Τα Χριστούγεννα επιτρέπεται τα όνειρά μας να είναι τρελά!

paris-xmas
ΠΕΜΠΤΗ, 05 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Τα Χριστούγεννα ήταν και είναι η μοναδική εποχή του χρόνου που τα όνειρά μας μπορούν να είναι τρελά. Είναι η περίοδος που μπορεί να μας βρει να κάνουμε πατινάζ στο κέντρο της Νέας Υόρκης, να τρώμε κρέπες στο Παρίσι, να πίνουμε Gluhwein στη Βιέννη ή να δεχόμαστε ένα δώρο πέρα από τη φαντασία μας.

Τα όνειρα ονομάζονται όνειρα γιατί είναι ασυμβίβαστα, απεριόριστα και ελεύθερα, ανεξαρτήτως εποχής. Υπάρχει όμως και αυτή η εποχή του χρόνου που κάθε όνειρο μπορεί και… οφείλει να είναι απόλυτα τρελό. Μία εποχή που δικαιούσαι κι εσύ να παρασυρθείς από μία X-Mas τρέλα.
Τα πρώτα όνειρα ξεκινούν όταν είσαι παιδί. Όνειρα αθώα και αγνά, όνειρα για παλάτια και κόσμους μαγικούς, για παιχνίδια και εκδρομές, για να γίνεις κάποτε πιλότος, για μία βόλτα στα τρενάκια της Disneyland. Κι ερχόταν πάντα αυτή η εποχή, η εποχή των γιορτών, που κάποια από τα όνειρά σου γίνονταν πραγματικότητα.

Τα Χριστούγεννα ήταν και είναι η μοναδική εποχή του χρόνου που τα όνειρά μας μπορούν να είναι τρελά.
Και αυτό εξηγείται από την ανάγκη μας να πιστέψουμε ότι η περίοδος αυτή κρύβει μια μαγεία και μπορεί να μας βρει να κάνουμε πατινάζ στο κέντρο της Νέας Υόρκης, να τρώμε κρέπες στο Παρίσι, να πίνουμε Gluhwein στη Βιέννη ή να έρχεται σε εμάς ένα δώρο πέρα από τη φαντασία μας.

Δεν είναι τυχαίο ότι τα μεγαλύτερα όνειρα γεννιούνται κάτω από ένα Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Δεν είναι τυχαίο ότι οι μεγαλύτερες προσδοκίες γράφονται σε χαρτί την πρώτη ημέρα του νέου χρόνου. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μερικά από τα ωραιότερά μας ταξίδια τα έχουμε κάνει ή θέλουμε να τα κάνουμε Χριστούγεννα. Σε μέρη που έχουμε δει στα ντοκιμαντέρ. Σε μέρη που βλέπουμε τους φίλους μας να ανεβάζουν στο Instagram και το Facebook. Σε μέρη που είχαμε υποσχεθεί κάποτε στους εαυτούς μας ότι θα επισκεφθούμε. Στην Βασιλεία για βόλτες δίπλα στο ποταμό Ρήνο.

Το πιο «γλυκό» πράγμα με τα ταξίδια, είναι ότι το κάθε ένα από αυτά, σε κάνει να σκέφτεσαι το επόμενο. Κάθε φορά που βρίσκεσαι στην άνεση της αεροπορικής σου θέσης, στην πτήση της επιστροφής από ένα ευρωπαϊκό ταξίδι, σκέφτεσαι το υπερατλαντικό. Κάθε φορά που επιστρέφεις από την Ασία, πεισμώνεις που δεν είδες όσα ήθελες να δεις και ορκίζεσαι να ξαναπάς. Κάθε φορά που επιστρέφεις από την Λατινική Αμερική υπόσχεσαι στον εαυτό σου ότι την επόμενη φορά θα πάρεις μία βδομάδα παραπάνω άδεια από τη δουλειά.

Και τα Χριστούγεννα είναι που όλες αυτές οι σκέψεις, όλα αυτά τα απωθημένα, όλες οι παρορμήσεις, οι εικόνες και προτάσεις που έχεις μαζέψει στο μυαλό σου, έρχονται ξανά στο προσκήνιο. Όχι για να σε ταλαιπωρήσουν αλλά για να παίξουν με τις επιθυμίες σου, να ριζωθούν ξανά στα όνειρά σου.

Τα Χριστούγεννα είναι η ιδανικότερη περίοδος για να πάρουμε για άλλη μια φορά την υδρόγειο στα χέρια, να την γυρίσουμε και να αφήσουμε το δάχτυλό μας να πέσει πάνω στον επόμενο προορισμό. Πού ξέρεις; Μπορεί αυτός ο προορισμός να είναι 2000 ευρώ πιο κοντά απ’ ό,τι νόμιζες.