Από το «Paradise» μέχρι το «Fallout» και το «Silo»- Πού οφείλεται η επιτυχία ιστοριών που καταπιάνονται με την αποκάλυψη.

Πολλά έχουν ειπωθεί για το πρώτο επεισόδιο της σειράς «Paradise», η οποία μας μεταφέρει σε μια ουτοπική κοινότητα όπου τα πιο λαμπρά και επιδραστικά μυαλά του κόσμου ζουν δίπλα-δίπλα. Μέχρι να έρθει ένα καταστροφικό γεγονός.

Το «Fallout», από την άλλη, μας μεταφέρει σε ένα κόσμο μετά από πυρηνική αποκάλυψη. Η σειρά «έπιασε» τους 100 εκατομμύρια θεατές στο Prime Video τον περασμένο Οκτώβριο, έχει 94% βαθμολογία στο Rotten Tomatoes και όπως ήταν αναμενόμενο, περιμένουμε τη δεύτερη σεζόν.

Αντίστοιχα οι συνδρομητές της πλατφόρμας Apple TV+ έχουν αφιερώσει 417 εκατομμύρια λεπτά παρακολουθώντας την σειρά «Silo» και τους τελευταίους ανθρώπους στη Γη, οι οποίοι ζουν σε ένα σιλό που εκτείνεται ένα μίλι κάτω από τη γη γιατί το περιβάλλον στην επιφάνεια είναι τοξικό. Η σειρά έχει ανανεωθεί για τρίτη και τέταρτη σεζόν.

Τι κοινό έχουν όμως αυτές οι σειρές, πέρα από την επιτυχία τους; Το post-apocalyptic υπόβαθρο.

The Walking Dead

Η ιδέα της αποκάλυψης άλλωστε πάντα γοήτευε τόσο στην τηλεόραση όσο και στον κινηματογράφο. Και την έχουμε δει σε διάφορες εκδοχές. Ο απόηχος της πυρηνικής καταστροφής ήταν το επίκεντρο δουλειών όπως τα «Threads» του 1984, «The Road» του 2009 και «How I Live Now» του 2014, ενώ τα «The Walking Dead» του 2011, «Y: The Last Man» του 2021 και «The Last of Us» του 2023 μελέτησαν τα ζόμπι σε συνδυασμό με την πανδημία.

Στις νεότερες τηλεοπτικές δουλειές επιστημονικής φαντασίας συνηθίζεται να τοποθετείται η δράση στα καταφύγια. Στο «Fallout», βλέπουμε τη Lucy (Ella Purnell) να βγαίνει από το πυρηνικό καταφύγιο όπου έμενε από πάντα για να βρει τον πατέρα της, ενώ στις σειρές «Paradise» και «Silo» τα καταφύγια αποτελούν τον χώρο όπου γίνονται μυστήριες δολοφονίες οι οποίες συνδέονται με τις αιτίες της αποκάλυψης που ανέτρεψε την ζωή των ανθρώπων που παρακολουθούμε.

Silo

Πού οφείλεται όμως η επιτυχία αυτών των σειρών; Εν μέρει στις γεωπολιτικές εξελίξεις, απαντάει ο Μάθιου Λέγκατ, λέκτορας αγγλικής και αμερικανικής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Winchester, δίνοντας το παράδειγμα του πυρηνικού πινγκ πονγκ που είδαμε μεταξύ του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμο και του ηγέτη της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν κατά την πρώτη του θητεία στον Λευκό Οίκο.

 Υπογράμμισε επίσης ότι το «Ρολόι της Αποκάλυψης» μετακινήθηκε τον Ιανουάριο πλησιάζοντας περισσότερο από ποτέ τα «μεσάνυχτα», που είναι το θεωρητικό σημείο του αφανισμού της ανθρωπότητας. Έτσι, ενώ το 2024 ήταν στα 90 δευτερόλεπτα πριν από τον… αφανισμό, πλέον είναι στα 89 δευτερόλεπτα πριν από τα «μεσάνυχτα».

Σειρές τέτοιου είδους «χρησιμοποιούν την καταστροφή ως εκκίνηση για να φανταστούμε έναν κόσμο όπου τα σημερινά προβλήματα- οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά- επιλύονται εξαφανίζοντας το παρόν με μία μόνο κίνηση», εξήγησε μιλώντας στο Business Insider.  

Αυτό συνδέεται με τον βιβλικό ορισμό της «αποκάλυψης», που υποδηλώνει σωτηρία από τον Θεό, πρόσθεσε. «Αυτό επαναλαμβάνεται, σε κάποιο βαθμό, σε αυτές τις σειρές στις οποίες αναδύονται μικρές κοινότητες και ενώνονται μπροστά στην καταστροφή».

 Fallout

«Ενώ αυτές οι εκπομπές μπορεί να είναι ζοφερές, σκοτεινές και βίαιες, μπορούν επίσης να δώσουν ελπίδα, υπό τη μορφή μιας νέας αρχής. Οι σεναριογράφοι πίσω από αυτά τα έργα χρησιμοποιούν τα καταφύγια ως ένα τρόπο να αναπτύξουν περαιτέρω τους χαρακτήρες τους, ώστε να καταλήξουν να αναζητήσουν την ελπίδα και να δραπετεύσουν στον έξω κόσμο», ανέφερε.

Από την πλευρά του, ο Ρόμπερτ Γέιτς, αναπληρωτής καθηγητής αμερικανικής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Οκαγιάμα της Ιαπωνίας, και συγγραφέας του βιβλίου «American Cities in Post-Apocalyptic Science Fiction» ορίζει τα καταφύγια ως μια «χύτρα πίεσης για έντονα ανθρώπινα δράματα» στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο.

Παρουσιάζοντας τους χαρακτήρες σε «νέα ανεξερεύνητα σύνορα» στα ερείπια του παλιού κόσμου, το κοινό μπορεί επίσης να παρηγοριέται θεωρώντας ότι θα μπορούσε να επιβιώσει στην έσχατη περίπτωση της αποκάλυψης.

Πέρα από αυτό όμως, τα τηλεοπτικά και κινηματογραφικά καταφύγια της αποκάλυψης είναι ιδανικά για να δημιουργήσουν μυστήριο στην πλοκή, όπως για παράδειγμα ποιος τα έχει κατασκευάσει και γιατί, συνέχισε ο Γέιτς.

Για τον ίδιο, η εμμονή μας με τα καταφύγια και την ιδέα της αποκάλυψης μπορεί καθοδηγείται από μια κεντρική ιδέα: ότι θέλουμε να μάθουμε απελπισμένα πώς θα μπορούσε να μοιάζει ο κόσμος σε μια τέτοια περίπτωση. «Το καταφύγιο μας λέει να μείνουμε στη θέση μας, να πάρουμε τον χρόνο μας και τελικά να ξαναβγούμε για να σώσουμε ό,τι ζωή έχει απομείνει στα ερείπια».

Με πληροφορίες από Business Insider