To κλασικό φιλμ νουάρ του Ρούντολφ Ματέ, προσφέρεται για μια σινεφίλ απόδραση αυτή την εβδομάδα.

«Κυνηγώντας τον δολοφόνο μου» (D.O.A. , 1950)

D.O.A. είναι τα αρχικά της φράσης «Dead on arrival» που σημαίνει «Νεκρός κατά την άφιξη». Και, κατά μία έννοια, αυτό ακριβώς συμβαίνει στο ξεκίνημα της ταινίας, ένα ξεκίνημα που δικαίως θεωρείται ως μία από τις πιο πρωτότυπες εναρκτήριες σκηνές ταινίας στην ιστορία του κινηματογράφου.

Με κεντρικό ήρωα τον «ζωντανό-νεκρό» Μπίγκελοου (ο οποίος έχει μόλις μια μέρα ζωής μπροστά του, έχοντας ανακαλύψει ότι δηλητηριάστηκε με μία τοξική ουσία που επιφέρει το θάνατο μετά από 24 ώρες), η ταινία καταγράφει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς την προσπάθειά του κεντρικού της ήρωα να ανακαλύψει τόσο τον δολοφόνο του όσο και κάποιο αντίδοτο στο δηλητήριο που εξαπλώνεται με γρήγορους ρυθμούς στον οργανισμό του.

Παρόλο που ο θεατής ενημερώνεται εξαρχής ότι ο πρωταγωνιστής της ταινίας δεν πρόκειται να επιβιώσει στο τέλος, σε κανένα σημείο δεν πρόκειται να απογοητευθεί ή να χάσει το ενδιαφέρον του.

Άλλωστε, η ελπίδα ότι ο πρωταγωνιστής θα ζήσει αιωρείται ανελλιπώς στον αέρα, αλλά παράλληλα... ανατρέπεται κιόλας. Η δράση είναι καταιγιστική, οι ανατροπές ποικίλες και διαρκείς και το υπέροχο ασπρόμαυρο κάδρο του βιρτουόζου της κάμερας Ρούντολφ Ματέ δίνουν στο διαρκώς εντεινόμενο μυστήριο μια διάσταση σχεδόν απόκοσμη, σε μια πέρα για πέρα πάντως «γήινη» ταινία.

Οι σεναριογράφοι Ράσελ Ρόουζ και Κλαρένς Γκριν έβγαλαν από τα ευφάνταστα μυαλά τους πάνω στο χαρτί «την καλύτερη ιστορία που έγραψαν ποτέ», όπως γράφτηκε κατά κόρον στον αμερικανικό Τύπο της δεκαετίας του ’50. Μια ιστορία που την εκμεταλλεύτηκε με τον πλέον ιδανικό τρόπο ο Ματέ, ο οποίος, έμπειρος οπερατέρ ων, χειρίστηκε την κάμερα με τέτοιον τρόπο ώστε να σου δίνει διαρκώς την αίσθηση του «δεν ξέρω τι με περιμένει», όχι απλώς στην επόμενη στιγμή, αλλά ακόμα και στο επόμενο καρέ!

Οι ειδικοί λένε ότι όσοι οπερατέρ έγιναν σκηνοθέτες δημιούργησαν σπουδαίες ταινίες· και ο Ματέ δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Και μάλιστα σχετικά γρήγορα, αφού το «D.O.A» ήταν η τέταρτη ταινία στην οποία κάθισε στην καρέκλα του σκηνοθέτη. Και αναμφίβολα δημιούργησε την καλύτερη ταινία της σκηνοθετικής του καριέρας. Και μία από τις κορυφαίες στο χώρο του νουάρ όλων των εποχών. Μια ταινία της οποίας, όπως γράφτηκε σε κριτική της εποχής, «...κάθε σκηνή είναι γεμάτη εκπλήξεις, κάθε καρέ είναι γεμάτο ενέργεια...».

Όσο δε για τον συνθέτη Ντιμίτρι Τιόμκιν, έντυσε μουσικά την ταινία κατά τέτοιον τρόπο ώστε να «θυμίσει» σε κάποιους συναδέλφους του (και να δείξει σε μας τους θεατές) πόσο αποτελεσματικό εργαλείο μπορεί να αποδειχτεί για μια ταινία η μουσική της επένδυση.

Παίζουν οι : Έντμοντ Ο’ Μπράιεν, Πάμελα Μπρίτον, Λούθερ Άντλερ, Μπέβερλι Γκάρλαντ, Λιν Μπάτζετ. Η ταινία προβάλλεται από τη New Star.