Σε μια αυθαίρετη καντίνα, τοποθετημένη σε μια απόμερη επαρχιακή παραλία, με συρτάρια γεμάτα απλήρωτους λογαριασμούς, κλήσεις και χρέη, ο ηθοποιός Ιεροκλής Μιχαηλίδης υποδύεται έναν πατέρα, που προσπαθεί να αντεπεξέλθει στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα, και μας μιλά για το έργο «Άγριος σπόρος».

Το νέο έργο του Γιάννη Τσίρου, ένα σύγχρονο, ανατρεπτικό και πικρά κωμικό κείμενο, μετουσιώθηκε από τον σκηνοθέτη Τσέζαρις Γκραουζίνις σε μια πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη, και μεταφέρθηκε στην Αθήνα, στο θέατρο Ακροπόλ.

Παλεύοντας να επιβιώσει μαζί με τη νεαρή κόρη του, την ίδια ώρα που ένα μυστήριο ψάχνει τη λύση του, ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης μιλά για την παράσταση αλλά και για  την πραγματικότητά μας.

Πώς θα περιγράφατε το έργο;

Είναι μία σύγχρονη πικρή κωμωδία στα όρια του δράματος, με λυτρωτικό, φωτεινό και αισιόδοξο, όμως, τέλος! Είναι ένα έργο με ωμό ρεαλισμό και ποίηση, όπως είναι πάντα η γραφή του Τσίρου, τον οποίο και θεωρώ έναν από τους πιο σημαντικούς Έλληνες συγγραφείς.

Σε ποιο κοινωνικό τοπίο τοποθετούνται οι ήρωες του;

Στη σύγχρονη ελληνική επαρχία, η οποία, όμως, αφορά σε όλη τη χώρα, σε όσους ανθρώπους αγωνίζονται να επιβιώσουν. Έχει έντονο ελληνικό στοιχείο, με δύσκολη διαχείριση, για να μη φτάσει στα όρια του λαϊκισμού, πράγμα που κάνει περίτεχνα ο συγγραφέας, γι’ αυτό και το έργο είναι τόσο τρυφερό, ελληνικό και ανθρώπινο ταυτόχρονα.

Παρόλο που στο πρώτο επίπεδο, αυτό που φαίνεται είναι ο αγώνας για την επιβίωση μέσα σε μία πολύ δύσκολη εποχή, ο αγώνας τους να υπάρξουν, ουσιαστικά η σύγκρουσή τους είναι με το πώς τους βλέπουν οι άλλοι. Πρέπει να αποδείξουν ότι είναι κάτι διαφορετικό από αυτό, που πιστεύουν οι άλλοι ότι είναι. Εκεί υπάρχει η δραματική, αλλά και η κωμική σύγκρουση μαζί με το συγκινητικό κομμάτι του έργου.

Ποιο μυστήριο ψάχνει τη λύση του;

Παρά το ότι δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί έργο μυστηρίου, υπάρχει μέσα στην πλοκή η εξαφάνιση ενός νεαρού Γερμανού τουρίστα, γύρω από την οποία στήνεται μία ιστορία με πολύ έντονο σασπένς.

Πώς φαντάζει στα μάτια σας η σύγχρονη πραγματικότητά μας;

Διάβασα κάτι που μου άρεσε. Ένας Ευρωπαίος διανοούμενος, μεγάλος σε ηλικία, είπε: «Είναι δύσκολη η πραγματικότητα, αλλά για το άμεσο μέλλον είμαι απαισιόδοξος και μακροπρόθεσμα αισιόδοξος».

Ότι οι άνθρωποι, που μας οδήγησαν εδώ μαζί με τους συνεργάτες τους, οι οποίοι είναι ένα ικανό ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού, αυτοί που ήταν οι πλέον προνομιούχοι και με τις μεγαλύτερες ευθύνες γι’ αυτό που ζούμε, ήταν και είναι οι πιο έντονα διαμαρτυρόμενοι, που φωνασκούν και ισχυρίζονται τώρα ότι είναι οι μόνοι που θα μας σώσουν. Δεν αναφέρομαι μόνο στα μεγάλα πολιτικά κόμματα εξουσίας, αλλά σε όλο το φάσμα και της ελάσσονος ακόμα αντιπολίτευσης, μαζί με όποιον ασκούσε και ασκεί εξουσία, από συνδικαλιστές, δημοσιογράφους, μέχρι τους καλά αμειβόμενους αργόσχολους σε όλο τον μηχανισμό.

Ο πιο επικίνδυνος σπόρος είναι αυτός της διχόνοιας, της αντιπαράθεσης, της αντιδικίας και της μισαλλοδοξίας. Ρέπουμε ιστορικά στο να φαγωθούμε μεταξύ μας. Ο μόνος σπόρος που χρειάζεται είναι της αλληλεγγύης, της αλληλοϋποστήριξης και της κατανόησης, για να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε συλλογικά.

Ταυτότητα παράστασης: Σκηνοθεσία - φωτισμοί: Τσέζαρις Γκραουζίνις, σκηνικά - κουστούμια: Πάρις Μέξης, μουσική: Δημήτρης Θεοχάρης,  παραγωγή: Θεοφάνης Γ. Κιρκινέζος. Παίζουν: Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Κίμωνας Κουρής, Μυρσίνη Χρυσοχοΐδου.

Πληροφορίες: Θέατρο Ακροπόλ: Ιπποκράτους 9 - 11, Αθήνα, τηλ.: 210 3643700. Ημέρες και ώρες παραστάσεων έως τις 13 Απριλίου: Παρασκευή και Σάββατο: 21.00, Κυριακή: 20.00. Τιμές εισιτηρίων: γενική είσοδος πλατεία: 18 ευρώ, γενική είσοδος εξώστης: 13 ευρώ, φοιτητές: 13 ευρώ, ΑΜΕΑ -  μαθητές – άνεργοι - πολύτεκνοι: 9 ευρώ.

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης

[email protected]