Η Trésor Hotels Resorts, μας πάει μια βόλτα στη Κρήτη και τα μαγευτικά Χανιά.

Tούρκοι, Εβραίοι, Βενετοί, Άγγλοι, Αιγύπτιοι πέρασαν από τα Χανιά αφήνοντας τα σημάδια τους. Για αυτό και η γοητευτική παλιά πόλη είναι ανεξάντλητη. Αλλάζεις καταστάσεις και ατμόσφαιρες, καθώς περνάς από τη μια γειτονιά στην άλλη. Πάντα όμως, σε συντροφεύει η ιστορία και η μυρωδιά από τους βασιλικούς στις αυλές.

Τα στενάκια αυτής της πόλης, το κέντρο της, τις συνοικίες της, κανείς δεν μπορεί να τις κατακτήσει ολοκληρωτικά. Λες και έλαβε χώρα εδώ ένα φεστιβάλ αρχιτεκτονικής και πολιτιστικής δεξιότητας: οι Άραβες ήρθαν και πρόσφεραν το όνομα της πόλης (το πιο πιθανό σενάριο), αραβικές επιγραφές, οι Ενετοί το λιμάνι και τα βενετσιάνικα παλάτια, οι Τούρκοι τα τζαμιά, τις γεύσεις και τα σπίτια με σκεπαστούς εξώστες στη συνοικία Σπλάντζια. Και όλοι μαζί οι περαστικοί από την πόλη, πολλά ακόμα στοιχεία που αναπνέουν σε κάθε γωνία της. Οι ντόπιοι πάντα άνοιγαν τα σπίτια τους και τα ρακοκάζανά τους για να τους ευχαριστήσουν όλους, έλληνες και ξένους.
Οι παρέες όλο και μεγάλωναν όσο περνούσε η νύχτα και όλοι μαζί τραγουδούσαν πότε κρητικά, πότε Νέο Κύμα και πότε Beatles. Τα σπίτια ήταν πάντα ανοιχτά και οι αυλές τους μεταμορφώνονταν σε σκηνικά ρακοποσίας και σύσφιξης σχέσεων.
Η συναρπαστική πόλη των Χανίων είναι ατελείωτη και δε θα βαρεθείτε ποτέ να περπατάτε στα στενά, τους δρόμους και τις συνοικίες της.

Χωρισμένη στην ουσία σε 3 συνοικίες (Τοπανάς, Εβραϊκή Συνοικία και Σπλάντζια), η Παλιά Πόλη των Χανίων είναι ένας κόσμος μαγικός. Περιμένεις να δεις τους βενετούς  με τα κουστούμια τους να σχεδιάζουν χάρτες πάνω σε γραφεία από ξύλο μέσα στα λευκά αρχοντικά τους, τους Τούρκους να προσέρχονται το απόγευμα στο τζαμί για την προσευχή και τους Εβραίους να μαζεύονται στη Συναγωγή
Διαλέγουμε 3 δρόμους: τη Χάληδων, τη Ζαμπελίου και το στενάκι Μπετόλο. Η πρώτη είναι αυτή που σε οδηγεί από την παραλία στη μαγεία της παλιάς πόλης και σιγά σιγά, όπως ανεβαίνει ο δρόμος, λιγοστεύει και η κίνηση και η φασαρία. Στάση στη Παναγία την Τριμάρτυρη και στο Αρχαιολογικό Μουσείο, που στεγάζεται στο καθολικό της ενετικής εκκλησίας του Αγίου Φραγκίσκου (ο ναός είναι ο μεγαλύτερος που έχτισαν οι Βενετοί οπουδήποτε). Στο στενάκι της Μπετόλο, πίνουμε παγωμένο καφέ στα τραπεζάκια έξω και ψωνίζουμε κοσμήματα στα ακριβά κοσμηματοπωλεία των γύρω δρόμων. Κατά τα άλλα, χαζεύουμε το ανατολίτικο παζάρι που στήνεται με τσάντες, δερμάτινα, ζώνες και σουβενίρ να κρέμονται μπροστά από τα μικρά μαγαζιά. Η Ζαμπελίου, παράλληλη στην Ακτή Κουντουριώτη, που ξεκινάει από την πλατεία Ελεύθεριου Βενιζέλου και φτάνει μέχρι τη συνοικία Τοπανά, αποτελεί το πιο πολύχρωμο πέρασμα: τουριστικά μαγαζιά και καρτ ποστάλ, καφέ και εστιατόρια.

Η παλιά απαγορευμένη και σκοτεινή συνοικία, φωτίστηκε και έγινε must για τη νεολαία της πόλης. Τη δεκαετία του ’70 και του ’80 ψαγμένοι εναλλακτικοί σύχναζαν στα ροκ μπαρ και τα ρακάδικα της περιοχής, η οποία τώρα κατακλύζεται από κόσμο. Η παραλιακή περιοχή που εκτείνεται ανατολικά του παλιού λιμανιού, θέλει περπάτημα αλλά πάντα με πυξίδα τη θάλασσα, θα βρείτε το δρόμο σας. Ψαροταβέρνες, in μπαράκια και καφετέριες κάνουν όλα τα Χανιά να συχνάζουν στο Κουμ Καπί και τα δρομάκια του να είναι γεμάτα με κόσμο. Συναρπαστική είναι η ιστορία αυτής της γειτονιάς: Στα μέσα του 19ου αιώνα υπήρχε εδώ ένα χωριό Βεδουίνων, ο συνοικισμός των Χαλικούτηδων, όπως λεγόταν. Δύο με τρεις χιλιάδες Αφρικανοί σκλάβοι και οικονομικοί μετανάστες μένανε σε καλύβες από καλάμια και βούρλα. Βγάζανε το μεροκάματα κάνοντας τους αχθοφόρους, τους υπηρέτες και τους βαρκάρηδες και ζούσαν δίπλα στην παραλία. Το όνομα Κουμ Καπί είναι τούρκικης προέλευσης και σημαίνει Πύλη της Άμμου και πράγματι υπάρχει πύλη στα ενετικά τείχη που οδηγεί σε αμμώδη παραλία.

Τζαμιά και νεώρια

Πέτρινες θολωτές στοές μπροστά στη θάλασσα στα ανατολικά του λιμανιού. Είναι τα λεγόμενα νεώρια ή αρσενάλια ή ταρσανάδες. Έργο των Ενετών, που κυριαρχούσαν στις θάλασσες, τα αρσενάλια χρησιμοποιούνταν για την επισκευή ή τη ναυπήγηση καινούριων πλοίων. Από τότε τα επιβλητικά κτίρια πήραν διάφορες χρήσεις: σχολείο, θέατρο, νοσοκομείο, δημαρχείο, τελωνείο. Το Μεγάλο Αρσενάλι στεγάζει από το 2002 το Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου, ενώ εκδηλώσεις,  εκθέσεις και συνέδρια λαμβάνουν χώρα. Από τους Ενετούς και τα λιμάνια τους, στους Τούρκους και τα τζαμιά τους και στο τζαμί του Γιαλού, το Γιαλί Τζαμισί. Στην ακτή Τομπάζη και μπροστά στη θάλασσα και στις άμαξες με τα άλογα που περιμένουν, φέρνουμε ένα γύρο το μεγάλο στρογγυλό τρούλο και τους έξι μικρότερους.Από μακριά βλέπουμε το μιναρέ στο Χιουγκιάρ Τζαμισί στη Σπλάντζια και οδεύουμε προς τα εκεί. Εδώ ήταν το κεντρικό τζαμί της πόλης, όταν η Σπλάντζια ήταν κόκκινη από τα πολλά τούρκικα φέσια. Στην πλατεία μπροστά από το τζαμί βρίσκεται και η υπόγεια κρήνη που έχτισαν οι Τούρκοι. Είκοσι έξι πέτρινα σκαλοπάτια οδηγούν σε τρεις στενόμακρες αίθουσες. Η βόλτα στην τούρκικη συνοικία πρέπει να τελειώσει με ναργιλέ στο καφέ Κωνσταντινούπολις και χιουνκάρ μπεγεντί στο Πηγάδι του Τούρκου.

Από το σήμα κατατεθέν της πόλης, τον Ενετικό Φάρο μέχρι το φρούριο του Φιρκά. Το πιο πολυσύχναστο κομμάτι της παραλίας είναι γεμάτο από ιστορία, ανθρώπους, γεύσεις και εικόνες. Ο φάρος είναι από τους παλαιότερους που σώζονται και λειτουργούν. Το κίτρινο φως του το βράδυ, καθοδηγεί τους καπετάνιους αλλά και τις ρομαντικές ψυχές που κάνουν βόλτα πιασμένες χέρι χέρι.