Ο Ροζέ Βαντίμ πλάθει το μύθο της Μπριζίτ Μπαρντό, σε μια κλασική πλέον ταινία-προάγγελο της σεξουαλικής απελευθέρωσης της δεκαετίας του εξήντα.

«Και ο θεός έπλασε τη γυναίκα» (1956)

Η Μπριζίτ Μπαρντό πρωταγωνιστεί σε αυτό το σκανδαλώδες για την εποχή του, μελόδραμα, τριγυρίζοντας ξυπόλητη με αφοπλιστικό ερωτισμό και αυθάδεια και ασκώντας επικίνδυνη γοητεία στους συμπρωταγωνιστές της, τον Κουρτ Γιούγκενς και τον Ζαν Λουί Τρεντινιάν. Όταν προβλήθηκε στην Αμερική η γαλλική αυτή ταινία, ορισμένες σκηνές της λογοκρίθηκαν, ωστόσο η εκρηκτική πρωταγωνίστρια έγινε η αφορμή για να αναθεωρηθεί ο τρόπος με τον οποίο αποτυπωνόταν η σεξουαλικότητα στο αμερικανικό σινεμά.

Στην υπόθεση του έργου, η Ζυλιέτ Αρντί, μια νεαρή, ορφανή κοπέλα σκανδαλίζει με τον ενστικτώδη αισθησιασμό της τους κατοίκους μιας μικρής επαρχιακής πόλης όπου ζει υιοθετημένη. Ο μεγάλος της έρωτας, ο Αντουάν, την αντιμετωπίζει σαν μια περαστική περιπέτεια, όμως αυτή είναι αποφασισμένη να τον κατακτήσει και να τον ακολουθήσει στην πόλη. Εκείνος όμως φεύγει χωρίς αυτή. Υπό τις απειλές της θετής μητέρας της, ότι θα τη στείλει πίσω στο ορφανοτροφείο, η Ζυλιέτ βρίσκει διέξοδο σε έναν γάμο: παντρεύεται τον μικρότερο αδελφό του Αντουάν, τον Μισέλ. Το ζευγάρι γνωρίζει για λίγο την ευτυχία, αλλά η επιστροφή του Αντουάν, αναζωπυρώνει τα παλιά πάθη…

«Από τότε που ο Μποτιτσέλι ζωγράφισε την Αφροδίτη του να πλέει πάνω σε μια μαργαριταρένια αχιβάδα, δεν ξανάδε κανείς τη θεά του έρωτα να γεννιέται μέσα από τους αφρούς των κυμάτων». Με αυτή τη φράση ο σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός Ροζέ Βαντίμ αναφέρεται στην Μπριζίτ Μπαρντό, στην αυτοβιογραφία του «Από το ένα αστέρι στο άλλο». Ο Βαντίμ σε αυτή την ταινία βρήκε τη μούσα του και η Μπαρντό τη φήμη που χρειαζόταν για να πετάξει αργότερα μακριά του…

Πρωταγωνιστούν οι : Μπριζίτ Μπαρντό, Κούρτ Γιούργκενς, Ζαν Λουί Τρεντινιάν. Η ταινία προβάλλεται από τη New Star.