Γιατί τα φετινά Χριστούγεννα είναι τόσο διαφορετικά;

giati-ta-fetina-xristougenna-einai-toso-diaforetika

ΤΕΤΑΡΤΗ, 22 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010

Απωθημένο των παιδικών μας χρόνων; Εσωτερική μας ανάγκη; Όπως και να έχει, η αντίστροφη μέτρηση μέχρι τις διακοπές των Χριστουγέννων αποτελεί παλιά και αγαπημένη μας συνήθεια. Γιατί όμως φέτος, κάτι μοιάζει να έχει αλλάξει μέσα μας;

Απωθημένο των παιδικών μας χρόνων; Εσωτερική μας ανάγκη; Όπως και να έχει, η αντίστροφη μέτρηση μέχρι τις διακοπές των Χριστουγέννων αποτελεί παλιά και αγαπημένη μας συνήθεια. Γιατί όμως φέτος, κάτι μοιάζει να έχει αλλάξει μέσα μας;

Λίγο πριν τις γιορτές

Είστε λίγο νευρικοί. Ενδεχομένως και αγχωμένοι. Μην αγχώνεστε, δεν σας συμβαίνει κάτι σοβαρό, τα ίδια ακριβώς συμπτώματα έχουν και άλλοι αυτή την εποχή. Μα, τι ακριβώς σας συμβαίνει, θα αναρωτηθείτε –και δικαίως. Ηρεμήστε, απλά έχετε μπει-όπως όλοι μας άλλωστε-στην προεόρτια περίοδο των Χριστουγέννων...

Σαν κάτι να περιμένετε. Κάτι σας λείπει και δεν ξέρετε τι ακριβώς είναι αυτό. Ρίχνετε κλεφτές ματιές στο σημείο εκείνο του σαλονιού που ήδη προβάλλει περήφανο το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Κάνετε σχέδια με το νου-εκεί θα βάλω διακοσμητικά, φέτος θα στείλω γιορτινές κάρτες, λέω να καλέσω τους φίλους μου μέσα στις γιορτές...

Και οι ημέρες κυλούν νωχελικά. Παρατηρείτε τους υπόλοιπους συνεπιβάτες σας στο μετρό, τους καθηλωμένους από την κίνηση οδηγούς στους μποτιλιαρισμένους δρόμους. Ναι, και αυτοί μοιάζουν σκεπτικοί, όπως και εσείς. Άλλωστε, φέτος είναι και τα πρώτα Χριστούγεννα που θα ζήσουμε όλοι κάτω από τη βαριά σκιά της οικονομικής κρίσης, του ΔΝΤ, των ελλειμμάτων και των περικοπών.

Κάπου εκεί, τα πρόσωπα σκοτεινιάζουν. Θα μπορέσετε άραγε φέτος να γιορτάσετε με την καρδιά σας όπως άλλες φορές; Να αγοράσετε τα δώρα που πρέπει στους αγαπημένους σας, να κάνετε ένα πλουσιοπάροχο τραπέζι γεμάτο γιορτινά αγαθά, να βγείτε και να γλεντήσετε; Ποιος ξέρει...

Οι μισθοί έχουν ψαλιδιστεί, τα γιορτινά επιδόματα πολλών εργαζομένων θυμίζουν πλέον παιδικό χαρτζιλίκι. Πως λοιπόν, να διατηρήσει κανείς το γιορτινό πνεύμα, όταν το πορτοφόλι μας δείχνει τα δόντια του; Πως μπορούμε να μεταμορφωθούμε σε γενναιόδωρο Άγιο Βασίλη όταν οι συνθήκες μας έχουν μετατρέψει σε Εμπενίζερ Σκρούτζ;

Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε...

Προσαρμογή, προσαρμογή, προσαρμογή, αναφέρουν οι ψυχολόγοι. Αυτή άλλωστε είναι και η λέξη κλειδί που βοηθά καθέναν από εμάς να αντιμετωπίζει τη ζωή όχι σύμφωνα με τους προγραμματισμούς τους αλλά σύμφωνα με τις επικρατούσες συνθήκες. Ναι, γνωρίζουμε, πως ίσως τα φετινά Χριστούγεννα θα είναι διαφορετικά από όσα ξέραμε ως τώρα. Όμως, καθώς άλλη λύση δε διαφαίνεται στον ορίζοντα, ας προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα. Οι γιορτές μπορεί τα τελευταία χρόνια να έχουν συνδεθεί με ένα όργιο υπερκατανάλωσης, όμως σίγουρα θα συμφωνήσετε, πως το βαθύτερο νόημά τους, δεν κρύβεται σε επώνυμα δώρα και ακριβές συνήθειες.

Φέτος, κάντε τη διαφορά. Αξιολογήστε τι είναι σημαντικό και τι όχι. Σίγουρα θα μπορούσατε να ζήσετε χωρίς την πανάκριβη μεταξωτή σας γραβάτα αλλά θα ήταν αβίωτη έστω και μια ημέρα χωρίς την οικογένειά σας. Τα υπέροχα δερμάτινα παπούτσια που εδώ και μέρες «ζαχαρώνετε» σε κάποια βιτρίνα δεν είναι τόσο σημαντικά όσο ένα διήμερο ξεγνοιασιάς με αγαπημένους φίλους.

Πάρτε μολύβι και χαρτί-αλήθεια πόσο καιρό έχετε να τα χρησιμοποιήσετε; Καταγράψτε με ακρίβεια τις πραγματικές ανάγκες: στιγμές με την οικογένεια-χρόνος με τους φίλους-ξεκούραση-γιορτή-ξεγνοιασιά και διασκέδαση. Καταγράψτε τώρα, τα «αντικείμενα του πόθου» σας. Ένα πανάκριβο ζευγάρι παπούτσια που θα δωρίζατε στον εαυτό σας για τις γιορτές, ένα τριήμερο στο εξωτερικό, γκουρμέ λιχουδιές για το γιορτινό τραπέζι, ακριβά και εντυπωσιακά δώρα για τα παιδιά. Μετά, ώρα για το ξεκαθάρισμα...

Οι γιορτές των παιδικών μας χρόνων

Και τώρα, η ώρα της «ζυγαριάς». Οι ψυχολόγοι αναφέρουν πως οι περισσότερες «ανάγκες» μας είναι πλασματικές και υλικές. Σίγουρα ένα ακριβό δώρο στον εαυτό σας ή στους άλλους θα προσθέσει πόντους στην αυτοπεποίθησή σας. Όμως, μεγαλύτερη διάρκεια έχει το συναίσθημα της πληρότητας που θα νιώσετε, όταν θα καλέσετε τους φίλους στο σπίτι για να στολίσετε μαζί το γιορτινό σας δέντρο. Απλές, μικρές και καθημερινές κινήσεις που τόση ανάγκη έχουμε όλοι μας και που έχουμε παραμελήσει και ενδεχομένως αντικαταστήσει με υλικά αγαθά που αποπληρώνουμε σε 36 άτοκες δόσεις...

Όχι, δεν σας προτείνουμε να μεταμορφωθείτε στην πιο εμβληματική φιγούρα των γιορτών, τον πολύπαθο Εμπενίζερ Σκρουτζ, που πρέπει να πάθει για να μάθει. Απλά, σας προτρέπουμε με αφορμή όσα συμβαίνουν γύρω μας, να ρίξετε μια προσεκτικότερη ματιά στον εαυτό σας και να θυμηθείτε, όλα εκείνα που σας έδιναν χαρά αυτές τις ημέρες. Το γιορτινό τραπέζι της μαμάς, το άρωμα από τους κουραμπιέδες που πλημμύριζε το σπίτι, τα κάλαντα από τα παιδιά της γειτονιάς-όλα αυτά που μετέτρεπαν τα Χριστούγεννα στο παιδικό σας μυαλό σε μια γιορτή που δεν θέλατε να τελειώσει…. Μια γιορτή που ζούσατε τόσο έντονα στα παιδικά σας χρόνια. Τότε, που η καρδιά-και όχι η λογική ή η τσέπη –είχε τον πρώτο λόγο. Καλές γιορτές!

ΛΙΛΗ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ