Η ταινία The Thursday Murder Club του Netflix (κυκλοφορία: 28 Αυγούστου 2025) βασίζεται στο πρώτο βιβλίο της ομώνυμης, πολυδιαβασμένης σειράς του Richard Osman.

Πρόκειται για ένα δημιούργημα που επιχειρεί να παντρέψει το είδος του «cozy crime» με την ελαφρά κωμωδία και τη συγκινητική αποτύπωση της τρίτης ηλικίας. Το αποτέλεσμα είναι γοητευτικό, αν και μερικές φορές ατελές, μια κινηματογραφική εμπειρία που αξίζει να συζητηθεί.

Στην καρδιά της υπόθεσης βρίσκεται η Coopers Chase, μια φανταστική κοινότητα πολυτελούς οίκου ευγηρίας, όπου τέσσερις ηλικιωμένοι κάτοικοι σχηματίζουν μια λέσχη αφιερωμένη στην εξιχνίαση παλιών ανεξιχνίαστων εγκλημάτων. Όταν, όμως, ένα πραγματικό έγκλημα χτυπήσει την πόρτα τους, η παρέα μετατρέπεται από ερασιτέχνες ντετέκτιβ σε απρόσμενους πρωταγωνιστές μιας σύγχρονης έρευνας. Η αφήγηση ισορροπεί ανάμεσα στη χιουμοριστική απεικόνιση της καθημερινότητας στον οίκο και στο αγωνιώδες μυστήριο που καλούνται να λύσουν οι ήρωες.

Το Netflix επένδυσε σε ένα εντυπωσιακό καστ, το οποίο αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της παραγωγής:

Helen Mirren ως Elizabeth Best

Pierce Brosnan ως Ron Ritchie

Sir Ben Kingsley ως Ibrahim Arif

Celia Imrie ως Joyce Meadowcroft

Στο πλευρό τους εμφανίζονται οι David Tennant, Jonathan Pryce, Naomi Ackie, Daniel Mays, Henry Lloyd-Hughes, Richard E. Grant, Tom Ellis, Geoff Bell, Paul Freeman και Ingrid Oliver.

Η Mirren ενσαρκώνει με κύρος και διαύγεια την Elizabeth, χαρίζοντάς της μια μείξη σοφίας και πονηρής γοητείας. Ο Brosnan ως Ron μεταφέρει μια ενέργεια «παλιού λιονταριού», γεμάτη θυμό αλλά και καλοσύνη. Ο Kingsley προσδίδει βάθος και ανθρωπιά στον Ibrahim, έναν χαρακτήρα με ψυχολογικές αποχρώσεις, ενώ η Celia Imrie κλέβει σχεδόν κάθε σκηνή με το εκρηκτικό χιούμορ και την ακαταμάχητη αισιοδοξία της. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί εμπλουτίζουν το σύνολο με δυνατές, αν και πιο περιορισμένες, εμφανίσεις.

Η ταινία μαγνητίζει το βλέμμα χάρη στη φωτογραφία και την επιλογή τοποθεσιών. Τα γυρίσματα σε ιστορικές βρετανικές κατοικίες, όπως το Englefield House, αναδεικνύουν έναν κόσμο που μοιάζει βγαλμένος από καρτ-ποστάλ. Το production design στηρίζεται σε γήινους τόνους, «ζεστό» φωτισμό και μια αίσθηση παλαιικότητας, που ενισχύει την ατμόσφαιρα του cozy mystery. Πρόκειται για μια επιλογή που αποπνέει άνεση και οικειότητα, σε πλήρη αντίθεση με το αγωνιώδες περιεχόμενο της πλοκής.

Οι κριτικοί υποδέχθηκαν την ταινία με μεικτές αλλά γενικά θετικές εντυπώσεις. Πολλοί αναγνώρισαν την ικανότητά της να προσφέρει μια χαλαρωτική εμπειρία, γεμάτη στιγμές ζεστασιάς και γέλιου. Ορισμένοι τόνισαν ότι η Imrie ξεχώρισε για τη φρεσκάδα που έδωσε σε έναν κατά τα άλλα «γήινο» καμβά χαρακτήρων.

Ωστόσο, οι αδυναμίες του σεναρίου είναι ορατές. Το μυστήριο θεωρήθηκε από αρκετούς προβλέψιμο, με έλλειψη δραματικής κορύφωσης και πραγματικού κινδύνου. Παράλληλα, η ανάπτυξη χαρακτήρων έμεινε στην επιφάνεια, καθώς το φιλμ προσπαθεί να χωρέσει υπερβολικά πολλά αφηγηματικά στοιχεία σε σχετικά περιορισμένη διάρκεια. Αυτό οδηγεί σε ένα αποτέλεσμα γοητευτικό αλλά όχι πλήρως ικανοποιητικό για τους λάτρεις του είδους.

Ορισμένοι κριτικοί συνέκριναν την ταινία με το «Knives Out» του Rian Johnson, υπογραμμίζοντας ότι, ενώ το Netflix επιχειρεί να μιμηθεί την επιτυχία ενός στιβαρού, πολυσύνθετου whodunit, το The Thursday Murder Club καταλήγει να είναι περισσότερο μια «χαλαρή συντροφιά» παρά ένα μυστήριο που καθηλώνει. Και αυτή ακριβώς είναι η ειδοποιός διαφορά: η ταινία δεν φιλοδοξεί να γίνει παγκόσμιο φαινόμενο, αλλά ένα ευχάριστο διάλειμμα που απευθύνεται σε θεατές που αγαπούν την ήπια, βρετανικής κοπής αφήγηση.

Παρά τα όποια κενά, η υποδοχή του κοινού υπήρξε θερμή. Οι φαν των βιβλίων του Osman αγκάλιασαν την ταινία ως πιστή, αν και κάπως απλουστευμένη, μεταφορά του πρώτου τόμου. Δεδομένου ότι η σειρά βιβλίων αριθμεί ήδη πολλούς τίτλους και έχει φανατικό κοινό, η ταινία μοιάζει να λειτουργεί ως «πιλότος» για ένα εν δυνάμει franchise. Αν το Netflix προχωρήσει σε sequel, θα έχει την ευκαιρία να διορθώσει αδυναμίες και να εμβαθύνει στις ζωές των χαρακτήρων, προσφέροντας ένα πιο σφιχτοδεμένο και τολμηρό μυστήριο.

Χριστίνα Χρυσανθοπούλου / [email protected]