Ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης εξηγεί στο click@Life πώς εξασφάλισε ο ίδιος και οι Άγαμοι Θύτες μια θέση στο…Δημόσιο.

«Οι Άγαμοι Θύται» επιστρέφουν στις «ρίζες» τους, στη Θεσσαλονίκη, ρίχνοντας φως στη μνημονιακή απαισιοδοξία, με τα τραγούδια, τα νούμερα και το ανατρεπτικό τους χιούμορ.

Υπό τη σκηνοθετικές οδηγίες του Ιεροκλή Μιχαηλίδη, άφησαν για λίγο πίσω τους τα ξενύχτια στις μουσικές σκηνές και επέλεξαν να παρουσιάσουν την παράστασή τους «Οι Άγαμοι Θύται…στο Δημόσιο» στη σκηνή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.

Πώς αισθάνεται που επιτέλους κατόρθωσε να βρει μια…θέση στον ήλιο του Δημοσίου, ρωτήσαμε τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη, ο οποίος με το γνωστό του χιούμορ μας εξομολογήθηκε ότι ήταν όνειρο ζωής: «Εμείς παλιά λέγαμε ότι προσπαθούμε, βρίζοντας το σύστημα να αποκατασταθούμε. Κάνοντας κριτική στο σύστημα μπορείς να βγάλεις χρήματα για να πάρεις επιτέλους ένα ρετιρέ. Νομίζω ότι έτσι πραγματοποιείται ένα όραμα ετών…».

Την περασμένη άνοιξη ο δημοφιλής ηθοποιός είχε δηλώσει και πάλι την παρουσία του στο ΚΘΒΕ, πρωταγωνιστώντας μαζί με τη Δήμητρα Ματσούκα στο «Ημέρωμα της στρίγγλας» (σε σκην. του Ρόμπερτ Στούρουα). Αναφερόμενος στις ιδιαιτερότητες που παρουσιάζει μια κρατική σκηνή, ο ίδιος προσθέτει: «Μπορεί τα κρατικά θέατρα να έχουν πολλά προβλήματα, όπως τη γραφειοκρατία του δημοσίου ή μεγάλους προϋπολογισμούς, αλλά οι εργαζόμενοι, είτε πρόκειται για τεχνικούς είτε για τους ηθοποιούς είναι χαμηλά αμειβόμενοι. Δεν ήταν ποτέ οι προνομιούχοι, τα ρετιρέ του δημόσιου τομέα. Οπότε δεν νομίζω ότι ήταν ποτέ το όνειρο του καθενός να ενταχθεί σε ένα τέτοιο πλαίσιο, αφού δεν είχε να κερδίσει και πολλά, τουλάχιστον σε οικονομικό επίπεδο. Υπάρχει βεβαίως το πλεονέκτημα ότι μπορεί με μεγαλύτερη άνεση, σε σχέση με τα ιδιωτικά θέατρα, να κάνει κάποιες μεγάλες παραγωγές και να παίξει πιο οργανωμένα».

Από τις μουσικές σκηνές στο θέατρο

Έχει ενδιαφέρον όμως να δούμε και πώς κατέληξαν τα «τρομερά παιδιά» της Θεσσαλονίκης στο θέατρο, ενώ μέχρι τώρα τα είχαμε συνηθίσει στις μουσικές σκηνές. Ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης εξηγεί τι σηματοδοτεί αυτή η αλλαγή καλλιτεχνικής στέγης: «Υπήρχαν δύο λόγοι που μας ώθησαν σε αυτή την επιλογή. Ο πρώτος ήταν ότι ήθελα σκηνοθετικά να αλλάξει φόρμα η παράσταση και να προσαρμοστεί σε μια θεατρική σκηνή, χωρίς να αλλάξει η αισθητική της. Ο δεύτερος λόγος ήταν ότι θέλαμε να κρατήσουμε χαμηλά το κόστος για τον θεατή σε δύσκολες εποχές. Είμαστε μεγάλη παραγωγή, με πολλούς συντελεστές και στις μουσικές σκηνές, όπου το ποτό είναι υποχρεωτικό, αναγκαστικά το τίμημα για τον θεατή είναι ακριβό. Προέκυψε η ενδιαφέρουσα πρόταση του Σωτήρη Χατζάκη για το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, ο οποίος μου είπε ότι θα μπορούσε να κρατήσει την τιμή του εισιτηρίου σε ακόμη πιο χαμηλά επίπεδα. Επιπλέον όταν παίζαμε σε μουσικές σκηνές που βρίσκονται εκτός κέντρου στη Θεσσαλονίκη ακολουθούσαμε άλλα ωράρια. Πολύς κόσμος μου παραπονιόταν ότι δεν ήταν σε θέση να ξενυχτήσει. Στο θέατρο όμως έχουν τη δυνατότητα να μας δουν και όσοι δεν μπορούσαν να επισκεφθούν για διάφορους λόγους τις μουσικές σκηνές».

«Οι Άγαμοι Θύται» ακολουθούν τον κώδικα της κωμωδίας που τους ανέδειξε, με κείμενα-εντός και …εκτός επικαιρότητας. Ορισμένα από τα νούμερά τους βρίσκονται πιο κοντά στο stand up comedy. Όπως τονίζει ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης: «Άλλαξε ο χώρος και η σκηνοθεσία, έχουν μπει χορογραφίες, το μουσικό κομμάτι της παράστασης είναι διαφορετικό, προσαρμοσμένο στα θεατρικά δεδομένα. Όμως σαφώς το ύφος της παράστασης δεν αλλάζει επί της ουσίας. Ήταν ένα δύσκολο στοίχημα, εφόσον κάποιοι από τους θεατές, οι οποίοι ενδεχομένως έχουν μάθει να βλέπουν πίνοντας το ποτό τους μια παράσταση τρεισήμισι ωρών με πιο χαλαρή δομή, καλούνται τώρα να δουν προσηλωμένοι μια μικρότερη παράσταση».

Η σάτιρα πολλές φορές γίνεται αιχμηρή. Υπάρχει κάποιο τίμημα για όσους την υπηρετούν;

«Η σάτιρα μπορεί να φτάνει μέχρι το λίβελο ή και την καταγγελία. Εμένα αυτή η πλευρά της σάτιρας όχι μόνο με αφήνει αδιάφορο αλλά σχεδόν με ενοχλεί. Η σάτιρα λειτουργεί εκτονωτικά για τους θεατές όταν είναι λίβελος ή έχει ως αφετηρία κάποιο προσωπικό απωθημένο. Νομίζω ότι η σάτιρα στην ποιητική της εκδοχή, ο υπαινιγμός και η ειρωνεία είναι πολύ καλύτερα εργαλεία για να προσεγγίσει κανείς το όλο ζήτημα από μια καλλιτεχνική σκοπιά. Τα τελευταία χρόνια βέβαια, είναι ασαφή τα όρια της ειδικά έτσι όπως τοποθετούνται σε δημόσιες συζητήσεις στην τηλεόραση. Όμως θα πρέπει σαφώς να βάλουμε όρια ανάμεσα στην καταγγελία, τον χαβαλέ, τη χλεύη και τη σάτιρα. Τα όρια είναι πολύ λεπτά αλλά υπάρχουν», υποστηρίζει ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης.

Ψυχολογικό haircut

Ετοιμοπόλεμοι, με νέες σατιρικές εφεδρείες δηλώνουν οι «Άγαμοι Θύται», όμως δεν λείπει και ένας πιο πικρός τόνος, καθώς υποστηρίζουν ότι είναι «κουρεμένοι ψυχικά εν χρω» (δηλαδή γουλί). Αυτό το ψυχικό-πέρα από το οικονομικό κούρεμα, είναι που τρομάζει τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη: «Δεν μας έχει στερήσει το καθημερινό μας χαμόγελο όλη αυτή η διαδικασία; Το μεγαλύτερο πρόβλημα για μένα αυτή τη στιγμή είναι ότι έχουμε χάσει το φρόνημα και το ηθικό μας. Αυτό δεν σημαίνει μόνο ότι μας το στέρησαν κάποιοι άλλοι, αλλά ότι και εμείς με τις επιλογές μας ως πολίτες που ψηφίζουμε, έχουμε ένα μερίδιο της ευθύνης. Δεν κάνουμε μετάθεση ευθυνών: σαφώς το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης ανήκει στους πολιτικούς. Μέχρι και στην εκλογή του τελευταίου συναινετικού πρωθυπουργού παίχτηκε το προσωπικό παιχνίδι του «μικροπολιτικαντισμού», της διατήρησης της καρέκλας της εξουσίας. Προτάσσουν πάντα το κομματικό, το προσωπικό όφελος και την ψηφοθηρία έναντι του συμφέροντος της πατρίδας.

Δημιουργήσαμε μια κοινωνία δύο ταχυτήτων. Υπήρχαν και επιχειρηματίες που εργάστηκαν με πλάγιες μεθόδους, ήταν κρατικοδίαιτοι, απέφευγαν να πληρώνουν τους φόρους και έκαναν μικρές ή μεγάλες κομπίνες. Αρκετοί ήταν και οι βολεμένοι σε διάφορες δημόσιες θέσεις, χωρίς να έχουν επιλεγεί αξιοκρατικά, χωρίς να δουλεύουν ουσιαστικά. Ανειδίκευτοι, αγράμματοι άνθρωποι έπαιρναν αμοιβές επί τριάντα-σαράντα χρόνια που ακόμη και για τον ιδιωτικό τομέα ήταν αδιανόητες. Όλο αυτό το πλέγμα, οι πολιτικοί το διαχειρίστηκαν αλλά και εμείς το ανεχτήκαμε. Με φοβίζει το γεγονός ότι χάνουμε την κοινωνική μας συνοχή και το φρόνημά μας. Αν αυτή η κρίση δεν μας οδηγήσει σε συσπείρωση, σε συναινέσεις πλατιές και ουσιαστικές-και δεν αναφέρομαι στο πολιτικό επίπεδο- είμαστε χαμένοι. Πριν λίγα χρόνια, όταν όλοι ήμασταν ευτυχισμένοι και έκανα κριτική, με έλεγαν γκρινιάρη ή γραφικό. Όμως η αλήθεια είναι ότι ήμασταν μια κοινωνία που πήγαινε με αυτόματο πιλότο, χωρίς να έχουμε κάποια στόχευση και χωρίς να έχουμε βρει τα καινούργια χαρακτηριστικά της εποχής μας. Η αγραμματοσύνη και ο μανιχαϊσμός μας έχουν οδηγήσει να σκεφτόμαστε με δίπολα. Λες την λέξη «έθνος» για παράδειγμα, αυτόματα κάποιοι σε κοιτάζουν καχύποπτα…».

Ερμηνεύουν: Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Εβελίνα Παπούλια, Ταξιάρχης Χάνος, Ρούλα Μανισάνου, Στάθης Παχίδης, Χρήστος Μητρέντζης, Απόστολος Ψυχράμης, Χρύσανθος Καγιάς, Γιώργος Ρούφας, Πάολα Μυλωνά.

Χορεύουν: Πόλυ Βόικου, Αφροδίτη Γεωργιάδου, Στέλλα Εμινόγλου, Σοφία Καλπενίδου, Χρύσα Μπαχτσεβάνη, Πάολα Μυλωνά, Παναγιώτης Περάκης, Έλσα Σίσκου.

Παίζουν επί σκηνής οι μουσικοί: Zand the Band (Φώτης Παπαθεοδώρου, Σωτήρης Κατσουλάκος, Γιάννης Τζιάλλας), Ευγενία Πανταζόγλου, Αλέκος Παπαδόπουλος – Στέλιος Τσοπανίδης, Φώτης Μίγγας. Συμμετέχουν επίσης : Φίλιππος Τσαουσέλης, Φανή Γεωργακοπούλου.

Σκηνοθεσία: Ιεροκλής Μιχαηλίδης. Κείμενα: Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Γιώργος Κλήμεντος, Χρήστος Τολιάδης. Συνεργάτες κειμένων: Ελευθερία Κόμη, Ταξιάρχης Χάνος, Νίκος Ιωαννίδης, Βαγγέλης Νάσης. Σκηνικά- κοστούμια: Έρση Δρίνη. Χορογραφία: Πόλυ Βόϊκου.

Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος. Video mapping: Στάθης Μήτσιος. Μουσική επιμέλεια: B.Gatz. Βοηθός σκηνοθέτη: Αστέρης Πελτέκης. Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου Κλεοπάτρα Αλαγιαλόγλου.

Πληροφορίες: «Οι Άγαμοι Θύται στο…δημόσιο», στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών. Τιμές εισιτηρίων: Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή: πλατεία-κανονικό: 20 ευρώ, εκπτωτικό: 15 ευρώ, εξώστης-κανονικό: 15 ευρώ. Τετάρτη και Πέμπτη, στις 19:00 και 21:00 αντίστοιχα (λαϊκές): πλατεία-κανονικό: 17 ευρώ, εκπτωτικό: 15 ευρώ. Εξώστης-κανονικό: 15 ευρώ, εκπτωτικό 13 ευρώ. Ισχύουν εργατικά εισιτήρια και εισιτήρια ΟΓΑ. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη και Κυριακή: 19:00. Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο: 21:00. Τηλέφωνα κρατήσεων: 2315 200200 και 2310 223785. Κρατήσεις στο Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, στο Βασιλικό Θέατρο, στη Μονή Λαζαριστών. Ώρες λειτουργίας ταμείων: Βασιλικό Θέατρο: Τρίτη έως Κυριακή 9:30 -21:30 μ.μ. ΕΜΣ: Τρίτη έως Κυριακή 9:30.- 13:30 και 17:30 μ.μ – 21:30 Μ.Λαζαριστών: Τρίτη έως Κυριακή 09:30 - 13.30 και 17:30 – 21:30.

ΜΑΝΙΑ ΣΤΑΪΚΟΥ