Λίγο πριν την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Όλα περνούν και αλλάζουν στα μάτια της Ανθής και ο Χρήστος φαίνεται και αυτός να αλλάζει. Η «Bella» είναι η ιστορία μιας στιγμής στον χρόνο, αναδημιουργημένη σαν ένα πυρετώδες όνειρο, ένας καθηλωτικός και συναισθηματικός κινηματογραφικό κόσμος, όπου η μυθοπλασία και το ντοκιμαντέρ, η φαντασία και η πραγματικότητα, αλληλοεπικαλύπτονται άψογα.

Την είδαμε να αποσπά τον Χρυσό Διόνυσο στο 43ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, την είδαμε να τιμάται με ειδική μνεία στο Φεστιβάλ Visions du Réel, την είδαμε να κερδίζει το βραβείο E-Flux στο Φεστιβάλ του Oberhausen και την είδαμε να χαρίζει το βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας στην Θέλγια Πετράκη και το βραβείο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας στην Έλενα Τοπαλίδου στις 26ες Νύχτες Πρεμιέρας.

Την φιλοξένησε επίσης το 11ο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της Αθήνας και θα προβληθεί στο 61ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Είναι η «Bella», η μικρού μήκους ταινία της Θέλγιας Πετράκη που μεταφέρει την ιστορία της Άνθης που την περίοδο το 1986-1987 «έχασε» τον σύζυγό της, ο οποίος ζει πολύ μακριά της για δουλειά. Εκείνη μένει πίσω, να του γράφει για την οικογένειά τους, για τις αλλαγές που διακρίνει, για τα πρακτικά ζητήματα και τα λεφτά που στερεύουν, για την φθορά που παρατηρεί και την ταχύτητα με την οποία κινείται, για την αγάπη της για εκείνον και την αδυναμία της να απαντήσει με σιγουριά πως την διατηρεί.

«Ψυχραιμία, άνεση και πολιτισμός»

Είναι η Άνθη, η ηρωίδα που ζωντανεύει η Έλενα Τοπαλίδου τυλίγοντάς τη με μια εσωτερικότητα που συναρπάζει. Μιλώντας στον σύζυγό της σε voice over χαρίζει με την ιδιαίτερη χροιά της φωνής της μια δραματική διάσταση σε όσα λέει. Μια δραματική φωνή που ντύνει τα πλάνα και την δραματική ιστορία που βρίσκεται στο μεταίχμιο των αλλαγών. Η εποχή αλλάζει και η Άνθη την παρατηρεί να αλλάζει, διαπιστώνει τις αλλαγές και εκθέτοντάς τις σκέψεις της στο Χρήστο που είναι μακριά κάνει διάφανη την ψυχή της στο κοινό. Σκιαγραφείται έτσι η εποχή και την ίδια ώρα η ηρωίδα ψυχογραφείται.

Μέσα από ξεθωριασμένα πλάνα, στήνοντας το κάθε πλάνο με απλά στοιχεία ενδεικτικά της εποχής –από το ντύσιμο και τα αντικείμενα μέχρι τις τηλεοπτικές εκπομπές και τις λήψεις που δείχνουν τη Σοβιετική Ένωση- η «Bella» αποτελεί μια λυρική εξιστόρηση μιας παλιάς εποχής, που άλλοτε θυμίζει όνειρο και άλλοτε ντοκιμαντέρ.

Είναι το ημερολόγιο της Άνθης που αποτελεί μια δυναμική μαρτυρία της εποχής που αλλάζει για να υποδεχτεί την εποχή της αμφισβήτησης. Είναι το ημερολόγιο της Άνθης που γίνεται η πρώτη ύλη της Θέλγιας Πετράκη σε μια ταινία με γυναικεία ματιά για γυναικείες παρατηρήσεις. Είναι μια γυναικεία ανάμνηση.

ΙΩΑΝΝΑ ΒΑΡΔΑΛΑΧΑΚΗ- [email protected]