίσκονται τα πάντα, το κλασικό καλαμαράκι, οι αντσούγιες και σήμα κατατεθέν της περιοχής, διάφορα άλλα θαλασσινά, λαχανικά μαριναρισμένα (από κουνουπίδι μέχρι πιπεριά) και ψωμί (μαριναρισμένο και αυτό).  

4. Και αν επιλέξεις να δοκιμάσεις το χωνί αλά Λιγουρία, κάντο αλά Ιταλικά, πάρτο στο χέρι, πήγαινε στα βράχια και κάτσε εκεί να φας και να δεις το ηλιοβασίλεμα. Οι Ιταλοί, αν και λαός κοκέτης και καλοντυμένος, με την πρώτη ευκαιρία κάθονται κατάχαμα, στο γρασίδι, σε σκάλες, σε πεζοδρόμια, ή και στο δρόμο. 

3. Μαζί με το χωνί ταιριάζει και η μπύρα. Αν και στην περιοχή παράγουν εξαιρετικό κρασί, η μπύρα είναι πιο ταιριαστή στον δρόμο και στο καλοκαίρι. Αν μάλιστα επιλέξεις Moretti, θα έχεις την ευκαιρία να δεις την περιπαικτική αφιέρωση στον «Τζίτζι» Μπουφόν, τον τερματοφύλακα της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Ιταλίας, ο οποίος επρόκειτο να κάνει την τελευταία του εμφάνιση με την φανέλα της εθνικής στο φετινό Μουντιάλ της Ρωσίας. Όμως η Ιταλία αποκλείστηκε, μια εξέλιξη που προκάλεσε παγκόσμιο σοκ στους ποδοσφαιρόφιλους και έκανε τον ίδιο να ξεσπάσει σε κλάματα. Η Moretti λοιπόν μας προκαλεί/προσκαλεί να κάνουμε τον Μπουφόν να γελάσει ξανά.

2. Η στάση του τρένου για την Corniglia βρίσκεται εκτός του χωριού και 382 σκαλοπάτια πιο κάτω από το χωριό. Παρόλο που υπάρχει ένα μικρό λεωφορείο- και πάντα γεμάτο- πιστεύω πως αξίζει να το κάνεις με τα πόδια. Γενικά η Corniglia αξίζει κι ας είναι κάπως αδικημένη σε σχέση με τα άλλα χωριουδάκια επειδή της λείπει η άμεση πρόσβαση στη θάλασσα. Μέχρι και ο Βοκάκιος στο Δεκαήμερό του έχει μιλήσει για την Corniglia. Σε αυτήν την ιστορία, ο ηγούμενος του Cluny φυλακίζεται από τον Ghino di Tacco. Ο ηγούμενος πάσχει όμως από έντονο πόνο στο στομάχι, τον οποίο ο Ghino di Tacco καταπολεμά με ένα πολύ συγκεκριμένο φάρμακο, του δίνει δύο φέτες φρυγανισμένο ψωμί σερβιρισμένο σε λευκό τραπεζομάντηλο με τη συνοδεία ενός ποτηριού κρασί της ποικιλίας Vernaccia από την Corniglia- ε, και μεις θα γιατρευόμασταν.  

1. Τα Cinque Terre προτείνονται συνήθως ως προορισμός της μιας μέρας. Και η αλήθεια είναι πως τα γυρίζεις σε μια μέρα. Όμως είναι καλύτερα να τους αφιερώσεις χρόνο, να μείνεις να τα δεις όλα, να περιπλανηθείς στα σοκάκια του κάθε χωριού, να ταλαιπωρηθείς σε αυτά γιατί είναι στενά, ανηφορικά και ατελείωτα αλλά κυρίως να τα δεις σε όλες τις ώρες. Αυτά τα χωριουδάκια είναι πανέμορφα όλο το 24ωρο, όμως όταν πέσει ο ήλιος και οι τουρίστες έχουν λιγοστέψει (και λιγοστεύουν αισθητά) είναι ο παράδεισος ο ίδιος.   

ΙΩΑΝΝΑ ΒΑΡΔΑΛΑΧΑΚΗ / [email protected]