Ο Κώστας Γάκης ταξιδεύει στην Κορέα με το «Από την Αντιγόνη στη Μήδεια»

omada-idea panayotis lambis
ΤΕΤΑΡΤΗ, 16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2017

Παράσταση - κατάδυση στα έγκατα της γυναικείας φύσης, που θα κάνει διεθνή πρεμιέρα στη Σεούλ στις 20 Σεπτεμβρίου.

«Μετά το πρόσφατο ταξίδι της Ομάδας Ιδέα στη Νότιο Κορέα με το «Δέντρο του Οιδίποδα» τον περασμένο Ιούνιο, όπου ζήσαμε υπέροχες στιγμές ανταλλαγής πολιτισμού ευγνωμοσύνης και ανθρωπιάς, με τους Κορεάτες ηθοποιούς και σκηνοθέτες δημιουργήθηκε μια γέφυρα. Μου ζήτησαν λοιπόν οι άνθρωποι των φεστιβάλ αν μπορούσα να κάνω μια νέα σκηνοθεσία η οποία θα έκανε διεθνή πρεμιέρα στην Κορέα ώστε να μπει η καλλιτεχνική μας σχέση σε βαθύτερα νερά. Η λογική της σκηνοθεσίας μου στο Δέντρο του Οιδίποδα είχε να κάνει περισσότερο με μια “αρσενική” ματιά πάνω στα αρχαία δράματα. Προέκυψε λοιπόν φυσικά η ανάγκη μιας παράστασης εστιασμένης στη γυναικεία φύση, σε αυτό το ανεξήγητο σύμπαν της θηλυκής πλευράς του κόσμου, της μητριαρχίας και η διάθεση της ανάγνωσης της ύπαρξης μέσα από το γυναικείο φίλτρο μέσα σε έναν παράλογο ανδροκρατούμενο κόσμο», αναφέρει ο Κώστας Γάκης και μας εισάγει στη νέα παράσταση που ετοίμασε και η οποία θα παρουσιαστεί στην Κορέα.

Πρόκειται για το έργο «Από την Αντιγόνη στη Μήδεια», που θα κάνει διεθνή πρεμιέρα στη Σεούλ και σε μια θεατρούπολη, την Γκουάγκιου, από τις 20 έως τις 25 Σεπτεμβρίου στο πλαίσιο δυο μεγάλων διεθνών φεστιβάλ.

«Η ιδέα για το έργο ήταν δική μου, αλλά συνυπογράφω το κείμενο με το Δημήτρη Ζουγκό καθώς και τους δυο ηθοποιούς της παράστασης, τον Παναγιώτη Λέκκα και την Μαρία Παπαφωτίου, οι οποίοι είναι συνδημιουργοί σε όλα τα επίπεδα της δουλειάς. Πολύ σημαντική είναι η συμβολή του Παναγιώτη Λαμπή στο video art του Δημήτρη Ζουγκού και της Ίριδας Κανδρή στη δραματουργία και της Μαρίας Δελή στο ακορντεόν. Όλοι συνέβαλλαν για να γεννηθεί ένα σκηνικό ποίημα», σημειώνει ο Γάκης.

panayotis lambis
Λίγα λόγια για το έργο

Είναι μια παράσταση - κατάδυση στα έγκατα της γυναικείας φύσης όπως αυτή προκύπτει από δέκα σημαίνουσες γυναικείες παρουσίες της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας με τον μοναδικό τρόπο που τις αποτύπωσαν ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής και ο Ευριπίδης είτε ως αρχετυπικές μορφές είτε ως βαθιά ανθρώπινες και ένσαρκες οντότητες.

Ένα μεγάλο κρεβάτι καλύπτει όλη τη σκηνή. Το κρεβάτι - γέννηση, το κρεβάτι - έρωτας, το νυφικό κρεβάτι , το κρεβάτι - κρυψώνα, το κρεβάτι - καταφύγιο, το κρεβάτι - θάνατος. Πίσω απ' αυτό το αχανές σύμπαν του κρεβατιού ανατέλλει ο ευφάνταστος κόσμος των video ή των live captures πότε σαν ένας τρισδιάστατος ου-τόπος καμωμένος από μινιατούρες - μακέτες που μεταχειρίζονται οι ηθοποιοί, πότε ως τοπία του Αιγαίου που λειτουργούν ως ένας φυσικός καμβάς των δραμάτων και πότε σαν μια σπαρακτική εστίαση στις λεπτομέρειες των προσώπων των γυναικών.

Ο ποιητής, διαρκώς παρών στο ταξίδι της σκηνής, τρώει τις ίδιες του τις σάρκες για να δώσει σάρκα στο παλλόμενο όραμά του να δημιουργήσει ένα εξίσου παλλόμενο, ρευστό, πολλές φορές γεμάτο εσωτερικές συγκρούσεις και δημιουργικές αντιφάσεις σκηνικό ποίημα με επίκεντρο τη γυναικεία φύση.

Δείτε όλο το πρόγραμμα του Θεάτρου Άλφα.Ιδέα για τη σεζόν 2017-2018 εδώ.

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΦΑΡΑΖΗ