Με τη βαθιά ελληνικότητα της φωνής της, η Γιώτα Νέγκα ερμηνεύει τραγούδια που εκπλήσσουν με την απλότητα και τη δύναμή τους, και μας μιλά για το νέο της άλμπουμ, δίνοντας μας ένα «Καινούριο φιλί».

Σαν να γράφτηκε σε μια καινούρια γλώσσα, το άλμπουμ, που κυκλοφορεί από τη Feelgood Records, είναι ένας λαϊκός, ευθύς δίσκος, με τραγούδια που μοιάζει να υπήρχαν  από πάντα. Μόνο που γράφτηκαν σήμερα, από τον Θέμη Καραμουρατίδη, σε λόγια των Οδυσσέα Ιωάννου, Γεράσιμου Ευαγγελάτου, Λήδας Ρουμάνη, Δημήτρη Χαλιώτη και του ίδιου του συνθέτη.

Αλλάζοντας πρόσωπα και χαρακτήρες από τραγούδι σε τραγούδι, η Γιώτα Νέγκα χαρίζει φως και συναίσθημα σε κάθε κομμάτι και μιλά γι’ αυτή τη δημιουργία, αλλά και για το παρόν και το μέλλον μας.

Πώς ξεκίνησε η συνεργασία σας με τον Θέμη Καραμουρατίδη;

Η πρόθεσή μας για συνεργασία είχε ξεκινήσει λίγα χρόνια πριν, αλλά όλο κάτι συνέβαινε και, τελικά, δε γινόταν. Προφανώς, τώρα ήταν ο καιρός να γίνει και χαίρομαι πολύ γι’ αυτό.

Τι σας έφερε ξανά κοντά, γι’ αυτό το «Καινούριο φιλί»;

Τα ίδια τα τραγούδια. Ο Θέμης είναι από τους πιο ταλαντούχους συνθέτες της γενιάς του. Έγραψε υπέροχα λαϊκά τραγούδια, τρυφερές μπαλάντες και ένοιωσα ότι έχει “διαβάσει” και φωτίσει όλες μου τις πλευρές.

Ποιο είναι το ύφος του άλμπουμ και ποιο τραγούδι του σας άγγιξε πιο βαθιά;

Είναι ένας σημερινός, λαϊκός δίσκος.  Το πρώτο τραγούδι που μου έστειλε να ακούσω, ήταν τα “Ψέματα”. Συγκινήθηκα πολύ και κρατάει μια δική του θέση στην καρδιά μου. Ήταν η πρώτη σύνδεση...

Τι είναι λαϊκό  τραγούδι για μένα; Αυτό που μας κάνει να σκύβουμε μέσα μας, να κοιτάμε με χαμόγελο τον διπλανό μας, αυτό που μας ενώνει, αυτό που έχει αλήθεια και δεν είναι κατασκεύασμα, αυτό που, στον πυρήνα του, είναι συνδεδεμένο με το χθες μας και θα μας πάει στο αύριο μας.

Έχετε συνεργαστεί με σημαντικούς δημιουργούς. Ποια στιγμή θεωρείτε καθοριστική για την εξέλιξη της πορείας σας;

Πολλές στιγμές! Το “Με τα μάτια κλειστά” του Π. Καλαντζόπουλου είναι η αφετηρία μου δισκογραφικά. Οι σπουδές μου στο Εθνικό Ωδείο, με την κα Α. Διαμαντοπούλου. Η συνεργασία μου με τον Σ. Κραουνάκη. Η συμμετοχή μου στην παράσταση “Ποιος τη ζωή μου” και η γνωριμία μου με τον Μ. Θεοδωράκη.

Βιώνοντας τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, ποια συναισθήματα σας κατακλύζουν;

Υπάρχουν στιγμές αβεβαιότητας, προβληματισμού, θυμού, όμως και ελπίδας και αισιοδοξίας.

Τι πρέπει να κατανοήσουμε – συνειδητοποιήσουμε, για να μπορέσουμε να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα και να χτίσουμε ένα υγιές μέλλον;

Ότι δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών, ότι αυτό που ζούμε δε μας ήρθε από φυσική καταστροφή. Να ωριμάσουμε και να συμπεριφερθούμε σαν κοινωνία και όχι σαν μονάδες.

Ναι, βλέπω θετικά σημάδια. Τώρα, που καταλαβαίνουμε πόσο ψεύτικα ήταν τα όποια δεδομένα μας, γυρίζουμε και κοιτάμε τον διπλανό μας και θυμόμαστε πως είμαστε ίδιοι. Άνθρωποι, με τις ίδιες ανάγκες, αγωνίες και χαρές.

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης