Κριτική ταινίας:«The Iceman»
Με την ταινία «The Iceman», ο ισραηλινός Άριελ Βρόμεν στήνει το πορτρέτο ενός διάσημου ψυχρού εκτελεστή, του Ρίτσαρντ Κουκλίνσκι, ενός εντολοδόχου της ιταλο-αμερικανικής Μαφίας. Ο σκηνοθέτης παρακολουθεί το κεντρικό πρόσωπο σε κάθε του βήμα και φτιάχνει ένα θρίλερ «ιστορικό», με άρωμα και γεύση «Σκορτσέζε».
«The Iceman»
Το σενάριο υπογράφει ο ίδιος ο Bρόμεν μαζί με το Μόργκαν Λαντ και εμπνέεται από πραγματικά γεγονότα, από «το βίο και την πολιτεία» του στυγνού δολοφόνου, πρωταθλητή στις εκτελέσεις που όριζε η Μαφία. Οι πηγές που μελετήθηκαν για τη συγγραφή του σεναρίου είναι το βιβλίο «The Iceman: The True Story of a Cold-Blooded Killer» του Anthony Bruno και το ντοκιμαντέρ «The Iceman Tapes: Conversations with a Killer» του Jim Thebaut, όπου με κυνισμό και αφοπλιστική ψυχρότητα ο εγκληματίας περιγράφει όσα έκανε επί τριάντα συνεχή έτη.
«Ήμουν ο άνθρωπος για τις δύσκολες καταστάσεις. Κάποιος που εκτελούσε αυτό που του ζητούσαν με αντάλλαγμα ένα μεγάλο ποσό». Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι δεν αισθανόταν καμιά συγκίνηση όταν ξεφορτωνόταν τα πτώματα. Ο νεαρός σκηνοθέτης, κατάπληκτος από το παρουσιαστικό (1,95 μέτρα και 136 κιλά) και την παγερή φυσιογνωμία του Κουκλίνσκι, εμπνεύστηκε τον ήρωα, ή μάλλον αντί-ήρωα, δολοφόνο του θρίλερ «The Iceman».
Ο Άριελ Βρόμεν, έπειτα από εκτενή έρευνα και προσπάθεια, καταφέρνει να σκιαγραφήσει με αδρές πινελιές το μυστήριο χαρακτήρα του Ρίτσαρντ Κουκλίνσκι, ενός ανθρώπου (ή τέρατος;) με διπλή προσωπικότητα: Ο Κουκλίνσκι είναι ένας καλός οικογενειάρχης τη μέρα και το βράδυ μετατρέπεται σε αδιάλλακτο δολοφόνο πρωτοφανούς αγριότητας και επαγγελματικής ψυχρότητας. Το όνομα «The Iceman» είναι ένα προσωνύμιο, ένα παρατσούκλι που του δόθηκε εξαιτίας της συνήθειάς του να βάζει τα θύματα μέσα στην κατάψυξη για να μην μπορεί η αστυνομία να καθορίσει την ακριβή ώρα του εγκλήματος.
Ο σκηνοθέτης ανατρέχει σε διάφορες τεχνικές και μεθόδους προκειμένου να καταστήσει αισθητή την ιδιότυπη προσωπικότητα του serial-killer καθώς και την ατμόσφαιρα των εγκλημάτων. Το σκοτάδι, το ημί-φως, η νύχτα, οι σκιές και η εναλλαγή τους με αντίθετους φωτισμούς τονίζουν τη διπολική, διπλή φυσιογνωμία του μυστήριου εγκληματία. Ένα ον χωρίς ψυχή, με ένα μόνο μεγάλο φόβο: εκείνο των συναισθημάτων. Χαρακτηριστικά είναι τα ρακόρ που γίνονται μεταξύ σκηνών της ζωής του δολοφόνου και της ζωής του ευγενικού και «καθωσπρέπει» άνδρα. Το κοντράστ που δημιουργείται από αυτή τη σύνδεση δημιουργεί ένα πρόσθετο εφέ, εκφραστικό του χαρακτήρα.
Το παγερά ψυχρό, το άκαμπτο και αδιάλλακτο ταμπεραμέντο του συνοδεύονται από μια παράξενη, υπόγεια ηρεμία που δεν αργεί να μετατραπεί σε ξεσπάσματα τρομερής βίας, ξεσπάσματα που κανένας και τίποτε δεν μπορεί να σταματήσει. Μέσα από ποικίλες αντιθέσεις, οπτικές και ηχητικές (διάφοροι ήχοι παρεμβαίνουν συχνά εμποδίζοντας την κατανόηση των διαλόγων), ο Άριελ Βρόμεν δίνει την δική του κινηματογραφική version του φαινομένου «Κουκλίνσκι».
Χωρίς να ξεφεύγει από τα γνωστά κλισέ, μας παραδίδει την εικόνα ενός μανιακού φονιά, ευγενικού με την οικογένειά του. Στην πραγματικότητα, όμως, ο Κουκλίνσκι ήταν ένας παρανοϊκός εγκληματίας που έδερνε τη γυναίκα του και που είχε ξεκινήσει την «καριέρα» του από την παιδική ηλικία βασανίζοντας ζώα μέχρι να πεθάνουν ή χτυπώντας ζητιάνους…
Ο Μάικλ Σάνον αποτελεί μια εύστοχη επιλογή του σκηνοθέτη για την ενσάρκωση του αιμοβόρου δολοφόνου. Ο Μάικλ Σάνον έχει υποδυθεί ξανά το μανιακό χαρακτήρα στην ταινία «Bug» του William Friedkin. Τώρα, τον βλέπουμε να «μπαίνει» μέσα στο σώμα και το πνεύμα του «πειραγμένου» και ανώμαλου Κουκλίνσκι προσφέροντας στο κοινό μια λίστα από εκφράσεις και ασκήσεις ύφους (σκοτεινό και τρελό βλέμμα, απότομες αντιδράσεις). Οι ερμηνευτικές του ικανότητες σε συνδυασμό με το μεγαλόσωμο παρουσιαστικό του δημιουργούν μια ατμόσφαιρα αποπνικτική και αγχωτική, με την κτηνωδία να διαχέεται καθηλώνοντας το θεατή.
Ο σκηνοθέτης καταφέρνει μια ανασύσταση της εποχής και δείχνει να εμπνέεται από ταινίες cult, όπως το «Νονό». Χαρακτηριστική είναι η συμμετοχή του Ρέι Λιοτά. Χωρίς να εμβαθύνει στην ψυχολογία ή την ανθρώπινη πλευρά του Κουκλίνσκι, ο Άριελ Βρόμεν σκιαγραφεί τη διπλή ζωή του ψυχοπαθούς, του «Iceman», ενός ανθρώπου αναίσθητου και παγερού εμπρός στις πιο τεταμένες καταστάσεις, ενός από τους πιο σκοτεινούς και επικίνδυνους εγκληματίες.
Παίζουν: Μάικλ Σάνον, Γουινόνα Ράιντερ, Ρέι Λιοτά, Τζέιμς Φράνκο, Κρις Έβανς, Ντέιβιντ Σουίμερ, Ρόμπερτ Ντάβι. Η ταινία προβάλλεται από την Οdeon.
ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ







