Το «νέο κύμα» του γαλλικού κινηματογράφου, έχασε άλλο ένα από τα τρομερά παιδιά του. Μετά τον Ερίκ Ρομέρ, έφυγε στις 12 Σεπτεμβρίου το πρωί, ο γάλλος σκηνοθέτης και κριτικός Κλωντ Σαμπρόλ, σε ηλικία 80 ετών.

Το «νέο κύμα» του γαλλικού κινηματογράφου, έχασε άλλο ένα από τα τρομερά παιδιά τoυ. Μετά τον Ερίκ Ρομέρ, έφυγε στις 12 Σεπτεμβρίου το πρωί, ο γάλλος σκηνοθέτης και κριτικός Κλωντ Σαμπρόλ, σε ηλικία 80 ετών.

Ο σκηνοθέτης της ταινίας «Ο ωραίος Σέργιος» (1958) μαζί με τους Φρανσουά Τριφό και Ζαν Λικ Γκοντάρ, έθεσε τα θεμέλια της νουβέλ βαγκ, παρότι δεν ανήκε ακριβώς στην πιο ριζοσπαστική πτέρυγά της. Εργασιομανής, με σπάνια αίσθηση του χιούμορ, ο Σαμπρόλ γύριζε ταινίες με καταιγιστικούς ρυθμούς, περίπου μία το χρόνο και συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα του γαλλικού αλλά και του ευρωπαϊκού κινηματογράφου.

Γεννήθηκε στις 24 Ιουνίου το 1930 και τα παιδικά του χρόνια σφραγίστηκαν από τη Γερμανική κατοχή στη Γαλλία. Εξαιτίας του πολέμου, η οικογένεια του Σαμπρόλ έφυγε από το Παρίσι και εγκαταστάθηκε σε ένα χωριό στην κεντρική Γαλλία, όπου μερικές δεκαετίες αργότερα θα γύριζε την πρώτη του ταινία «Ο ωραίος Σέργιος». Από πολύ νεαρή ηλικία ο μικρός Σαμπρόλ είχε αναπτύξει μια εμμονή με τον κινηματογράφο που ανησυχούσε τους γονείς του. Για να τους ρίξει στάχτη στα μάτια, προσπάθησε να σπουδάσει φαρμακευτική και νομικά στη Σορβόννη, ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση. Όμως μια περιπέτεια υγείας του άνοιξε το δρόμο για τα όνειρά του, καθώς βρέθηκε για θεραπεία στην Ελβετία. Εκεί γνώρισε την πρώτη γυναίκα του, την Agnes Goute, η τεράστια περιουσία της οποίας του έδωσε τη δυνατότητα να ακολουθήσει το δύσβατο δρόμο του κινηματογράφου. Χάρη στα δικά της λεφτά έκανε το εντυπωσιακό του ντεμπούτο στη μεγάλη οθόνη.

Ως κριτικός ξεκίνησε την καριέρα του τη δεκαετία του '50 στο περίφημο περιοδικό Cahiers Du Cinema και , ήταν ο πρώτος που αναγνώρισε την αξία του Aλφρεντ Χίτσκοκ, όταν άλλοι συνάδελφοί του στη Γαλλία θεωρούσαν τις ταινίες του «φτηνή διασκέδαση». Μάλιστα το 1957 συνέγραψε μαζί με τον Ερίκ Ρομέρ το κείμενο «Aλφρεντ Χίτσκοκ: Τα πρώτα 44 φιλμ». Αργότερα ως σκηνοθέτης βάδισε στα χνάρια του Χίτσκοκ, προβάλλοντας ως θρίλερ τις ίντριγκες της αστικής τάξης.

Από τις πιο πρόσφατες ταινίες του ήταν το «Μπελαμί» (2009), ένα θρίλερ μυστηρίου με τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ. Στη φιλμογραφία του περιλαμβάνοται έργα όπως , «Τα ξαδέρφια» (Χρυσή Aρκτο στο Βερολίνο το 1957), το «Τρίο της αμαρτίας», «Η Τελετή», «Μαντάμ Μποβαρί», «Ευχαριστώ για τη Σοκολάτα», «Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα» και «Το άνθος του κακού». Ανάμεσα στις ηθοποιούς που είχε αναδείξει, ξεχωρίζει η Ιζαμπέλ Ιπέρ η οποία απέσπασε το Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας στο Φεστιβάλ των Καννών, ως πρωταγωνίστρια στην ταινία του «Violette Noziere» (1978).

Για τη συνολική προσφορά του στην έβδομη τέχνη τιμήθηκε το 2004 με το Ευρωπαϊκό Κινηματογραφικό Βραβείο και με το Ειδικό Βραβείο «Κάμερα» στη Μόστρα της Βενετίας, πέρυσι.