Διαστημικά ταξίδια: 4 ερωτήσεις και απαντήσεις από το μέλλον

diastima-space-travel
ΔΕΥΤΕΡΑ, 18 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2016

Η τεχνολογία που χρειάζεται για να στείλει ανθρώπους στο διάστημα υπάρχει εδώ και δεκαετίες, με περισσότερους από 500 αστροναύτες και μη να έχουν ήδη αφήσει τη Γη πίσω τους. Θα μπορέσουν, όμως, απλοί… τουρίστες να φτάσουν ποτέ ως εκεί;

To 2008, o Sir Richard Branson δεσμεύτηκε ότι η Virgin Galactic θα μπορούσε να πάει τουρίστες στο διάστημα μέσα σε 18 μήνες. Έξι χρόνια αργότερα, ο Branson υποσχέθηκε ότι το 2014 οι πρώτες πτήσεις για ταξιδιώτες προς το διάστημα θα ήταν γεγονός. Τίποτα από τα δύο, όμως, δεν συνέβη.

Τον Οκτώβριο του 2014, ο πύραυλος Antares τυλίχτηκε στις φλόγες και εξερράγη έξι δευτερόλεπτα μετά την απογείωσή του και τον επόμενο μήνα το διαστημικό σκάφος SpaceShip Two της Virgin Galactic συνετρίβη σε δοκιμαστική πτήση. Τον Ιανουάριο του 2015 συνετρίβη ο επαναχρησιμοποιούμενος πύραυλος Falcon 9 στην ειδικά κατασκευασμένη θαλάσσια πλατφόρμα της SpaceX στον Ατλαντικό Ωκεανό.

Παρά τις αποτυχίες, όμως, το σίγουρο είναι ότι ο τουρισμός στο διάστημα θα είναι γεγονός κάποια στιγμή, ενώ όπως είπε η πρώην αστροναύτης, Kathy Thornton, την επόμενη φορά που θα ταξιδέψει στο διάστημα, θα μπορεί να πάρει και την οικογένειά της μαζί. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ρωσία μετέφερε 7 (εκατομμυριούχους) πολίτες που πλήρωσαν αδρά, την προηγούμενη δεκαετία, στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και σχεδιάζει να το συνεχίσει. Για όσους δεν γνωρίζουν, μάλιστα, έχει μπει και η Ελλάδα στο διαστημικό παιχνίδι, αφού έχει προταθεί η δημιουργία μεσογειακής διαστημικής πύλης στην Καλαμάτα.

Όσο περιμένουμε, όμως, γι’ αυτή την ημέρα, οι απορίες όλο και αυξάνονται. Ας λύσουμε μερικές, σύμφωνα με την έρευνα το cntraveller.com.

virgin galactic fb page
Πώς θα αγοράζουν οι τουρίστες τα εισιτήριά τους για ένα τέτοιο ταξίδι;

Σύμφωνα με την Christine Anderson, executive director του Spaceport America, τα εισιτήρια θα αγοράζονται από “spacelines” (δηλαδή… διαστημογραμμές, αντίστοιχες των αερογραμμών). Η Spaceport America είναι το πρώτο εμπορικό διαστημοδρόμιο και φιλοξενεί το SpaceShipTwo της Virgin Galactic και το Falcon 9-R της Space X. Μπορεί ήδη όποιος θέλει να κάνει online αίτηση για να πετάξει με την Virgin Galactic, αν και η αίτηση, δεν εξασφαλίζει σε κάποιον και κράτηση. Όταν γίνει δεκτός, τότε πρέπει να πληρώσει ολόκληρο το εισιτήριο των 250 χιλιάδων δολαρίων και όχι, δεν θα βρείτε ευκαιρίες αν τα κλείσετε συγκεκριμένη ημέρα της εβδομάδας… Ο Στίβεν Χόκινγκ, ο Μπραντ Μιτ, η Αντζελίνα Τζολί, η Κέιτι Πέρι, ο Άστον Κούτσερ, ο επιστήμονας και επιχειρηματίας Alan Finkel και ο Αυστραλός επιστημονικός δημοσιογράφος Wilson da Silva έχουν ήδη κάνει κράτηση από το 2013. Μέχρι τον Αύγουστο του 2013, 640 άνθρωποι είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον.

Θα χρειάζονται διαβατήρια;

Οι… διαστημικοί επιβάτες κάνουν προς το παρόν μόνο υπο-τροχιακές πτήσεις (πτήσεις που φτάνουν στο σύνορο του διαστήματος, χωρίς να μπουν σε τροχιά γύρω από τη Γη) και επιστρέφουν στο διαστημοδρόμιο απ’ όπου έφυγαν, οπότε η visa και τα διαβατήρια δεν χρειάζονται. Στο μέλλον, όμως, που το ταξίδι θα πραγματοποιείται και από χώρα σε χώρα, τα διαβατήρια θα είναι απαραίτητα.

Πώς θα δουλεύει ο έλεγχος στο διαστημοδρόμιο;

Τα διαστημοδρόμια θα έχουν διάφορα επίπεδα ασφάλειας, όπως εξηγεί η Anderson. Στην αρχή του διαστημικού ταξιδιού, θα υπάρχει ασφάλεια για να ελέγχει τους επισκέπτες που θα καταφτάνουν, ενώ στους επιβάτες θα πραγματοποιούνται περαιτέρω έλεγχοι, παρόμοιοι με των αεροδρομίων.

Θα υπάρχει ταξιδιωτική ασφάλεια και για τους διαστημικούς τουρίστες;

Είναι μάλλον σίγουρο ότι οι ασφαλιστικές θα προσφέρουν προστασία για τους ταξιδιώτες που σκοπεύουν να κάνουν διαστημικές πτήσεις, στηρίζοντας τη δυνατότητα των ανθρώπων να κάνουν κάτι τόσο εξωπραγματικό. Είναι λίγα, βέβαια, αυτά που χρειάζονται προστασία σε σχέση με ένα κανονικό, αεροπορικό ταξίδι, αφού η κλοπή προσωπικών αντικειμένων, οι χαμένες βαλίτσες και οι ιατρικές παρεμβάσεις είναι… γήινα προβλήματα. Οι ακυρώσεις, από την άλλη, μπορεί να αποτελούν πρόβλημα, καθώς το κόστος μιας ακύρωσης μπορεί να φτάνει τα 10 με 30 χιλιάδες δολάρια. Στην περίπτωση του χειρότερου σεναρίου, η ταξιδιωτική ασφάλεια θα πρέπει να περιλαμβάνει και ασφάλεια ζωής.