Ο Παναγιώτης Ευαγγελίδης μας παραδίδει μια συγκλονιστική «φέτα ζωής» με αυτό το τολμηρό και συγκινητικό ντοκιμαντέρ που απέσπασε το Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου.

«Λάμπουν στο σκοτάδι»

Ο σκηνοθέτης, γνωστός και από τη συνεργασία του με τον Πάνο Χ. Κούτρα στο σενάριο των ταινιών «Στρέλλα» και «Αληθινή ζωή», καταγράφει αυτή τη φορά την καθημερινότητα δύο πρώην εραστών οι οποίοι ενώνουν τις πορείες τους στη Νέα Ορλεάνη, μετά το χτύπημα του τυφώνα Κατρίνα.

«Το βραβείο FIPRESCI για το καλύτερο ελληνικό ντοκιμαντέρ απονέμεται σε μια αιχμηρή, συγκινητική, χιουμοριστική και πολυεπίπεδη αποτίμηση αυτού που αποκαλούμε ζωή. Τα αφηγηματικά και υφολογικά του χαρακτηριστικά αποφεύγουν όλες τις παγίδες, τις στερεοτυπικές και ηθικολογικές προσεγγίσεις που συναντώνται συνήθως σε ταινίες που καταπιάνονται με το ευαίσθητο θέμα της σεξουαλικότητας. Πρόκειται για ένα ουμανιστικό φιλμ, με φόντο τη Νέα Ορλεάνη που διερευνά τη φιλία μεταξύ ομοφυλοφίλων, την αρρώστια, την οικειότητα, τη σεξουαλική ταυτότητα, τη φτώχια, τη συντροφικότητα, εν τέλει αυτό που αποκαλούμε αγάπη», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Επιτροπή του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, όπου προβλήθηκε το φιλμ.

Στην ταινία, ο φακός ακολουθεί τον Μάικλ και τον Τζιμ, δύο μεσήλικες γκέι φίλους οι οποίοι είχαν χαθεί για πάνω από είκοσι χρόνια. Ο Μάικλ αναζητεί και βρίσκει τον Τζιμ, που έχει επιστρέψει στην οικογένειά του άρρωστος με Aids, άνεργος και με διαλυμένη ζωή. Του προτείνει να ενώσουν τις τύχες τους και να πάνε να ζήσουν στη Νέα Ορλεάνη, την αγαπημένη πόλη του Μάικλ, εκεί όπου έφηβος κατέφυγε - όταν το έσκασε από το σπίτι του- και όπου για χρόνια έζησε πουλώντας το κορμί του.

Φτάνουν στη Νέα Ορλεάνη αμέσως μετά τον τυφώνα Κατρίνα και προσπαθούν να επιβιώσουν φτιάχνοντας και πουλώντας κουκλάκια. Κουβαλάνε και οι δύο ένα παρελθόν που από την μία τους πονάει, ενώ από την άλλη τους βοηθάει να βρίσκουν το κουράγιο να συνεχίζουν παρά τη δύσκολη οικονομική κατάσταση και τα προβλήματα υγείας τους, ζώντας μέρα με την ημέρα, σαν κομήτες που λάμπουν για μερικές στιγμές καθώς πέφτουν από το στερέωμα.

Αναφερόμενος στην ταινία του ο Παναγιώτης Ευαγγελίδης επισημαίνει: «Η ιδέα για αυτό το ντοκιμαντέρ μου ήρθε αφού διάβασα την αυτοβιογραφία του Μάικλ, τον οποίο θεωρώ έναν από τους ήρωες μου. Τελικά, προέκυψε μια ταινία για δύο μεσήλικες φορείς του Aids ομοφυλόφιλους άντρες που προσπαθούν να επιβιώσουν στη Νέα Ορλεάνη στη μετά Κατρίνα εποχή.

Ο Μάικλ και ο Τζιμ υπήρξαν φίλοι και περιστασιακοί εραστές στο παρελθόν, ενώ είχαν να βρεθούν για πάνω από είκοσι χρόνια. Μια μέρα ο Μάικλ εντοπίζει τον Τζιμ και του προτείνει να ενώσουν τις μοναχικές και άσκοπες ζωές του σε μια ιδιάζουσα συμβίωση.

Έχουν και οι δύο καλλιτεχνική φλέβα. Ο Μάικλ γράφει και ζωγραφίζει και ο Τζιμ συνθέτει μουσική και παίζει ηλεκτρονική κιθάρα. Η αμοιβαία εμπιστοσύνη-ο Μάικλ αποκαλεί τη μεταξύ τους δέσμευση όχι μόνο ένα είδος συνεταιρισμού αλλά και μιας μοιρασμένης ζωής- στηρίζεται στο ότι βοηθάει ο ένας τον άλλον, καθώς συνεργάζονται και μοιράζονται τα έξοδα αλλά και τις απογοητεύσεις μιας ζωής που είναι πολύ δύσκολη και πολύ ακριβή για δύο ανθρώπους με μερική αναπηρία που παλεύουν να επιβιώσουν φτιάχνοντας κουκλάκια εμπνευσμένα από τους ήρωες της Νέας Ορλεάνης.

Φυσικά, όπως όλοι μας, ο Μάικλ και ο Τζιμ έχουν τα δικά τους κρυφά όνειρα και βρίσκουν παρηγοριά στις παλιές ευτυχισμένες στιγμές που τους δίνουν το κουράγιο να σταθούν στα πόδια τους κάθε φορά που πέφτουν, συνεχίζοντας την αβέβαιη διαδρομή τους στη σημερινή Αμερική».

Κάμερα – Σκηνοθεσία: Παναγιώτης Ευαγγελίδης. Παραγωγός: Αμάντα Λιβανού, Παναγιώτης Ευαγγελίδης. Εμφανίζονται: Michael Sterling, Jim Baysinger. Μοντάζ: Αρασέλη Λαιμού. Μουσική: Jim Baysinger. Η ταινία προβάλλεται από τη Feelgood Entertainment στις 2 Μαϊου.