Κριτική ταινίας:«Χόμπιτ-Ένα αναπάντεχο ταξίδι»

kritiki-tainiasxompit-ena-anapantexo-taksidi

ΠΕΜΠΤΗ, 13 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012

Ξωτικά και δράκοντες, χόμπιτ, νάνοι και γίγαντες ενορχηστρώνονται με μαεστρία μέσα σε ένα μαγευτικό σύμπαν απόκρημνων βουνών και καταπράσσινων κοιλάδων από τον Πήτερ Τζάκσον, το σκηνοθέτη του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών». Είναι πλέον γεγονός: το φαντασιακό περιβάλλον του Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν, συγγραφέα του διάσημου βιβλίου «The Hobbit» μπαίνει σε εικόνες και προσφέρει στους θεατές την πολυαναμενόμενη ταινία «Χόμπιτ- Ένα Αναπάντεχο Ταξίδι».

«Χόμπιτ-Ένα αναπάντεχο ταξίδι»

«The Hobbit» είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν, γλωσσολόγου καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Ο βρετανός συγγραφέας, σαν ένας μεγάλος παραμυθάς, έγραψε αυτό το έργο αρχικά για τα παιδιά του. Στη συνέχεια, επιδόθηκε στη συγγραφή του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», ένα μυθιστόρημα πιο ογκώδες από το «Hobbit» που απευθύνεται σε μεγαλύτερες ηλικίες. Το βιβλίο «The Hobbit» έχει ήδη προσαρμοστεί για τη μεγάλη οθόνη το 1977 από τον Τζον Χιούστον και έχει αποδοθεί σε μορφή κινουμένων σχεδίων.

«Χόμπιτ» είναι μια από τις πιο γνωστές μορφές της «μυθολογίας» του Τόλκιν. Εμπνευσμένος από τους Snergs του μυθιστορήματος «The Marvellous Land of the Snergs» του d’Edward Wyke-Smith (1924), ο Τόλκιν πλάθει τα χόμπιτ, δηλ. ανθρωποειδή μικρού αναστήματος που τους αρέσει να τρώνε και να γλεντάνε.

Το βιβλίο και η αντίστοιχη ταινία αποτελεί ένα prequel του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών» καθώς τοποθετείται εξήντα χρόνια πριν. Ο Μπίλμπο Μπάγκινς (Μάρτιν Φρίμαν) είναι τώρα νέος και, σύμφωνα με τις συνήθειες του είδους του, σπιτόγατος, ζει ήρεμα και ξένοιαστα στο παραμυθένιο σπίτι του. Κάποια μέρα, όμως, τον επισκέπτεται ένας οικογενειακός φίλος, ο Γκάνταλφ ο μάγος (Ίαν Μακ Κέλεν), και τον προσκαλεί να συνασπιστεί με μια ομάδα νάνων για να φέρουν σε πέρας μια δύσκολη αποστολή: να πάρουν πίσω το Βασίλειο των Νάνων Έρεμπορ και τον αντίστοιχο θησαυρό τους που βρίσκεται στα χέρια του τρομερού Δράκου Σμάουγκ. Αν και στην αρχή επιφυλακτικός σε αυτήν την ιδέα, ο Μπίλμπο θα τολμήσει να κάνει το μεγάλο βήμα και να ριχτεί στην περιπέτεια˙ μια περιπέτεια που προτίθεται να πάρει επικές διαστάσεις και να κατακτήσει εκατομμύρια θεατές.

Δέκα χρόνια μετά τον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», ο Πήτερ Τζάκσον επενδύει στο πρότζεκτ σκηνοθεσίας του «Χόμπιτ». Ο Πήτερ Τζάκσον είναι ένας σκηνοθέτης που χαρακτηρίζεται για τις υπερ-παραγωγές του σε μορφή Σάγκα, συνοδευόμενες από budget αστρονομικών ποσών και μια ποικιλία τεχνολογικών εφέ.

Μετά το King-Kong του 2005, επανέρχεται δυναμικά και χρησιμοποιεί τη νέα τεχνολογία HFR (High Frame Rate) δηλ. 48 εικόνες το δευτερόλεπτο, αντί για 24 που είναι το στάνταρ φορμά από το 1920. Γνωστός για την ιδιαίτερη προτίμησή του σε λήψεις από πολλές οπτικές γωνίες και για την προσοχή του στη λεπτομέρεια, ο σκηνοθέτης διαλέγει αυτή τη νέα μέθοδο για να καταστήσει όσο γίνεται πιο απτό στο θεατή του το περιβάλλον που αναπαριστά. Πράγματι, με την τεχνολογία HFR οι εικόνες κυλούν με ένα τρόπο πιο φυσικό, δίνοντας την ψευδαίσθηση της πραγματικότητας.

Ο Πήτερ Τζάκσον δεν μας απογοητεύει αλλά καταφέρνει να δώσει μια ανασύσταση του φαντασιακού χώρου και χρόνου του Τόλκιν ακολουθώντας τα βήματα της αισθητικής του οσκαρικού «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών». Ήδη από τα πρώτα λεπτά βρισκόμαστε βυθισμένοι μέσα σε ένα παραμυθένιο σύμπαν χλοερών κοιλάδων και γκριζωπών βουνών που μετατρέπονται σε γίγαντες –ενίοτε- ενώ περίεργα όντα και ξωτικά κινούν τα νήματα της αφήγησης. Διάφορα επεισόδια ξετυλίγονται μέσα σε ιλιγγιώδεις ρυθμούς έντασης και σασπένς, δίνοντας «σάρκα και οστά» σε φιγούρες της Μυθολογίας όχι μόνο της βορειο-ευρωπαϊκής αλλά και της αρχαίας ελληνικής.

Οι γίγαντες που τα βάζουν με τους νάνους ή το αντίστροφο, καθώς και το πονηρό Χόμπιτ δεν μπορεί να μην παραπέμψει έμμεσα στον Οδυσσέα και την επίσκεψή του στην σπηλιά του γίγαντα Πολύφημου. Ο Οδυσσέας, αν και μικροσκοπικός ξεγελά το Γίγαντα, κάτι που καταφέρνουν και οι ήρωες του «Χόμπιτ-Ένα Αναπάντεχο Ταξίδι».

Και έπειτα, αυτή η αιθέρια μορφή της Γκαλάντριελ (Κέιτ Μπλάνσετ) με το λευκό φόρεμα και το επιβλητικό ανάστημα δεν θυμίζει ολύμπια θεά που επιβλέπει από ψηλά τον κόσμο των ανθρώπων; Η μυθολογία του Τόλκιν έχει απασχολήσει αρκετούς μελετητές οι οποίοι της αποδίδουν επιρροές βορειοευρωπαϊκής κουλτούρας σε πρώτο επίπεδο και ελληνο-λατινικής παράδοσης κατά προέκταση.

Ο σκηνοθέτης άντλησε υλικό από διάφορα στοιχεία της Σάγκα και ανέπτυξε πρόσωπα στα οποία δινόταν ελάχιστη σημασία στο βιβλίο, ενδύοντας με ένα πιο επικό χαρακτήρα το μύθο. Πέρα από αυτό, ο Πήτερ Τζάκσον δείχνει να σέβεται το πνεύμα του αρχικού έργου αποδίδοντας τον τόνο αθωότητας που το διατρέχει και ακολουθώντας τη φόρμα των συμβόλων του. Αξίες όπως ο ηρωισμός, η ανδρεία, το ξεπέρασμα του εαυτού, η φιλία, η αποδοχή του άλλου/του διαφορετικού ενσαρκώνονται εύστοχα από τις εικόνες του «Χόμπιτ- Ένα Αναπάντεχο Ταξίδι» καλώντας τους θεατές, πράγματι, σε ένα αναπάντεχο ταξίδι μαγικό και παραμυθένιο.

Παίζουν: Μάρτιν Φρίμαν, Ιαν Μακ Κέλεν, Κέιτ Μπλάνσετ, Ελάιτζα Γουντ, Αντι Σέρκις. Η ταινία προβάλλεται από τη Village Films

ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ