περίληψη

Μια δεκαετία έρευνας, γυρισμάτων, «τυχαίων» υλικών και ήχων, φίλων και αγαπημένων, και κυρίως αδυσώπητης αναζήτησης από τον Χάιν της ουσίας της καθαρής καλλιτεχνικής δημιουργίας. Με περφορέ. Materialfilm. Μια συλλογή «οδηγών» (χρωματιστά σημάδια πάνω σε αποσπάσματα ταινιών) αναδεικνύονται εδώ ατομικά και ανασυντίθενται σχηματίζοντας μια νέα σύνθεση. Β.Χ.

υπόθεση

Βρισκόμαστε στα 1968 και, σε άρθρο του στο περιοδικό Supervisuell, ο Χάιν ευελπιστεί ότι «το νέο ευρωπαϊκό σινεμά θα είναι επιθετικό, ωμό και άγριο» και αμφισβητεί πολλές σύγχρονές του σημαίνουσες φυσιογνωμίες της πρωτοπορίας, αποκαλώντας τους «αυτοδιορισμένους, γενειοφόρους προφήτες του αντεργκράουντ κινηματογράφου».