περίληψη

«Η νύχτα των σαλτιμπάγκων» είναι ένα πρώιμο εξπρεσσιονιστικό αριστούργημα, που άνοιξε το δρόμο για την εδραίωση του σουηδικού κινηματογράφου διεθνώς. Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από ένα τσίρκο σε παρακμή, που περιοδεύει στα νότια της Σουηδίας στις αρχές του 20ου αιώνα. Η κάθε μέρα είναι μια μάχη για επιβίωση, τροφή, κατάλυμα και ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Εχοντας ως επίκεντρο την ζωή του τσίρκου, ξεδιπλώνεται μια ποικιλία ανθρώπινων συναισθημάτων που κυριαρχούν στους ήρωες με αποτελέσματα πολλές φορές τραγικά για τους ίδιους: πάθος, οργή, φθόνος, ζήλια, αποτυχία, αντοχή, ταπείνωση, υπερηφάνεια αλλά και η ευλογία του γέλιου. Μια μέρα, όταν το τσίρκο στήνει τη σκηνή του στην πόλη του Αλμπερτ, του σκηνοθέτη, το αποτέλεσμα θα είναι μια παράσταση που θα μείνει αξέχαστη.

υπόθεση

Η αφήγηση αποδίδεται με την τεχνική του βωβού κινηματογράφου (απουσία διαλόγων, παντομίμα των ηθοποιών, η κίνηση είναι κοφτή όπως στις παλιές ταινίες), ενώ το έντονο κοντράστ του ασπρόμαυρου δίνει στην όλη σεκάνς μια ονειρική, εφιαλτική διάσταση. Στο τέλος ο κλόουν Φροστ κουβαλά τη γυναίκα του πάνω του και ο Μπέργκμαν τον κινηματογραφεί σα το Χριστό στο Γολγοθά. Πρόκειται όμως περισσότερο για μια παρωδία, μια γκροτέσκο παρουσίαση του Θείου Δράματος, που δίνει στο έργο του Μπέργκμαν ένα «βλάσφημο» χαρακτήρα. Ο εξευτελισμός του κλόουν προαναγγέλει τη μοίρα του Αλμπερτ. H πρώτη καθαρά μπαρόκ ταινία του Μπέργκμαν.