Ο Ben Kingsley, aπό τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του, έχει στο βιογραφικό του ανόμοιες μεταξύ τους ταινίες, με μόνο συνδετικό κρίκο την άψογη ερμηνεία του. Σας παρουσιάζουμε τον μοχθηρό Μανδαρίνο, της νέας περιπέτειας «Iron Man 3».

Πολύπλευρος και αντισυμβατικός διαθέτει το δικό του αστέρι στο Hollywood, έχει τιμηθεί με τον τίτλο του ιππότη αλλά και με πολλά βραβεία, ενώ ανήκει στο «εκλεκτό» και ολιγομελές κλαμπ των ηθοποιών που έχουν προταθεί για Oscar και Χρυσό Βατόμουρο.

Αν και γεννημένος στην Αγγλία, ο Krishna Pandit Bhanji, όπως είναι το κανονικό του όνομα είναι ινδικής, αγγλικής και ίσως εβραϊκής καταγωγής. Στο σχολείο υπήρξε συμμαθητής του επίσης μετέπειτα ηθοποιού, Robert Powell που έγινε γνωστός πρωταγωνιστώντας στον «Ιησού από τη Ναζαρέτ». Ενώ ήταν στο κολλέγιο άρχισε να ενδιαφέρεται και να ανακατεύεται όλο και περισσότερο στα καλλιτεχνικά δρώμενα.

Τα πρώτα βήματα

Ωστόσο η πρώτη ολοκληρωμένη εμφάνισή του έγινε το 1966, στα 23 του, που συμμετείχε στο «A Smashing Day», μια παραγωγή των Beatles, για την οποία έγραψε μουσική, τραγούδησε κι έπαιξε κιθάρα. Μία μόνο παράσταση χρειάστηκε για να κεντρίσει την προσοχή των σκαθαριών, με τον John Lennon και Ringo Starr, να τον συμβουλεύουν να ακολουθήσει το μουσικό μονοπάτι γιατί αλλιώς «θα το μετάνιωνε για την υπόλοιπη ζωή του». Ο Ben Kingsley όμως είχε ήδη καταλάβει ότι η υποκριτική τον εκφράζει καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη μορφή τέχνης.

Ένα χρόνο αργότερα που έγινε δεκτός στην «Royal Shakespeare Company» είχε πλέον κι απτές αποδείξεις, εκτός από τη διαίσθησή του, ότι έκανε τη σωστή επιλογή. Η δεκαετία του 70 υπήρξε καθοριστική για τον ηθοποιό. Κάνει την πρώτη του εμφάνιση στο Broadway αλλά και στο Royal National Theatre, στα έργα «Volpone» και «Όνειρο θερινής Νυκτός». Εκείνη την εποχή αποφασίζει να αλλάξει το «δύσκολο» όνομά του στο σαφώς πιο βρετανικό και φιλικό στο άκουσμα και την προφορά «Ben Kingsley».

Την ίδια δεκαετία συνεχίζοντας τις πρωτιές, με τον πρώτο του κινηματογραφικό ρόλο στην ταινία «Fear is the Key» αλλά και τον πρώτο τηλεοπτικό στη σαπουνόπερα «Coronation Street», την μακροβιότερη σειρά στην ιστορία της βρετανικής τηλεόρασης.

Οι διακρίσεις

Το 1982, υποδύεται τον Gandhi, στην ομώνυμη ταινία. Το βιογραφικό δράμα σημειώνει μεγάλη επιτυχία στις εισπράξεις και η φήμη του Kingsley εκτοξεύεται. Επιπλέον κερδίζει τα βραβεία BAFTA, Χρυσή Σφαίρα και Oscar για την ερμηνεία του. Στο μέλλον θα προταθεί ξανά για βραβείο Oscar για τις ταινίες «Ερωτικό Κτήνος» το 2000 και «Σπίτι από Άμμο και Ομίχλη» τρία χρόνια αργότερα.

Το 1993 συνεργάζεται με τον Steven Spielberg στην ταινία «Η Λίστα του Σίντλερ». Ο ίδιος θα πει τα καλύτερα για την καλλιτεχνική του συνύπαρξη με το σκηνοθέτη. «Σε έναν ιδανικό κόσμο, στις ιδανικές συνθήκες, ο σκηνοθέτης κι εγώ γινόμαστε ένα, όπως ακριβώς σε ένα ιδανικό τοπίο δεν ξεχωρίζεις το μπλε της θάλασσας από του ουρανού. Στη συνεργασία μου με τον Steven όντως ένιωθα ότι κινούμασταν σαν ένα», έχει δηλώσει. Στα μέσα του ‘90 ο Kingsley είχε καταφέρει να συνδυάσει διασημότητα και ταλέντο ισορροπημένα κερδίζοντας την εκτίμηση όλως. Αναπόφευκτα λοιπόν, το 1998, διετέλεσε πρόεδρος του 48ου Φεστιβάλ του Βερολίνου.

Το 2002 χρίζεται ιππότης και ενθουσιασμένος από αυτήν την τιμή ζητά να τον αποκαλούν όλοι «Sir». Φήμες θέλουν την Penélope Cruz να έχει τρομερό άγχος για το πώς θα πρέπει να του απευθύνεται, λίγες μέρες πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα του «Ελεγεία ενός Έρωτα» όπου συμπρωταγωνιστούσαν. Αν και πολλοί ισχυρίζονται ότι ο Kingsley «ξέφυγε» λίγο με την απαίτησή του για το «Sir», ο ίδιος σε συνέντευξή του δικαιολόγησε τον εαυτό του. «Eίναι το παρατσούκλι μου. Έχει πολλή πλάκα», είπε. Επίσης χαρακτήρισε το χρίσμα ως αγκαλιά από τον αγγλικό λαό. «Όταν είσαι στην Αμερική όλοι σου μιλάνε ζεστά και σου λένε πόσο εκτιμούν τη δουλειά σου. Οι Άγγλοι δεν είναι έτσι. Σε κοιτούν σιωπηλά. Όταν χρίστηκα ιππότης, ήταν σαν να μου έλεγαν ότι ξέρουν ποιος είμαι και πόσο αξίζω. Έφερε μια ισορροπία».

Οι Αμερικανοί πάντως εκτός από τις φιλοφρονήσεις, εξέφρασαν την εκτίμησή τους σε εκείνον κι έμπρακτα το 2010 χαρίζοντάς του αστέρι στη λεωφόρο της δόξας στο Hollywood. Παρά το ταλέντο του, όμως ο Kingsley δεν κατάφερε να γλιτώσει από ορισμένες υποκριτικές κακοτοπιές. Το 2005 και το 2006 γλίτωσε από καθαρή τύχη την υποψηφιότητα για Χρυσό Βατόμουρο ερμηνείας για τη συμμετοχή του στα «Thunderbirds» και «Η λάμψη του Κεραυνού». Ο ηθοποιός όμως δεν έβαλε μυαλό, κι έτσι την αμέσως επόμενη χρονιά, το 2007, πήρε την υποψηφιότητα για Βατόμουρο για το «BloodRayne».

Αν και ο ηθοποιός έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι λατρεύει την κωμωδία, κάτι που απέδειξε και με την πρόσφατη συνεργασία του με τον Sacha Baron Cohen στο «Δικτάτορα», φροντίζει να μην τυποποιείται. Την τελευταία πενταετία άλλωστε έχει παίξει στην περιπέτεια «Prince of Persia: The Sands of Time», στην οικογενειακή ταινία φαντασίας «Hugo» του Scorsese αλλά και στο ψυχολογικό θρίλερ «Το νησί των Καταραμένων» επίσης του Scorsese. Φέτος θα τον δούμε στην τρίτη συνέχεια του «Iron Man», στο ρόλο του μοχθηρού «The Mandarin», αποδεικνύοντας ότι το πραγματικό υποκριτικό ταλέντο έχει εύρος.

Ενδεικτική φιλμογραφία: «Coronation Street» (1966), «Fear is the Key» (1972), «Γκάντι» (1982), « Betrayal» (1983), «Turtle Diary» (1985), «Το Χαρέμι» (1985), « Maurice» (1987), «Στο Νησί του Πασχάλη» (1988), «Επιτέλους, λίγη σοβαρότητα κύριε Sherlock Holmes» (1988), «Οι Αθόρυβοι» (1992), «Η Λίστα του Σίντλερ» (1993), «Ο Θάνατος κι η Κόρη» (1994), «Θανάσιμο Είδος» (1995), «Δωδέκατη Νύχτα» (1996), «Carlos, το τσακάλι» (1997), «Τι Κρίμα που με Γνώρισες» (1999), «Επικίνδυνο Παιχνίδι» (1999), «Κατάχρηση Εξουσίας» (2000), «Ερωτικό Κτήνος» (2000), «Α.Ι.: Τεχνητή Νοημοσύνη» (2001), «Τα Δύο Πρόσωπα του Έρωτα» (2001), «Το Πέρασμα στη Ωριμότητα» (2002), «Σπίτι από Άμμο και Ομίχλη» (2003), «Oliver Twist» (2005), «Το Στοίχημα του Σλέβιν» (2006), «Η Τελευταία Λεγεώνα» (2007), «Με σκοτώνεις» (2007), «Ελεγεία ενός Έρωτα» (2008), «50 Νεκροί Λιγότεροι» (2008), «Το Νησί των Καταραμένων» (2010), «Prince of Persia: The Sands of Time» (2010), «Hugo» (2011), «Ο Δικτάτορας» (2012), «Iron Man 3» (2013).

Πληροφορίες: Η ταινία «Iron Man 3» θα κυκλοφορήσει στις ελληνικές αίθουσες στις 25 Απριλίου.

NANTIA ΚΑΚΛΗ