O αυστριακός σκηνοθέτης Michael Haneke, σε πρόσφατη συνέντευξή στην Guardian μίλησε για την ταινία του «Amour» και για την μαγεία του κινηματογράφου.

Ο Michael Haneke, ο πολυβραβευμένος δημιουργός σπουδαίων ταινιών όπως για παράδειγμα «Η δασκάλα του πιάνου», «Παράξενα παιχνίδια», «Λευκή κορδέλα» και «Amour» («Αγάπη») παραδέχεται με χιούμορ πως του είναι πιο εύκολο να γυρίζει παρά να βλέπει τις ταινίες του.

Μπορεί οι πρωταγωνιστές και οι συντελεστές των έργων του να διασκεδάζουν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, όμως ο σκηνοθέτης περιμένει το κοινό να ενοχληθεί ακόμη και νιώσει άρρωστο από όσα διαδραματίζονται στη μεγάλη οθόνη. «Στο πλατώ κάνω αστεία, δεν θέλω να ταυτίζομαι σε μεγάλο βαθμό ή να το μετατρέψω σε μια συναισθηματική σούπα. Προσπαθώ να το κρατήσω σε ένα επίπεδο ελαφρότητας», τόνισε ο ίδιος. Απέχει από οποιαδήποτε προσπάθεια ερμηνείας του έργου του, αφήνοντας στον θεατή να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.

Άλλωστε όπως τονίζει χαρακτηριστικά: «μπορείς να χρησιμοποιήσεις τα μέσα σου με καλό ή κακό τρόπο. Στην γερμανόφωνη τέχνη, είχαμε μια τέτοια αρνητική εμπειρία με το Τρίτο Ράιχ, όταν οι ιστορίες και οι εικόνες χρησιμοποιήθηκαν για να πουν ψέματα. Μετά τον πόλεμο η λογοτεχνία ήταν προσεκτική να μην κάνει το ίδιο και γι’ αυτό οι συγγραφείς άρχισαν να αντανακλώνται στις ιστορίες που αφηγούνταν, κάνοντας τους αναγνώστες του μέρος των κειμένων τους. Κάνω ακριβώς το ίδιο», υποστήριξε. Πάντα του άρεσαν τα φιλμ που μπορούσαν ακόμη και να σοκάρουν τον θεατή.

Σε ηλικία έξι ετών εξαιτίας της εκπληκτικής ερμηνείας του Lawrence Olivier στον «Άμλετ» είχε βάλει τις φωνές τρομαγμένος και τον είχαν συνοδεύσει μέχρι την έξοδο. Όταν είχε δει το εμβληματικό φιλμ του Πιερ Πάολο Παζολίνι «Σαλό ή εκατό ημέρες στα Σόδομα» θυμάται ότι ένιωθε ναυτία για ένα μήνα. Και αυτή η παραδοχή αποτελεί για τον Haneke το μεγαλύτερο κομπλιμέντο που θα μπορούσε να κάνει στην ταινία του Παζολίνι. «Έχω κατηγορηθεί ότι βίαζα το κοινό με τις ταινίες μου. Κι αυτό είναι κάτι που το παραδέχομαι ελεύθερα. Όλες οι ταινίες μου επιτίθενται στο θεατή, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο» έχει δηλώσει ο ίδιος.

Στην ταινία «Amour», ο φακός του Haneke στρέφεται σε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι που έρχεται αντιμέτωπο με την αναπόφευκτη φθορά του χρόνου και των γηρατειών. Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους ερμηνεύουν η Emmanuelle Riva και ο Jean Louis Trintignant, ενώ την κόρη τους υποδύεται η Isabell Huppert. Όλοι θυμόμαστε την 85χρονη Emmanuelle Riva στο «Χιροσίμα αγάπη μου» με τον ιάπωνα εραστή της ή τον Trinignant με την εκρηκτική Brigitte Bardot στην ταινία «Και ο θεός έπλασε τη γυναίκα». Ο Ηaneke σχολιάζει ότι πρόκειται για «δύο μεγάλους ηθοποιούς που πάνε πέρα από τα όρια της υποκριτικής. Και οι δύο τους γνωρίζουν ότι η κατάσταση που περιγράφεται στην ταινία θα τους απασχολήσει και στη δική τους ζωή στο άμεσο μέλλον».