Κριτική: Ο «Κυμβελίνος» μεταφέρεται με απλό κατανοητό τρόπο στη δεκαετία του '60

kumbelinos
ΔΕΥΤΕΡΑ, 07 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2016

Είδαμε τον «Kυμβελίνο» του Σαίξπηρ. Από την Ελένη Πετάση.

O Τάκης Βουτέρης και η Αννίτα Δεκαβάλλα ξεκίνησαν την επιτυχημένη πορεία τους το 1975 από το Θέατρο του Πειραιά ανεβάζοντας σημαντικά νεοελληνικά έργα (μεταξύ άλλων του Γιώργου Διαλεγμένου και του Βασίλη Ζιώγα). Το 1989 δημιούργησαν το Θέατρο των Εξαρχείων, εμπλουτίζοντας το ρεπερτόριό τους με ξένες δραματουργίες (από Μολιέρο μέχρι Ίψεν). Ωστόσο, η κρίση τούς ανάγκασε να διακόψουν τη λειτουργία του θεάτρου που, τώρα, έπειτα από τέσσερα χρόνια σιωπής και σε συνεργασία με τον Αλέξανδρο Κοέν, άνοιξε πάλι τις πύλες του.

Εναρκτήρια παράσταση ο «Kυμβελίνος» του Σαίξπηρ που γράφτηκε στο τέλος της ζωής του μεγάλου ελισαβετιανού ποιητή, ο οποίος χρησιμοποίησε τον μύθο από το Δεκαήμερο του Βοκάκιου «Τα στολίδια που μαρτυρούν» (1352) και τοποθέτησε τη δράση στην ταραγμένη πολιτικά εποχή του Κυμβελίνου, βασιλιά της Αγγλίας.

Πρόκειται για μία τραγικωμωδία στην οποία οι ήρωες και οι καταστάσεις ξεπηδούν λες από προηγούμενες δραματουργίες του: «Ρωμαίος και Ιουλιέττα» (απαγορευμένος έρωτας), «Οθέλλος» (ο σύζυγος που εκδικείται τη γυναίκα του γιατί θεωρεί ότι τον απάτησε), «Μακμπέθ» (που άγεται και φέρεται από τη βασίλισσα) κ.ά.  Μια τραγικωμωδία, τέλος, που δεν παίζεται συχνά λόγω του κυνισμού, της πολυπλοκότητας και της μεγάλης έκτασής της και, τουλάχιστον στο παρελθόν, δεν χαιρετίστηκε ευνοϊκά ούτε από τον George Bernard Shaw ούτε από τον κριτικό λογοτεχνίας Samuel Johnson.

Ωστόσο, στη διασκευή του Κοέν, που, δικαίως, σύμπτυξε το μακροσκελές κείμενο, τίποτα δεν είναι πολύπλοκο.

Η ιστορία του Κυμβελίνου που τιμωρεί τον Πόστουμο, στέλνοντάς τον στην εξορία γιατί παντρεύτηκε κρυφά την κόρη του Ιννογένη, εξελίσσεται σε «θρίλερ». Από τη μια πλευρά παρακολουθούμε τις ραδιουργίες της βασίλισσας και κακιάς μητριάς (εύστοχη η Ελένη Κρίτα) που προωθεί τον φαιδρό γιο της (πειστικός ο Σαράντος Γεωγλερής) για σύζυγο της Ιννογένης. Από την άλλη, τον ανώριμο Πόστουμο που στοιχηματίζει για την πιστότητα της γυναίκας του με έναν Ιταλό τυχοδιώκτη, τον Ιάκιμο (Αντώνης Φραγκάκης), και ο τελευταίος τον ξεγελά στήνοντάς του μια ανήθικη παγίδα. Ο «απατημένος» σύζυγος θα θελήσει να εκδικηθεί την αγαπημένη του, αλλά η αλήθεια θα λάμψει. Τέλος καλό όλα καλά, με τον Σαίξπηρ να πλέκει το εγκώμιο της συγχώρεσης.

Στη στρωτή χωρίς εκπλήξεις παράσταση του Κοέν, που τοποθετεί το έργο στην κρίσιμη δεκαετία του ‘60, ο Τάκης Βουτέρης ερμήνευσε τον Κυμβελίνο με υποδειγματικό έλεγχο των εκφραστικών του μέσων. Η Αντιγόνη Δρακουλάκη (Ιννογένη) θηλύκωσε θαυμάσια κωμωδία και δράμα, πλάθοντας με γνήσιο αίσθημα την αθώα ηρωίδα της. Συμπαθής παρουσία η πιστή της ακόλουθος (Νεκταρία Γιαννουδάκη). Τέλος, ο Παναγιώτης Εξαρχέας υποδύθηκε αβίαστα τον ερωτευμένο, εύπιστο και εκδικητικό Πόστουμο. 

ΕΛΕΝΗ ΠΕΤΑΣΗ / [email protected]