Από τους πιο ελπιδοφόρους σκηνοθέτες της Τουρκίας, ο Φατίχ Ακίν καταγράφει στο ντοκιμαντέρ την άνιση μάχη των κατοίκων ενός χωριού με τα θεσμικά όργανα του κράτους, για να μην εγκατασταθεί στην παραδεισένια περιοχή τους, ένας χώρος υγειονομικής ταφής απορριμμάτων.

«Ο παράδεισος δεν είναι εδώ» («Polluting paradise»)

Η υπόθεση της ταινίας, μας είναι οικεία εξαιτίας και ανάλογων εγχώριων προβλημάτων. Το ερέθισμα που δέχτηκε ο Φατίχ Ακίν για να γυρίσει αυτό το χρονικό οικολογικής καταστροφής, ξεκίνησε από μια επίσκεψή του στον τόπο καταγωγής της γιαγιάς του, στην περιοχή του Τραμπζόν και συγκεκριμένα το χωριό Tzαμπούρνου της Τουρκίας. Στόχος του ήταν να γυρίσει το φινάλε της ταινίας του «Η Άκρη του Ουρανού».

Στη συνέχεια όμως συγκινήθηκε από τον αγώνα των κατοίκων να αποτρέψουν την μόλυνση στην περιοχή τους και επί πέντε χρόνια κατέγραφε τις προσπάθειές τους. Οι χειρότεροι φόβοι τους επιβεβαιώθηκαν, καθώς η εγκατάσταση διάθεσης αποβλήτων που κατασκευάστηκε, δεν τηρούσε τις στοιχειώδεις απαιτήσεις ασφαλείας.

Το αποτέλεσμα ήταν ολέθριο τόσο για το φυσικό περιβάλλον, όσο και για τους ανθρώπους του χωριού που ζούσαν από την αλιεία και την καλλιέργεια του τσαγιού…

Αναφερόμενος στη διαδικασία των γυρισμάτων της ταινίας, ο Φατίχ Ακίν επισημαίνει στο σκηνοθετικό του σημείωμα: «Η αρχική, αφελής ιδέα που μου κατέβηκε όταν άκουσα για όλη αυτή τη διαδικασία, ήταν να αναγγείλω τη δημιουργία του ντοκιμαντέρ, τόσο στα εγχώρια, όσο και στα διεθνή μέσα ενημέρωσης, προκειμένου να προβληματίσω, ίσως και να ανακόψω τα σχέδια αυτών που με θράσος ξεκίνησαν αυτή την κατασκευή χωρίς να ρωτήσουν τη γνώμη κανενός άμεσα εμπλεκόμενου.

Ειλικρινά, το ξεκίνησα μονάχα ως απειλή…Τραβάγαμε συνεχώς πλάνα με σκοπό να τους θορυβήσουμε και να κάνουν πίσω, ωστόσο και η δική τους πλευρά συνέχισε να κάνει τη δουλειά της. Εκείνο που με τρόμαζε περισσότερο σε ολόκληρη τη διαδικασία, ήταν το γεγονός πως κανείς δεν ήξερε που θα οδηγηθεί αυτή η κατάσταση. Ο χώρος υγειονομικής ταφής χτίστηκε και αυτό θα μπορούσε να είναι ένα πιθανό τέλος στην ταινία μας. Θα μπορούσε να είναι απλά η τραγική ιστορία ενός χωριού που αγωνίστηκε ανεπιτυχώς να εμποδίσει την κατασκευή ενός χώρου υγειονομικής ταφής.

Ωστόσο φυσικά, όλο αυτό ήταν μονάχα η αρχή και έτσι συνέχισα κι εγώ να καταγράφω τα τεκταινόμενα, χωρίς να γνωρίζω το τέλος. Κατρακυλήσαμε όλοι σε έναν γκρεμό χωρίς να γνωρίζουμε ακριβώς που βρίσκεται ο πάτος. Και μάντεψε που βρισκόμαστε τώρα»! Η ταινία προβάλλεται από την Odeon.