Η Δήμητρα Γιαννακού γράφει κριτική για την ταινία «Επικίνδυνη Οικογένεια» του Luc Besson, με πρωταγωνιστές τους Robert De Niro και Michelle Pfeiffer.

«Επικίνδυνη Οικογένεια» (Malavita)

Ο Luc Besson διευθύνει για πρώτη φορά το μεγάλο αμερικανό ηθοποιό Robert De Niro στη νέα του ταινία «Επικίνδυνη Οικογένεια» (Malavita). Κινηματογραφική προσαρμογή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Tonino Benacquista (συν-σεναριογράφος με τον Jacques Audiard του «Πάνω Στα Χείλη Μου» και του «Ο Χτύπος Που Έχασε Η Καρδιά Μου»), η ταινία αφηγείται την καθημερινή ζωή μιας μαφιόζικης αμερικανικής οικογένειας, χαμένης στα βάθη της γαλλικής υπαίθρου.

Το κοντράστ που δημιουργείται από τη συνάντηση-σύγκρουση δύο διαφορετικών πολιτισμών είναι αμέσως εμφανές και αρκετό για να αποτελέσει πηγή παραγωγής κάποιων τραγελαφικών και χιουμοριστικών καταστάσεων. Από την άλλη, οι εκρήξεις βίας και οι απότομες αλλαγές στην πλοκή δεν λείπουν και είναι οι αναμενόμενες από ταινίες στις οποίες εμπλέκονται μαφιόζοι και πρώην ή νυν κακοποιοί. Έτσι, η «Επικίνδυνη Οικογένεια» είναι μια κοινωνική κομεντί διασκεδαστική, φέροντας αρκετά στοιχεία ταινίας δράσης ή αστυνομικού θρίλερ.

Η παραγωγή είναι του Martin Scorsese και αποτίεται φόρος τιμής στον παλιό αμερικανικό κινηματογράφο με κάποιες αναφορές που γίνονται σε ταινίες, όπως «Τα Καλά Παιδιά», μέσα στις οποίες αντικατοπτρίζεται η μορφή του πρωταγωνιστή και του Scorsese. Αξιοπρόσεχτη είναι η ερμηνεία του Tommy Lee Jones στο ρόλο του προστάτη-φύλακα των μαφιόζων.

Ο ιταλο-αμερικανός Fred Manzoni (Robert De Niro), παλιό μέλος της νεοϋορκέζικης μαφίας, καταφεύγει με την οικογένειά του σε μια γαλλική κωμόπολη στη Νορμανδία όπου θεωρεί, αρχικά, ότι βρίσκει καταφύγιο και μια ιδανική κρυψώνα.

Ενταγμένος στο πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων και υπό την προστασία του FBI, o Manzoni νομίζει ότι έχει βρει την ησυχία του στην απομακρυσμένη εξοχή και αποπειράται να γράψει ένα βιβλίο. Η γυναίκα του (Michelle Pfeiffer), τα παιδιά του, όπως και ο ίδιος προσπαθούν να ενσωματωθούν στην κοινωνία της γαλλικής επαρχίας.

Ωστόσο, στην πορεία αποδεικνύεται ότι οι βαθιά ριζωμένες συνήθειες αυτής της οικογένειας και ο ιδιάζων τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει τις δυσκολίες δεν θα την εγκαταλείψουν στο ήσυχο ευρωπαϊκό χωριουδάκι. Τα προβλήματα της καθημερινής ζωής λύνονται με τη βία, μια στυγνή βία που φέρει τον αέρα αμερικανικού γκέτο.

Η υπομονή του Manzoni δεν αργεί να εξαντληθεί είτε με τον υδραυλικό που είναι δυσεύρετος στην επαρχία είτε με την αδιαφορία και τις τυπικότητες των αρχών. Σε ένα μπάρμπεκιου, μάλιστα, φαντάζεται ότι καίει τα πρόσωπα των γάλλων γειτόνων του, μην αντέχοντας τις παρατηρήσεις τους για τα κάρβουνα. Μια χαρακτηριστική σκηνή που φανερώνει το ατίθασο ταπεραμέντο του μαφιόζου ο οποίος προσπαθεί να φορέσει το προσωπείο του ήσυχου οικογενειάρχη.

Από την άλλη, η γυναίκα του δεν αργεί να προβεί σε μια εγκληματική ενέργεια προκειμένου να πάρει εκδίκηση για τα αρνητικά σχόλια που κάνουν οι γάλλοι επαρχιώτες εις βάρος των αμερικανών. Τα παιδιά, επίσης, ως άξιοι κληρονόμοι της τέχνης του πατέρα τους, αντιμετωπίζουν «γενναία» τον κοινωνικό περίγυρο και τους κινδύνους που κρύβονται σε αυτόν…

Αρκετά κλισέ της αμερικανικής κουλτούρας –όπως το φυστικοβούτυρο- και της γαλλικής –οι κρέμες στα φαγητά- παρατίθενται με μια παιχνιδιάρικη διάθεση δημιουργώντας εύθυμες σκηνές που προκαλούν το ενδιαφέρον του κοινού, καθώς καταδεικνύεται η διαδικασία προσαρμογής ενός ξένου κοινωνικού σώματος σε μια κοινωνία με πάγιες αντιλήψεις που δυσκολεύεται να το αποδεχτεί.

Δύο κόσμοι έρχονται σε αντι-παράθεση, όχι μόνο ο αμερικανικός και ο γαλλικός αλλά και εκείνος μιας μαφιόζικης οικογένειας που βρίσκεται «φυτεμένη» μέσα στον ήσυχο επαρχιωτισμό μιας μικρής κοινότητας ανθρώπων. Πολλές σκηνές γεμάτες υπερβολή τονίζουν τα παραπάνω χαρακτηριστικά.

Ο σκηνοθέτης αποφασίζει να κάνει μια ταινία γεμάτη ένταση και δυναμισμό αφήνοντας πίσω τις προηγούμενες στερεότυπες παραγωγές του. Χαρακτηριστικές είναι οι συνδέσεις μεταξύ μερικών πλάνων που προσδίδουν ένα ρυθμό στην αφήγηση. Έτσι, από τα βίαια χτυπήματα μεταξύ των εφήβων μεταβαίνουμε στο πλάνο που δείχνει τον υδραυλικό μέσα στο αίμα, καθώς αυτός μόλις έχει δεχθεί το χτύπημα του Manzoni. Από το πλάνο που δείχνει τη σεξουαλική ικανοποίηση της κόρης του μεταβαίνουμε, με ένα έξυπνο cut, στην ικανοποίηση που φέρνει η γεύση μιας νόστιμης μακαρονάδας.

Αυτά και άλλα παρόμοια οπτικά εφέ συγχρονίζουν μια αφήγηση διασκεδαστική που τραβά την προσοχή ενώ η μουσική υπόκρουση συντονίζεται με τη δράση. Αξιοπρόσεχτη είναι επίσης η ομοιότητα του ηθοποιού John D’Leo, που υποδύεται το γιο του μαφιόζου, με τον ίδιο το Robert De Niro στα νιάτα του. Η Dianna Agron από τη σειρά «Glee» υποδύεται πειστικά την κόρη.

Παίζουν: Robert De Niro, Michelle Pfeiffer, Tommy Lee Jones, John D’Leo, Dianna Agron, Jimmy Palumbo, Domenick Lombardozzi. Η ταινία προβάλλεται από τη Feelgood Entertainment.

ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ