Ακόμη μία κωμωδία με θέμα το λεγόμενο bachelor party καταφθάνει από το Hollywood, γεμάτη τραγελαφικά επεισόδια και ακραίες καταστάσεις που συντροφεύουν τη μελλόνυμφη λίγες ώρες πριν το γάμο.

«Οι εργένισσες»(«Bachelorette»)

Οι εργένισσες φίλες της, πιο ζωηρές από ποτέ, θα φέρουν «τα πάνω κάτω» μέσα στην αναταραχή και την προσπάθειά τους να «χωνέψουν» το γεγονός ότι η παλιά τους συμμαθήτρια, που κορόιδευαν στο σχολείο, παντρεύεται πρώτη.

«Οι Εργένισσες» -με αυθεντικό τίτλο ‘’bachelorette’’- πριν γίνουν ταινία αποτελούσαν ένα θεατρικό έργο της ίδιας της σκηνοθέτιδος Λέσλι Χέντλαντ. Μάλιστα, επρόκειτο για μια τραγωδία που μετεξελίχτηκε σε κωμωδία και αποτελεί τμήμα ενός κύκλου έργων που αφορά τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα, το κάθε έργο αντιπροσωπεύοντας ένα θανάσιμο αμάρτημα. « […] Το έργο «Bachelorette» μιλάει για το αμάρτημα της λαιμαργίας», δήλωσε η ίδια. Αποφασίζει, τελικά, να το διασκευάσει για τη μεγάλη οθόνη.

Η ταινία αποτελεί την πρώτη της σκηνοθετική δουλειά και εντάσσεται σε μια παράδοση, θα λέγαμε, διαμορφωμένη ιδιαίτερα στο Χόλλυγουντ με θέμα τα πάρτι και τις γιορτές που συνηθίζονται μια μέρα –ή μάλλον βραδιά- πριν την τελετή του γάμου. «Οι Εργένισσες» θυμίζουν αρκετά το γνωστό «The Hangover» (2009) του Τοντ Φίλιπς ο οποίος περιγράφει ένα τρελό βράδυ άγριου ξεφαντώματος, ανδρών αυτή τη φορά, εργένηδων φίλων του γαμπρού, γεμάτο ευτράπελα και ανεκδοτολογικά γεγονότα. Το 2011 έρχονται «Οι Φιλενάδες» του Πωλ Φέιγκ, κωμωδία στα χνάρια του «Hangover», δίνοντας μια γυναικεία προσέγγιση του bachelor εφόσον τις τρέλες τις κάνουν οι φίλες της νύφης.

Έτσι κι εδώ, συγκεντρώνονται οι τρεις φίλες της νύφης, καταφθάνοντας από διάφορα μέρη, έπειτα από την πρόσκληση που έλαβαν να γίνουν παράνυμφοι. Η Λέσλι Χέντλαντ είναι ξεκάθαρο ότι «πατάει» πάνω σε χαρακτήρες-τύπους για να χτίσει την κωμωδία της. Η νύφη Μπέκι, πρώτα από όλα, έχει το αγγελικό πρόσωπο του καλού, ήσυχου κοριτσιού (ό, τι πρέπει για παντρειά). Η Ρέγκαν (Κίρστεν Ντανστ), η πρώτη εργένισσα, αντιπροσωπεύει τον τύπο γυναίκας που θέλει να είναι πάντα πρώτη και να ξεχωρίζει, με ηγετικές τάσεις. Για αυτό και η έκπληξή της είναι μεγάλη όταν μαθαίνει ότι η παχουλή φίλη της, της πήρε την πρωτιά. Η Τζίνα (Λίζι Κάπλαν) έχει τον τύπο της ελεύθερης, ανεξάρτητης αλλά και κοκαϊνομανούς ταυτόχρονα ενώ η συμπεριφορά της Κέιτι (Ίσλα Φίσερ) παραπέμπει στον τύπο των ελαφρών γυναικών που νοιάζονται μόνο για τις υλικές απολαύσεις.

Στην προσπάθειά τους να διασκεδάσουν τη νύφη λίγο πριν φθάσει στο κατώφλι της εκκλησίας προκαλούν διάφορες τραγελαφικές καταστάσεις που οδηγούν στο αντίθετο αποτέλεσμα, συνιστώντας ταυτόχρονα τη βάση για μια σειρά από κωμικά ευρήματα επιτυχημένα και μη. Καλούν έναν στριπτιζέρ, μεταμφιεσμένο σε αστυνομικό που αιφνιδιάζει τη μελλόνυμφη και όλοι γελάνε τελικά, μέχρι που η τελευταία προσβάλλεται από κάτι που ακούει. Η συγκεκριμένη σκηνή παραπέμπει σε μια άλλη κωμωδία, το «Magic Mike» του Στίβεν Σόντερμπεργκ, με θέμα το αντρικό στριπτίζ, όπου και εκεί κάποιοι στριπτιζέρ μεταμφιεσμένοι με στολή αστυνομικού, εισβάλλουν σε ένα διαμέρισμα και αρχίζουν να γδύνονται..

Έπειτα οι τρεις φίλες συνεχίζουν τη βραδιά τους χωρίς τη Μπέκι, παίρνοντας κόκα και πίνοντας ποτά. Είναι χαρακτηριστικό να προσέξει κανείς τη μεταβολή στο πέρασμα του χρόνου ως προς τις καταχρήσεις. Τώρα το τσιγάρο, μόδα παλαιοτέρων δεκαετιών, αντικαθίσταται από την κόκα που συνοδεύει τα γκλάμουρ ξεφαντώματα. Ζαλισμένες καθώς είναι οι εργένισσες φίλες και με ένα κάποιο φθόνο για την παχουλή φίλη τους που θα παντρευτεί, σχίζουν το νυφικό κατά λάθος και στη συνέχεια το λερώνουν. Αυτό το γεγονός αποτελεί και τη βάση πάνω στην οποία θα χτιστεί η υπόλοιπη πλοκή της ταινίας. Να σημειωθεί ότι νυφικό με λεκέδες παρατηρείται και στην ταινία «Οι Φιλενάδες».

Άγχος, υστερία, τρέλες και τρεχαλητά επακολουθούν με φόντο τους φωτισμένους δρόμους της Ν. Υόρκης, μέσα στο γενικότερο στόχο να επιδιορθωθεί το σχισμένο νυφικό. Στο ενδιάμεσο, πρώην και μη κάνουν την εμφάνισή τους, ως απαραίτητο συστατικό σε μια ιστορία με εργένισσες που συνεχίζουν ακάθεκτες να «το γιορτάζουν». Σε αυτό το σημείο ακριβώς παίρνει νόημα ο αυθεντικός τίτλος: bachelorette. Η λέξη bachelor στα αγγλικά υποδεικνύει την έννοια του ανύπαντρου, του εργένη αναφερόμενη, όμως, μόνο στο αρσενικό γένος. Όπως είπε η ίδια η Λέσλι Χέντλαντ, σε αυτή τη λέξη πρόσθεσε την κατάληξη -ette για να δώσει μια θηλυκή χροιά και σημασία στην αρχική, υποδηλώνοντας ταυτόχρονα και ένα status που δεν ανήκει αποκλειστικά στους άνδρες. Απελευθερωμένη, τώρα πια εδώ και χρόνια η γυναίκα, και ανεξάρτητη έχει και αυτή δικαίωμα σε απολαύσεις, ξενύχτια και καταχρήσεις. Οι ρίζες του bachelor party βρίσκονται στην αρχαία Ελλάδα και στο πέρασμα του χρόνου αυτό το τελετουργικό παίρνει διάφορες μορφές, καταδεικνύοντας τα ήθη και τα έθιμα της εποχής και περιοχής όπου τελείται. Η σκηνοθέτης με αυτήν την ταινία θέλησε να δώσει μια κωμική αναπαράσταση της αντιφατικότητας που διαπερνά τη ζωή της σύγχρονης αμερικανίδας. Όπως εξηγεί η ίδια: «[..] Πρέπει να παντρευτεί (η σύγχρονη αμερικανίδα) κάνοντας ταυτόχρονα μια λαμπρή καριέρα, να είναι όμορφη χωρίς όμως να δείχνει ότι έχει προσπαθήσει και πολύ για αυτό, να είναι σέξι χωρίς να γίνεται χυδαία. Τα πρόσωπα του φιλμ ενσαρκώνουν όλες τις παραπάνω αντιφάσεις».

Παραγωγή: Αμερικανική. Σκηνοθεσία: Λέσλι Χέντλαντ. Πρωταγωνιστούν: Κίρστεν Ντανστ, Ισλα Φίσερ, Λίζι Κάπλαν, Τζέιμς Μάρσντεν, Κάιλ Μπορνχάιμερ, Ανταμ Σκοτ. Η ταινία προβάλλεται από τη Seven Films.

ΔHMHΤΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ