Κριτική ταινίας: «Το σπίτι στο τέλος του δρόμου»
Μία έφηβη ανήσυχη, ένα αγόρι βασανισμένο από το παρελθόν, ένα σπίτι γεμάτο φρικτά μυστικά συνιστούν ένα κοκτέιλ τρόμου και μυστηρίου με σφιχτοδεμένη πλοκή πατώντας πάνω στα χνάρια παλαιότερων ταινιών-θρίλερ. Είστε έτοιμοι να χαθείτε στα σκοτεινά δωμάτια του Σπιτιού του Τέλους του Δρόμου;
«Το σπίτι στο τέλος του δρόμου» (House at the end of the street)
Η ταινία ξεκινά με ένα τρομερό φόνο μέσα σε ένα σπίτι. Ένα κορίτσι σκοτώνει και τους δύο γονείς του με στυγνό τρόπο. Γεγονός διόλου απίθανο, αν σκεφτούμε ότι τέτοια περιστατικά συμβαίνουν δυστυχώς στην πραγματικότητα σε όλο τον κόσμο.
Χωρίς να δείχνει λεπτομέρειες, ο σκηνοθέτης αφήνει το θεατή να μαντέψει το αποτρόπαιο έγκλημα μέσα από εικόνες υποδηλωτικές (λήψεις από αλλόκοτα σημεία) που εξάπτουν τη φαντασία και τονίζουν το μυστήριο. Έπειτα η αφήγηση κάνει ένα χρονικό άλμα και μας μεταφέρει τέσσερα χρόνια μετά. Η Σάρα (Ελίζαμπεθ Σου) και η κόρη της Ελίσα (Τζένιφερ Λόρανς) μετακομίζουν από το Σικάγο και εγκαθίστανται σε ένα σπίτι που γειτονεύει με το σπίτι όπου έγινε το φονικό.
Το σπίτι της γωνίας του δρόμου κατοικείται ακόμη από το Ράιαν (Μαξ Θίριοτ), τον υιό της καταραμένης οικογένειας που χάθηκε άδικα. Είναι ο μόνος επιζήσας, μοναχικός και μισητός από όλη την κοινότητα της περιοχής. Διακριτικός και απρόσιτος με ένα βλέμμα πληγωμένου πουλιού, ο Ράιαν κερδίζει την καρδιά της Ελίσας η οποία του δείχνει όλο και περισσότερο ενδιαφέρον. Τα δύο σπίτια, του Ράιαν και της Ελίσας, «βλέπουν» σε ένα δάσος πυκνό.
Στην αρχή, ο σκηνοθέτης δεν χάνει την ευκαιρία να παίξει με τις σκιές, κατασκευάζοντας champs-contre-champs σε βαθύ μπλε φόντο με την Ελίσα και μία ύπαρξη που δεν προσδιορίζεται. Ο στόχος, βέβαια, είναι η γέννηση του σασπένς. Κάτι που το επιτυγχάνει με την παραπάνω μέθοδο και με άλλες που έχουν χρησιμοποιηθεί πολλές φορές σε διάφορα θρίλερ (όπως το να αφήνεται η εντύπωση ότι πλησιάζει ο κακός ή ο φονιάς ενώ τελικά πλησιάζει ένα οικείο πρόσωπο).
Στο μεταξύ, το «φάντασμα» της Κάρι Αν, της αδελφής του Ράιαν, πλανάται στην περιοχή γιατί, κατά τα λεγόμενα των κατοίκων, ενώ πνίγηκε δεν βρέθηκε ποτέ το πτώμα της.
Μια αθώα οικογένεια που εγκαθίσταται δίπλα από ένα καταραμένο σπίτι ή και μέσα σε αυτό είναι ένα σενάριο που έχει κινηματογραφηθεί αρκετά και έχει αποδοθεί στην οθόνη σε ποικίλες παραλλαγές. «Το Σπίτι στο Τέλος του Δρόμου» φέρει στοιχεία που μπορούμε να συναντήσουμε και σε άλλες ταινίες όπως είναι «Οι Άλλοι», το «Δωμάτιο 1408» ή και το «Τελευταίο Σπίτι Αριστερά». Οι αναφορές είναι ενδεικτικές. Οι οπαδοί των ταινιών τρόμου θα αναγνωρίσουν αρκετά σημεία αναφοράς που έχουν ξαναδεί, καθώς το σενάριο, μέχρι ενός σημείου, είναι προβλέψιμο.
Από την άλλη, προς το τέλος υπάρχει ένα ξαφνικό αναποδογύρισμα της πλοκής, ένα twist ending ή twist final, που μας οδηγεί να δούμε την ιστορία κάτω από μια άλλη οπτική γωνία. Το τέλος της ταινίας έρχεται να επιβεβαιώσει κάποιες αρχικές υπόνοιες ότι προσπαθεί να μοιάσει στο «Ψυχώ» του Χίτσκοκ. Αντανακλάσεις από αυτή τη μυθική ταινία μπορούμε να βρούμε στα στοιχεία: λίμνη, δάσος, υπόγειο, ξύλινα σκαλιά, φόνος του αστυνομικού που θυμίζει τόσο τον Arbogast, αιχμάλωτη, μάτια, παράνοια. Αυτά τα σημεία –όπως ειπώθηκε και πριν- δανείζονται όχι μόνο από το Μαρκ Τόντεραϊ αλλά και από άλλους κινηματογραφιστές.
«Το Σπίτι στο Τέλος του Δρόμου» αποτελεί τη δεύτερη ταινία του Μαρκ Τόντεραϊ. Ο σκηνοθέτης επιδίδεται για άλλη μια φορά στην κατασκευή ενός θρίλερ, έπειτα από το εντυπωσιακό «Hush».
Η Τζένιφερ Λόρανς διακρίθηκε και έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό μέσα από τις ταινίες «Χ-ΜΕΝ: First Class» και «The Hunger Games». Συγκινητική και πειστική στην ερμηνεία της και σε αυτήν την ταινία, αντιπροσωπεύει ταιριαστά τον τύπο της παρορμητικής έφηβης που θέλει να «σκαλίζει» τα πάντα με θάρρος, θράσος και αναίδεια. Ο Μαξ Θίριοτ με το πρόσωπο συνεσταλμένου αγοριού αποδίδει με ακρίβεια τον τύπο του ήσυχου και θλιμμένου ψυχωτικού.
Το «Σπίτι στο Τέλος του Δρόμου» παρόλα τα κλισέ του και την έλλειψη πρωτοτυπίας που το διακρίνει, μπορεί να παρακινήσει το ενδιαφέρον του θεατή και να προσφέρει στους εραστές των ταινιών τρόμου κάποια ευχάριστα λεπτά σασπένς και μυστηρίου.
Παίζουν: Τζένιφερ Λόρενς, Ελίζαμπεθ Σου, Μαξ Θίριοτ, Ευα Λινκ. Η ταινία προβάλλεται από την Odeon.
ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ







