περίληψη

Η πρώτη ταινία του Νικολαϊδη είναι γυρισμένη σε ασπρόμαυρο φιλμ. Αφαιρετική-αλληγορική ταινία που εκφράζει αναπτύσσοντας τα συναισθήματα, φαντασιώσεις, παραισθήσεις, μνήμες, σεξουαλισμό μίας έγκλειστης γυναίκας σε συνδυασμό με οπτικά και ηχητικά ερεθίσματα-στοιχεία του εξωτερικού κόσμου (χαρακτηριστικά της πρόσφατης δικτατορίας). Ατμόσφαιρα καθαρά καφκική και αναφορές στο εφιαλτικό όραμα ζωής του Tζ. Oργουελ. Για πολλούς λόγους, χρειάστηκε να περάσουν πέντε χρόνια μέχρι να βρει το δρόμο για τις αίθουσες. Σκηνικό είναι προφανώς το σπίτι του Νικολαϊδη. Ενα σπίτι το οποίο πέρασε από όλες σχεδόν της ταινίες του και έχει αποκτήσει πλέον μία αυτόνομη συμβολική.

υπόθεση

Σε μια στρατοκρατούμενη χώρα, η Ευριδίκη περιμένει πέντε μέρες τώρα ένα φορτηγό για να μετακομίσει. Παρόλα αυτά το τμήμα μεταφορών υποστηρίζει πως το φορτηγό θα έχει φτάσει μέσα στη μέρα. Εν τω μεταξύ ο φίλος της φεύγει και την αφήνει μόνη... Η Ευρυδίκη στον Αδη, με κωδικό αριθμό ΒΑ 2037, περιμένει τον Ορφέα να την ελευθερώσει και να την οδηγήσει στον Πάνω Κόσμο. Περιμένει μια διαταγή για να μετακινηθεί από το σπίτι-φυλακή. Ο προορισμός της δεν αναφέρεται. Μια φωνή από ηλεκτρονικό εγκέφαλο της δίνει διαταγή να μεταφερθεί. Ο άντρας φεύγει κάθε πρωί από το κρεβάτι της. Οι σχέσεις τους είναι θολές... υπάρχουν αναφορές οικειότητας. Ανθρωποι στο φεγγίτη ζουν γύρω από το σπίτι - φυλακή και προσπαθούν να μπουν μέσα. Ενας άντρας στο τηλέφωνο ισχυρίζεται ότι ήταν εραστής της πριν από πολλά χρόνια και ότι έχει στοιχεία για το θάνατο της Βέρας. Η Βέρα δεν εμφανίζεται ποτέ. Σκοτώθηκε μέσα σε ένα λούνα παρκ. Ενας αστυνόμος με πολιτικά την ανακρίνει. Ο Ορφέας είναι εκτελεστής, κυκλοφορεί ελεύθερα στην πόλη...