Για δεύτερο καλοκαίρι ο Ελαιώνας αναβιώνει τις παλιές του δόξες

palamiotis-papadodima
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 03 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

Η Φένια Παπαδόδημα και ο Γιώργος Παλαμιώτης μας μιλούν για το ELAIΩNAS FESTIVAL 2016.

Φωτογραφίες: Χρυσαφένια Μόσχου

Το φεστιβάλ του Ελαιώνα (ELAIΩNAS FESTIVAL 2015) ολοκληρώθηκε με πολύ μεγάλη επιτυχία πέρυσι και τείνει να καθιερωθεί ως θεσμός στην πόλη της Αθήνας. Πρόκειται για έναν μοναδικό πόλο έλξης, μία πλατφόρμα διάδρασης τεχνών και επιστημών με χαρακτήρα επιμορφωτικό, εκπαιδευτικό και καλλιτεχνικό που προσφέρει στο αθηναϊκό κοινό τη δυνατότητα να παρακολουθεί θεατρικές και μουσικές παραστάσεις σημαντικών καλλιτεχνών εντελώς δωρεάν, παράλληλες επιμορφωτικές δράσεις και ομιλίες σπουδαίων εισηγητών, ακαδημαϊκών, συγγραφέων και καλλιτεχνών, αλλά και εκθέσεις εικαστικών, φωτογραφίας και video art. Αποτελεί τη μοναδική πλατφόρμα διάδρασης τέχνης κι επιστήμης, έρευνας και δημιουργίας με χαρακτήρα συνθετικό και επικεντρωμένο κάθε χρόνο σε μία θεματική που σχετίζεται με την ιστορία της πόλης της Αθήνας. Πηγή έμπνευσης για όλες τις δράσεις και τους θεματικούς άξονες του περυσινού φεστιβάλ, υπήρξε το έργο του αθηναιογράφου Δημήτρη Καμπούρογλου, ο οποίος συνδέει με ζωντανά και αόρατα νήματα την ιστορία της Αθήνας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

Φέτος, το  ELAIΩNAS FESTIVAL 2016 θα πραγματοποιηθεί 3 με 12 Ιουνίου στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα» του Δήμου Αθηναίων (Ηρακλειδών 66, στο Θησείο), και θα κλείσει με δύο ιδιαίτερες μουσικές δράσεις-συναυλίες, στις 18 Ιουνίου μέσα στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος και στις 19 Ιουνίου  στο Ανοιχτό Θέατρο Κολωνού.

Μία πλειάδα νεότερων και διεθνώς καταξιωμένων πανεπιστημιακών και καλλιτεχνών από τον χώρο του θεάτρου, της μουσικής και των εικαστικών τεχνών, θα συμμετέχουν προσφέροντας εντελώς δωρεάν στο αθηναϊκό κοινό, έργο εμπνευσμένο από τις τρεις βασικές θεματικές που διέπουν το φετινό φεστιβάλ.

·         Πόλις και ψυχή - Από την αρχαία Ακρόπολη στη σύγχρονη Αθήνα.

·         Οδύσσεια - Συμβολισμοί και ψυχαναλυτικές προεκτάσεις του μύθου.

·         Σαλαμίνα - Η ιστορική σημασία της σήμερα.

Στόχος του φεστιβάλ και φέτος είναι η επανασύνδεσή μας με την ιστορία της Αθήνας και με την έννοια της μεταμόρφωσης της ευρύτερης περιοχής της Αττικής τις τελευταίες δεκαετίες.

Καθώς το φεστιβάλ είναι ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στην πόλη το καλοκαίρι που ξεκίνησε, εμείς βρεθήκαμε με τους ιδρυτές της συγκεκριμένης δράσης, την ηθοποιό, μουσικό και performer Φένια Παπαδόδημα και τον μουσικό Γιώργο Παλαμιώτη και μας εξήγησαν αναλυτικά όλα όσα θα πρέπει να ξέρει κανείς για το φετινό ELAIΩNAS FESTIVAL. Τα υπόλοιπα μπορείτε να τα διαπιστώσετε ιδιίοις όμμασι από σήμερα.

Το φετινό πρόγραμμα του φεστιβάλ φαίνεται πιο ολοκληρωμένο και συμπαγές σε σχέση με πέρυσι και σε σχέση με τις θεματικές ενότητες και ως προς τους χώρους του. Κάντε μου μια παρουσίαση πώς προέκυψε η όλη διαδικασία φέτος.

Γιώργος Παλαμιώτης: Αυτό υπήρχε και από πέρυσι, απλά ουσιαστικά αυτό που μας ενέπνευσε και το ονομάσαμε και «Ελαιώνας» ήταν ένα βιβλίο του Δημήτρη Καμπούρογλου. Απλώς πέρυσι είχαμε επικεντρώσει όλες μας τις δράσεις που δεν ήταν μουσικές γύρω από την Αθήνα που ανακαλύψαμε διαβάζοντας τον «Αναδρομάρη της Αττικής» του Καμπούρογλου. Για αυτό είχαμε και θέματα από τοποθεσίες που αναφέρονται εκεί πέρα όπως πχ η Ιερά Οδός. Ο Καμπούρογλου ήταν ο πρώτος που άρχισε ανασκαφές στην Ιερά Οδό. Οπότε όλες μας οι συζητήσεις περιστρέφονταν γύρω από θέματα της Αθήνας που ανακαλύψαμε στα βιβλία του.

Σε αυτή την έκδοση του φεστιβάλ έχουμε προχωρήσει παραπέρα, ίσως πιο παλιά και ίσως και πιο σύγχρονα. Οι θεματικές που έχουμε φέτος είναι «πόλις και ψυχή», η «ψυχαναλυτική προσέγγιση της Οδύσσειας» και η «Σαλαμίνα, το τότε και το σήμερα».

Φένια Παπαδόδημα: Καταρχάς θέλαμε να θυμίσουμε ότι αυτή η υποβαθμισμένη περιοχή του Ελαιώνα ήταν κάποτε ένα από τα πιο σημαντικά σημεία της Αθήνας και σύμβολο πολιτιστικής αίγλης. Ήταν ένας κόσμος που υπήρχε η Ακαδημία Πλάτωνος και περπατούσαν οι φιλόσοφοι, ήταν ιερό άλσος της Αθηνάς και τα λοιπά.

Φέτος θέλαμε να συνεχίσουμε αυτή την προσέγγιση που επικεντρωνόμαστε σε στοιχεία που έχουν να κάνουν με τη συλλογική μνήμη της Αθήνας αλλά και της ευρύτερης περιοχής της Αττικής. Αρχίσαμε και σκεφτόμαστε πώς θα μπορέσουμε να το ανοίξουμε και να συμπεριλάβουμε το τοπίο της πόλης με σημεία χαρακτηριστικά όπως η Σαλαμίνα που είναι ένα από τα πιο σημαντικά σύμβολα και της ελευθερίας και σήμερα βρίσκεται σε τραγικά υποβαθμισμένη μορφή. Δηλαδή χειρότερα δε γίνεται και αναρωτιέται κανείς αν αυτό θα μπορούσε να συμβεί σε οποιοδήποτε άλλο ευρωπαϊκό κράτος, δηλαδή ένας τόπος τέτοιας πολιτισμικής σημασίας να βρίσκεται σε εξαθλίωση. Το ίδιο συμβαίνει και με την Ελευσίνα.

Άρα λοιπόν ένας βασικός άξονας φέτος είναι η Σαλαμίνα, η ιστορική της σημασία και η φυσιογνωμία της μέχρι σήμερα και είναι και μια γενική ενότητα που περιλαμβάνει και την Σαλαμίνα και ονομάζεται «πόλις και ψυχή». Και αυτό προήλθε έπειτα και από κουβέντα με τον Άρη Ασπρούλη ως κοινωνιολόγο και όχι ως υπεύθυνο επικοινωνίας. Εκεί θα δούμε το πώς μέσα στους αιώνες μεταμορφώνεται το πρόσωπο της πόλης, ξεκινώντας από την αρχαία Ακρόπολη και καταλήγοντας στο πώς η έννοια της πόλης ως ναό που βρισκόταν στο κέντρο τους αντικαταστάθηκε από το ρολόι που παραπέμπει και στην τράπεζα. Και η δική μας Αθήνα είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα. Δεν ξέρω για πόσο θα συνεχίσουν να υπάρχουν τα μάρμαρα της Ακρόπολης εδώ πέρα. Αλλά είναι σαφές ότι τις τελευταίες δεκαετίες η καταστροφή που έχει υποστεί και το τοπίο της Αθήνας αλλά και της γύρω περιοχής είναι ασύλληπτο και δεν μπορούμε να το σώσουμε. Και πέρυσι αυτό ήταν ένα θέμα που μας είχε συγκλονίσει και καταλήξαμε ότι σχεδόν δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα και είναι μη αναστρέψιμη η πορεία. Παρόλα αυτά, ο Ελαιώνας με την απουσία του μπορεί να μας κινητοποιήσει.

ΓΠ: Είναι αυτό που λέω για την παρουσία της ελληνικότητας εν τη απουσία της. Στην πραγματικότητα δηλαδή στο σταθμό του Ελαιώνα λέει έξω «Ελαιώνας». Μπροστά στο σταθμό είναι οι πέτρινοι πυλώνες της γέφυρας της Ιεράς Οδού και απέναντι ο Κηφισός ποταμός. Οπότε η ταμπέλα και η γέφυρα αναφέρονται σε πράγματα που δεν υπάρχουν και είναι απόντα.

ΦΠ: Συνεχίζοντας αυτό το συλλογισμό φτάσαμε στην «Οδύσσεια». Η αφορμή ήταν ότι στις αρχές αυτής της σεζόν ο Στάθης Λιβαθινός με είχε καλέσει για να διαβάσω και να αποδώσω με κάποιον τρόπο την πρώτη ραψωδία, κάτι που δουλέψαμε μαζί με τον Γιώργο σε μια μουσική απόδοση. Επίσης πολλά χρόνια ασχολούμαι και έχω σκηνοθετήσει δύο φορές την Νέκυια, την λ ραψωδία της Οδύσσειας που θα την ξανασκηνοθετήσω σε μια μουσική παράσταση φέτος στον Ελαιώνα, στις 12 Ιουνίου. Οπότε λοιπόν επειδή ξανακάνω αυτή τη βουτιά στην Οδύσσεια, είπα ότι αντί να πάρουμε έτοιμες παραστάσεις, να μιλήσουμε σε συγκεκριμένους χορηγούς και να τους δώσουμε τη θεματική της Οδύσσειας αφού τους δώσουμε το ελεύθερο να μιλήσουν με το δικό τους τρόπο. Συνεπώς, όλες οι παραστάσεις είναι «παραγγελίες» για το φεστιβάλ.

Έχουμε την Δήμητρα Τρυπάνη από το Ιόνιο Πανεπιστήμιο που είναι συνθέτης και θα κάνει κάτι πάνω στην ψ ραψωδία. Εγώ μαζί με πέντε ηθοποιούς και με ένα τζαζ κουιντέτο πολύ αξιόλογων μουσικών θα αποδώσουμε την Νέκυια κυρίως σε συνδυασμό με κάποια αποσπάσματα από την Πέμπτη ραψωδία. Έχουμε την Μάνια Παπαδημητρίου από το Θέατρο Τέχνης που αυτή θα σκηνοθετήσει κείμενα που βασίζονται σε «ημερολόγια της αγκαλιάς», δηλαδή τα ημερολόγια των εθελοντών στην Μυτιλήνη που είναι και αυτό άλλη μια συγκλονιστική σύγχρονη Οδύσσεια και αυτό ταιριάζει με τον Ελαιώνα γιατί εκεί φιλοξενούμε πρόσφυγες. Εκεί εγώ θα κάνω τη μουσική και θα παίζω. Έχουμε ακόμη την Έλλη Παπακωνσταντίνο9υ που θα κάνει επίσης κάτι πάνω στην Νέκυια, την Σίσσυ Παπαθανασίου που θα κάνει ένα θεατρικό αναλόγιο με τίτλο «Φιλοκτήτης σήμερα» που είναι λίγο και συνέχεια της Οδύσσειας. Έχουμε την Μαριέλα Νέστορα που θα κάνει ένα αναλόγιο, έχουμε και συναυλίες τζαζ και world τζαζ. Έχουμε και τραπέζια, όπως η ομιλία του Βασίλη Καραποστόλη στην έναρξη, το τραπέζι «Οδύσσεια και ψυχανάλυση» και είναι όλα δωρεάν.

Αυτό ήθελα να ρωτήσω. Πόσο σημαντική είναι για εσάς η δωρεάν είσοδος ως άποψη του φεστιβάλ;

ΦΠ: Εγώ μόνο με αυτή την ιδέα αισθάνομαι πάρα πολύ χαρούμενη και αξίζει να λέμε και τα καλά που συμβαίνουν. Η Περιφέρεια στηρίζει αυτή την προσπάθεια και ο ΟΠΑΝΔΑ με ένα μικρότερο αλλά σημαντικό ποσό συνεισφέρει επίσης και εγώ νομίζω ότι αυτό είναι κάτι συγκλονιστικά υπέροχο και πρέπει να μαθευτεί. Και στα εικαστικά υπάρχει δυνατό πρόγραμμα με καλλιτέχνες όπως ο Δήμος Φλέσσας, ο Δημήτρης Γεωργακόπουλος, ο Τζον Μπίκνελ, ο Πάνος Καλαμαράς…

ΓΠ: Να μείνουμε λίγο στον Δήμο Φλέσσα. Στο Μελίνα έχει από κάτω την μόνιμη έκθεση του Χαρίδη που είναι θέατρο σκιών. Δηλαδή μιλάμε για μια παράδοση 100 και πλέον χρόνων που την πιάνεις στα χέρια σου. Ο κύριος Φλέσσας είχε κάνει στη Βραζιλία όταν έγινε το Μουντιάλ τη μασκότ, η οποία ήταν ο Καραγκιόζης σε μια τελείως φουτουριστική εκδοχή. Είναι αυτό που είπα στην αρχή ότι εκτείνεται και στο μέλλον και αυτός ο Καραγκιόζης είναι σαν action hero. Οπότε είναι πολύ ωραία η συνύπαρξη του Χαρίδη με τον Φλέσσα.

ΦΠ: Να πούμε επίσης ότι επειδή είμαστε στο Πολιτιστικό Κέντρο Μελίνα και στις 11 έχει κλείσει, οπότε ξεκινάμε με ακρίβεια στην ώρα μας.

ΓΠ: Την τελευταία μέρα ας πούμε έχουμε ένα κονσέρτο του πιανίστα Γιώργου Κοντραφούρη που θα είναι σόλο πιάνο στις 7 το απόγευμα. Το πιάνο το οποίο θα παίξει είναι του Γιάννη Σπάρτακου, κλασικού Έλληνα συνθέτη, και είναι ένα από αυτά τα σημεία που εκτείνονται και στο μέλλον. Δηλαδή ο Κοντραφούρης που θα παίξει στο πιάνο, όπως και ο Σταύρος ο Λάντσιας την πρώτη μέρα, θα ξεκινήσει στις 7. Αν έρθεις 7.30 απλά θα δεις 15 λεπτά. Και είναι σπάνια ευκαιρία γιατί το πιάνο είναι ακουστικό και είναι σπάνια τύχη για έναν άνθρωπο στον αιώνα του mp3 να ακούσει έναν πιανίστα μπροστά του χωρίς καμία ηχογράφηση. Απλά ακούς το πιάνο και παίζει.

ΦΠ: Και επίσης κλείνουμε το φεστιβάλ με δύο συναυλίες. Η μία 18 Ιουνίου στην Ακαδημία Πλάτωνος όπου και στοχεύουμε να αυτοσχεδιάσουμε διαβάζοντας αποσπάσματα και από το θέατρο του Πλάτωνα. Ο Πλάτωνας έχει και το γνωστό γνωμικό ότι ο Όμηρος εκπαιδεύει τους Έλληνες, γιατί επειδή διδάσκω τρία χρόνια την Οδύσσεια στο Ίδρυμα Λασκαρίδη αναγκάστηκα να το ψάξω λίγο περισσότερο αυτό και είναι συγκλονιστικό να συνειδητοποιήσει κανείς ότι 25 αιώνες τώρα διαρκώς διαβάζεται και διδάσκεται προφορικά και γραπτά το κείμενο και αυτό από μόνο του έχει μια τέτοια δύναμη και νομίζω ότι είναι ένα πολύ ιδιαίτερο κείμενο για το φεστιβάλ αυτό.

ΓΠ: Σε όλη την αρχαία ελληνική γραμματεία μέχρι και το Βυζάντιο που έγραφαν ελληνικά κείμενα, όταν αναφερόταν η λέξη ποιητής, χωρίς να λέγεται ποιος είναι, τότε είναι ο Όμηρος. Στον αρχαίο κόσμο όταν λες ποιητής, εννοείς τον Όμηρο.

Και την τελευταία μέρα στις 19 Ιουνίου θα κάνουμε ένα μίνι ντραμ φέστιβαλ. Θα είναι ένας ντράμερ από το Καμερούν που ζει στο Παρίσι και είναι και μύστης της παράδοσης. Θα είναι και ένα συγκρότημα με κρουστά με Κουβανούς και Έλληνες που παίζουν θρησκευτική μουσική, θα είναι η Big Band από το ωδείο του Σφακιανά, μια ομάδα κρουστών από το ΛΑΠ, επίσης μαθητικά σύνολα που θα παίξουν κάποια στιγμή και όλοι μαζί και θα είναι μια συνύπαρξη του μαθητή με το δάσκαλο που δεν είναι και τόσο εύκολο να συμβαίνει επί σκηνής ας πούμε. Αυτό για την τελευταία μέρα.

Το αρχαίο με το σύγχρονο στην Αθήνα είναι σαν να βρίσκεται σε σύγκρουση σε σχέση με άλλες μεγάλες πόλεις. Εσείς πώς βλέπετε αυτή την εξέλιξη αρχιτεκτονικά και πώς αντικατοπτρίζεται στο φεστιβάλ;

ΓΠ: Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που κάνουμε και το φεστιβάλ και το λέμε «Ελαιώνας». Είναι η προσπάθεια για ενότητα του πριν, του τώρα, του μετά. Είναι μια προσπάθεια για ομογενοποίηση της πραγματικότητας σε μια αντικειμενική που θα καθρεφτίζεται γύρω μας.

ΦΠ: Επίσης υπάρχει η διάθεση και έμπρακτα. Υπάρχουν οι ιδέες και σύγχρονες μορφές τέχνης που χρησιμοποιούν σύγχρονα τεχνολογικά μέσα τόσο στον ήχο όσο και στην απεικόνιση να χρησιμοποιήσουν πρακτικές που έρχονται από την αρχαία Ελλάδα αλλά και να τις αποδώσουν και με έναν τρόπο που είναι ιδιαίτερα σύγχρονος. Αυτό συμβαίνει και στη μουσική και στις παραστάσεις της Οδύσσειας.

Οπότε προβάλλεται και μια άποψη ότι το αρχαίο και το κλασικό δεν είναι ξεπερασμένα ακριβώς επειδή είναι «το αρχαίο» και «το κλασικό».

ΦΠ: Δε μάχεται το ένα το άλλο και το βλέπεις και σε κοινωνίες πολύ πιο εξελιγμένες και αισθητικά και τεχνολογικά όπως στην Ιαπωνία, με πόσο σεβασμό και απλότητα μπορούν να συνδυάσουν κόσμους τελείως διαφορετικούς και εποχές εντελώς διαφορετικές και πολιτισμικά ρεύματα που το ένα χάνεται μέσα στους αιώνες και το άλλο βγαίνει από το σήμερα. Λειτουργεί αυτή η συνάντηση στην καθημερινότητα και αυτό είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον.

Στην Ελλάδα υπάρχουν τα δύο άκρα. Από τη μια υπάρχει μια αρχαιολατρεία και ταυτίζουμε την αρχαία Ελλάδα με κάτι το ακαδημαϊκό.

Για αυτό ευθύνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό η εκπαίδευση στα σχολεία.

ΦΠ: Είναι θέμα παιδείας 100% για αυτό κι εγώ στην παράσταση την Νέκυια χρησιμοποιώ της αφρικάνικες άρπες και τα κρουστά και είναι και το πρόγραμμα που χρησιμοποίησα και στο πρόγραμμα Λασκαρίδη για να δείξω στα παιδιά ότι μουσική παράσταση δεν είναι απαραίτητα κάτι βαρετό και πομπώδες και αρχαιοπρεπές, αλλά μπορεί να βγει κάτι πολύ ζωντανό, ευχάριστο και ρυθμικό. Και η ραπ μουσική ας πούμε είναι συνέχεια των ραψωδών.

ΓΠ: Αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον. Στην πραγματικότητα ένας πολύ καλός ηθοποιός όπως η Ασπασία Παπαθανασίου, το κοινό που την έβλεπε στην Επίδαυρο έβλεπε τον Βαρτάνη (σ.σ. από τη σειρά της ΥΕΝΕΔ «Άγνωστος πόλεμος») στην τηλεόραση. Δεν μπορεί να έρθει σε επαφή με το λόγο. Έβλεπε απλά μια μαυροντυμένη θεία να κάνει έναν αργόσυρτο θρήνο. Δηλαδή η επαφή έρχεται μόνο μέσα από ένα ενστικτώδες ζωικό επίπεδο. Ας πούμε αν πάμε σε ένα απομακρυσμένο χωριό και αρχίσουμε και διαβάζουμε Βίτγκενσταϊν θα μας πάρουν για τρελούς. Έτσι ακριβώς και το κοινό του λοχαγού Βαρτάνη έβλεπε την Ασπασία Παπαθανασίου στην Επίδαυρο αλλά φυσικά δεν μπορούσε να τις αποκωδικοποιήσει και μένει η γιαγιά που ωρύεται και λέει και κάτι τρελά οπότε γίνεται καρικατούρα. Και γίνεται καρικατούρα στη συνείδηση του άλλου.

ΦΠ: Αυτό είναι σημαντικό. Εγώ στηρίχτηκα πολύ στους Αφρικάνους Γκριό που είναι οι ζωντανοί ραψωδοί και μεταφέρουν την παράδοση σαν να ζούσε ο Όμηρος, με εργαλεία τα οποία έχουν διατηρήσει ζωντανά μέσα στους αιώνες. Σε εμάς αυτό έχει διακοπεί και δεν έχουμε καμία ιδέα για το πώς χρησιμοποιούσαν τα όργανα, τους τονισμούς ή τη γλώσσα. Πρέπει κάτι να συμβεί για να ανοίξουν οι θεατές τα αυτιά τους στο λόγο και το ρυθμό του. Φαντάσου αρχικά θέλαμε να κάνουμε όλες τις ραψωδίες, αλλά έστω και έτσι είναι μια αρχή. Και επίσης έρχεται η Μαριάννα Κάλμπαρη και μου λέει για τα «Ημερολόγια της αγκαλιάς» και διαβάζω το κείμενο και συγκλονίζομαι και έρχεται και δένει πολύ έντονα με την Οδύσσεια. Είναι μια παράλληλη Οδύσσεια σήμερα, μόνο που δεν υπάρχει και Ιθάκη για αυτούς τους ανθρώπους.

Εφόσον το φεστιβάλ συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια, ποιοι είναι οι στόχοι σας για αυτό; Τι θέση θέλετε να αποκτήσει στην πόλη;

ΦΠ: Καταρχάς να συνεχιστεί να είναι δωρεάν και να έχουμε μια καλύτερη στήριξη ως προς την τεχνική υποδομή

ΓΠ: Φέτος είμαστε πολύ καλύτερα. Αλλά αυτό που πρέπει να μείνει είναι ότι και η Περιφέρεια και ο ΟΠΑΝΔΑ έχουν τη θέληση να θεσμοθετηθεί. Τώρα ελπίζουμε η θέληση να παραμείνει πραγματικότητα και εμείς να μείνουμε αντάξιοι στα φετινά στάνταρ. Αν γίνουν όλα αυτά, ελπίζουμε να μείνει ένας βραχύβιος θεσμός.

ΦΠ: Και να μπορούμε αυτές τις θεματικές που εξελίξαμε από πέρυσι να τις συνεχίσουμε και να τις συνδέσουμε. Εγώ θα ήθελα πάρα πολύ να συνδέσουμε τον αρχαίο λόγο με πιο σύγχρονους. Πάντα για μένα ας πούμε ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα γέφυρα από τον Όμηρο στον Παπαδιαμάντη. Θα ήταν κάτι που του χρόνου θα το έβλεπα με καλό μάτι, γιατί πιστεύω ότι έχει κάτι ομηρικόστο ύφος του επίσηςΚαι έτσι μας δίνεται η ευκαιρία να ανακαλύπτουν και οι νεότεροι τέτοιες μεγάλες περιπτώσεις σαν τον Παπαδιαμάντη και τον Σολωμό και κείμενα που δεν τα βλέπουμε στην τηλεόραση και στο ίντερνετ.

Ξέρουν όλοι ποιοι είναι αυτοί αλλά δεν ξέρουν γιατί είναι αυτοί που είναι.

ΦΠ: Ναι, γιατί δεν έχουν εμβαθύνει ποτέ. Δε δίνεται και η ευκαιρία να το κάνουν αυτό. Το να πας και να παρακολουθήσεις δωρεάν κάτι τέτοιο είναι ένα κίνητρο.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ELAIONAS FESTIVAL 2016

ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΜΕΛΙΝΑ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 3 ΙΟΥΝΙΟΥ

19.30 Ανάγνωση αποσπάσματος του επιτάφιου του Θουκυδίδη από την Όλια Λαζαρίδου.

Μουσική από την Β. Βραζιλία από την ομάδα κρουστών BLOCO SWINGUERA.

20.00  «Χειροποίητη πόλη».  Ομιλία του Βασίλη Καραποστόλη, Καθηγητή Επικοινωνίας και Πολιτισμού του Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα τη φυσιογνωμία της Αθήνας.

21.00 Ο πιανίστας Σταύρος Λάντσιας σε μια solo performance.

ΣΑΒΒΑΤΟ 4 ΙΟΥΝΙΟΥ

18.30 Προβολή του 1ου επεισοδίου του ντοκιμαντέρ «Χειροποίητη Πόλη» με τον Βασίλη Καραποστόλη.

20.00 Στρογγυλό τραπέζι «Ψυχανάλυση και Οδύσσεια» με τον ψυχαναλυτή Αθανάσιο Αλεξανδρίδη και την καθηγήτρια ψυχολογίας Φωτεινή Τσαλίκογλου.

21.00 Μουσική performance βασισμένη σε κείμενα από την Οδύσσεια από τους Φένια Παπαδόδημα- Γιώργος Παλαμιώτη- Νίκος Σιδηροκαστρίτη.

ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ

18.30 Προβολή του 2ου επεισοδίου του ντοκιμαντέρ «Χειροποίητη Πόλη» με τον Βασίλη Καραποστόλη.

19.00 Καραγκιόζης για μικρούς και μεγάλους. Ο θίασος του Χαρίδημου παρουσιάζει την παράσταση «Ο μεγ’ Αλέξανδρος και ο δράκος της πηγής»

21.00 Συναυλία με το κουαρτέτο του νέου φλαουτίστα της αθηναϊκής τζαζ σκηνής, Λεωνίδα Σαραντόπουλου σε πρωτότυπες συνθέσεις.

ΔΕΥΤΕΡΑ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ

18.30  Προβολή του 3ου  επεισοδίου του ντοκιμαντέρ «Χειροποίητη Πόλη» με τον Βασίλη Καραποστόλη.

20.00  ‘’La ligne Invisible’’, Δήμητρα Τρυπάνη – The N.Q.R projects #1 | Μία μουσική performance βασισμένη στην ψ’ ραψωδία της Οδύσσειας, σε μετάφραση Δ. Μαρωνίτη.

21.00  Συναυλία με το τζαζ τρίο του πιανίστα Δημήτρη Σεβδαλή σε πρωτότυπες συνθέσεις.

ΤΡΙΤΗ 7 ΙΟΥΝΙΟΥ

18.30 Προβολή του 3ου επεισοδίου του ντοκιμαντέρ «Χειροποίητη Πόλη» με τον Βασίλης Καραποστόλη.

20.00 Συναυλία τζαζ με το Squid Trio του Δημήτρη Καλαμαρά.*

21.00 Συναυλία φολκ/ποπ με τους Late Farewell της Παναγιώτας Αλτανοπούλου.*

*Στα πλαίσια της παρουσίασης των νέων πολύ μελών της δημιουργικής μουσικής σκηνής της Αθήνας, εκτός από τις παραπάνω συναυλίες, θα γίνουν και άλλες δράσεις σε σημεία και χρόνο που θα ανακοινωθούν.

ΤΕΤΑΡΤΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ

18.30  Προβολή 4ου επεισοδίου του ντοκιμαντέρ «Χειροποίητη Πόλη» με τον Βασίλη Καραποστόλη.

19.00 Στρογγυλό τραπέζι  «Πόλις και ψυχή» και « Αρχαία και σύγχρονη Σαλαμίνα» με τους ομιλητές Χρήστο Καρακέπελη σκηνοθέτη του ντοκιμαντέρ «Πρώτη ύλη» και «Το σπίτι του Κάιν», Άρη Ασπρούλη κοινωνιολόγο, Κώστα Βουρεκά πολεοδόμο – αρχιτέκτονα, Γιώργο Παλαμιώτη μουσικό και την Έφη Παπαδόδημα φιλόλογο/μεταφράστρια.

21.00 Συναυλία με το κουαρτέτο του ντράμερ Θάνου Χατζηαναγνώστου σε πρωτότυπες τζαζ συνθέσεις.

ΠΕΜΠΤΗ 9 ΙΟΥΝΙΟΥ

19.00  Ο συνθέτης/σκηνοθέτης Θοδωρής Αμπαζής σε μια ομιλία- παρουσίαση με τίτλο: «Έμποροι των Εθνών: Σύνθετες μορφές σκηνικής αφήγησης».

20.00  «C7», μια solo performance της χορογράφου/performer Μαριέλλας Νέστορα.

21.00  Συναυλία με έργα σύγχρονης κλασσικής και τζαζ από το Ampelopsis duet των Δημήτρη Κόλλια (σαξόφωνο) και Sami Amiri (πιάνο).

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 ΙΟΥΝΙΟΥ

18.30 Προβολή 5ου επεισοδίου του ντοκιμαντέρ «Χειροποίητη Πόλη» με τον Βασίλη Καραποστόλη.

20.00 «Φιλοκτήτης σήμερα». Σκηνοθεσία Σίσσυ Παπαθανασίου. Με τους Μάνο Καρατζογιάννη και Ένκε Φεζολλάρι. Work in progress παράσταση πάνω στο κείμενο του Σοφοκλή και τον Φιλοκτήτη του Ρίτσου.

21.00 « ODC ΧΙ (Η σκιά του Άλλου)» Μουσική performance πάνω στη λ’ ραψωδία από την Έλλη Παπακωσταντίνου και τον Παναγιώτη Βελιανίτη.

ΣΑΒΒΑΤΟ 11 ΙΟΥΝΙΟΥ

18.30 Προβολή 6ου επεισοδίου του ντοκιμαντέρ «Χειροποίητη Πόλη» με τον Βασίλη Καραποστόλη.

20.00 Θέατρο. «Ημερολόγια Αγκαλιάς»

Κείμενο βασισμένο στα ημερολόγια που κράτησαν ως εθελοντές στην “Αγκαλιά” της Μυτιλήνης ο Χρήστος Αγγελάκος και ο Γιώργος Τυρίκος – Εργάς και τα ποιήματα του -επίσης εθελοντή- Ζαφείρη Νικήτα, σε μουσική της Φένιας Παπαδόδημα και σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη.

22.00  Συναυλία με το τρίο του δεξιοτέχνη του νέυ  Χάρη Λαμπράκη σε πρωτότυπες modal jazz συνθέσεις.

KYΡIAKH 12 ΙΟΥΝΙΟΥ

19.00 Solo performance του τζαζ πιανίστα Γιώργου Κοντραφούρη.

20.00 ‘’Odyssey – Nekyia’’. Το Grace Flowers Quintet της Φένιας Παπαδόδημα, σε μια μουσική performance βασισμένη στη α’ και τη λ’ ραψωδία, μαζί με νέους ηθοποιούς.

21.30 Συναυλία παραδοσιακής μουσικής Ross Daly – Κέλλυ Θωμά.

MONIMEΣ EKΘΕΣΕΙΣ - ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Νίκος Γιαβρόπουλος «Κούρος»

Στέφανος Ζανής «Οδύσσεια»

Χαρίδημος «Η ναυμαχία της Σαλαμίνας»

ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

«Σαλαμίνας πεδίον»

Alex Kat και Δημήτρης Ηλιάδης

VIDEO

Φένια Παπαδόδημα «Εκδρομή στη Σαλαμίνα»

ΜΟΝΙΜΗ ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

Πλατφόρμα fairead.com

ΠΑΡΚΟ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΠΛΑΤΩΝΟΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 ΙΟΥΝΙΟΥ

20.30 Συναυλία. Μουσικός διάλογος του τρομπετίστα Ανδρέα Πολυζογώπουλου 

με τον μπασίστα Γιώργο Παλαμιώτη κάτω από τα δέντρα του πάρκου της Ακαδημίας.  

ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΟΛΩΝΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΙΟΥΝΙΟΥ

21.00  Συναυλία με τους  Brice Wassy και τον Jean Jacques Elangue, 

σημαντικά μέλη της AfroJazz σκηνής του Παρισιού για πρώτη φορά στην Αθήνα. *

*θα υπάρξουν και συμμετοχές έκπληξη που θα ανακοινωθούν αργότερα.

Η φωτογράφιση έγινε στο Dudu Loft (Κολωνού 12-14)

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΣΧΟΣ / [email protected]