Στο docudrama για την Γάζα ο Αργυρός Λέοντας- Αναλυτικά τα βραβεία.

Το 82ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας ολοκληρώθηκε με μια μεγάλη ανατροπή που θα μπορούσε να συνοψιστεί στο «Oh shit» που αναφώνησε ο Τζιμ Τζάρμους όταν κλήθηκε στη σκηνή για να παραλάβει το Χρυσό Λιοντάρι, για την ταινία του «Father Mother Sister Brother».

Η χαμηλότονη ταινία του για τις δυσλειτουργικές οικογενειακές σχέσεις εντυπωσίασε την κριτική επιτροπή αλλά και το κοινό του Λίντο, ωστόσο, το φεστιβάλ είχε στραμμένα τα βλέμματα όλες τις μέρες στον λαό της Παλαιστίνης.

Σε μια άκρως πολιτική συγκυρία, η Βενετία υποδέχθηκε την Κάουθερ Μπεν Χάνια που παρουσίασε την ταινία της «Η Φωνή της Χιντ Ρατζάμπ», που καταγράφει δραματοποιημένα τις τελευταίες στιγμές της 5χρονης Χιντ Ρατζάμπ, τον Ιανουάριο του 2024 στη Γάζα. Η ταινία συγκίνησε τους πάντες στη Βενετία. Μετά την προβολή της μάλιστα συνέβη κάτι που δεν έχει ξαναγίνει: οι θεατές σηκώθηκαν όρθιοι και χειροκροτούσαν επί 24 λεπτά. Ρεκόρ.

Κάπως έτσι, και σηκώνοντας στην πλάτη της το μήνυμα κατά της γενοκτονίας που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας, σε μια απόφαση με πολιτικό μήνυμα, η ταινία της Τυνήσιας σκηνοθέτιδας Κάουθερ Μπεν Χάνια θεωρείτο ότι θα αποσπούσε τη μεγάλη διάκριση.

Ωστόσο, σύμφωνα με τις κριτικές, η ταινία, αν και συλλαμβάνει την δραματική κατάσταση του λαού της Γάζας και την αίσθηση του κατεπείγοντος που συνεπάγεται, με βάση τα καθαρά κινηματογραφικά κριτήρια δεν άξιζε τον Χρυσό Λέοντα. Και το ίδιο έκρινε η φετινή κριτική επιτροπή, με πρόεδρο τον Αλεξάντερ Πέιν, αποφασίζοντας να απονείμει τελικά στην ταινία «Η Φωνή της Χιντ Ρατζάμπ», τον Αργυρό Λέοντα-Μεγάλο Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής.

Παραλαμβάνοντας το βραβείο για το docudrama της, η Μπεν Χάνια το αφιέρωσε στην Παλαιστινιακή Ερυθρά Ημισέληνο και στους «ανώνυμους ήρωες» της πρώτης γραμμής.

«Όλοι πιστεύουμε στη δύναμη του σινεμά. Αυτό μάς φέρνει μαζί απόψε εδώ, αυτό μάς εμπνέει να λέμε ιστορίες που άλλοι δεν λένε. Το σινεμά δεν μπορεί να φέρει ξανά στη ζωή την μικρή Χιντ. Όμως μπορεί να διατηρήσει τη φωνή της ζωντανή για πάντα. Δεν είναι μόνο η δική της, αλλά ενός ολόκληρου λαού που εξοντώνεται από μία γενοκτονία», ανέφερε, τονίζοντας ότι η επιβίωση του παλαιστινιακού λαού είναι ευθύνη όλων μας.

REUTERS / Yara Nardi

«Όλοι όσοι κάνουμε ταινίες, δεν έχουμε κίνητρο τον ανταγωνισμό. Αλλά αυτό είναι κάτι που εκτιμώ πραγματικά, αυτή η απροσδόκητη τιμή», δήλωσε ο Τζάρμους παραλαμβάνοντας τον Χρυσό Λέοντα, ευχαριστώντας το φεστιβάλ που «εκτίμησε την ήσυχη ταινία μας».

Ο σκηνοθέτης δήλωσε επίσης ότι ταυτίζεται με τον Ιάπωνα σκηνοθέτη Ακίρα Κουροσάβα, ο οποίος όταν έλαβε ένα τιμητικό βραβείο από την Αμερικανική Ακαδημία σε προχωρημένη ηλικία, δήλωσε ότι ανησυχούσε ότι ακόμα δεν ήξερε τι έκανε. «Μαθαίνω κάθε φορά», είπε ο Τζάρμους.

Η ταινία του Τζιμ Τζάρμους αφηγείται λεπτομερώς τρεις ιστορίες τριών διαφορετικών οικογενειών, εστιάζοντας στα ενήλικα αδέλφια και τους γονείς τους.

Είναι χωρισμένη σε κεφάλαια που διαδραματίζονται στο Νιου Τζέρσεϊ, το Δουβλίνο και το Παρίσι.

Το καστ περιλαμβάνει τους Τομ Γουέιτς, Άνταμ Ντράιβερ, Μαγίμ Μπιάλικ, Σάρλοτ Ράμπλινγκ, Κέιτ Μπλάνσετ, Βίκι Κριπς, Ίντια Μουρ και Λούκα Σάμπατ.  

Κάθε ιστορία στην ταινία δραματοποιεί μια διαφορετική σχέση: ένας αδελφός (Άνταμ Ντράιβερ) και μια αδελφή (Μαγίμ Μπιάλικ) που επισκέπτονται τον ηλικιωμένο πατέρα τους (Τομ Γουέιτς), δύο αδελφές (Κέιτ Μπλάνσετ και Βίκι Κριπς), που επισκέπτονται επίσης τη συγγραφέα μητέρα τους (Σάρλοτ Ράμπλινγκ) και τα δίδυμα (Ίντια Μουρ και Λούκα Σάμπατ) που ασχολούνται με το διαμέρισμα των εκλιπόντων γονιών τους.

Μέσα από οικογενειακές συναντήσεις όπου δεν συμβαίνει τίποτα ιδιαίτερο, μικρές χειρονομίες και σιωπές σκιαγραφούν το χάσμα των γενεών που μπορεί να βραχυκυκλώνει τις οικογένειες.

Πρόκειται για την πρώτη ταινία του Τζάρμους που διαγωνίζεται στο Φεστιβάλ της Βενετίας.

REUTERS / Yara Nardi

Ο Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας απονεμήθηκε στον Μπένι Σάφντι για την ταινία «The Smashing Machine», ένα πορτρέτο του πρωταθλητή μικτών πολεμικών τεχνών Μαρκ Κερ (Ντουέιν Τζόνσον).

Το Ειδικό Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής απονεμήθηκε στην ταινία «Below the Clouds», μια ασπρόμαυρη ματιά στη Νάπολη και τον Βεζούβιο, σε σκηνοθεσία του Τζανφράνκο Ρόζι, ενός από τους λίγους ντοκιμαντερίστες που έχουν κερδίσει το Χρυσό Λιοντάρι.

Το Βραβείο Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας Coppa Volpi απονεμήθηκε στον Τόνι Σερβίλο για τον ρόλο του ως Ιταλός πρόεδρος στην ταινία «La Grazia», στην τελευταία του συνεργασία με τον Πάολο Σορεντίνο.

Το Βραβείο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας Coppa Volpi απονεμήθηκε στην Σιν Τσιλέ, η οποία υποδύεται μια γυναίκα που επανασυνδέεται με έναν πρώην εραστή της στην ταινία «The Sun Rises on Us All» του Κάι Σανγκτζούν.

Το Βραβείο Σεναρίου απονεμήθηκε στους Βαλερί Ντονζελί και Ζιλ Μαρσάντ, για την ταινία «At Work», η οποία αφορά έναν φωτογράφο που έγινε συγγραφέας και αγωνίζεται να επιβιώσει.

Το Βραβείο Καλύτερης Πρώτης Ταινίας LION OF THE FUTURE - LUIGI DE LAURENTIS για το καλύτερο ντεμπούτο μεγάλου μήκους απονεμήθηκε στην ταινία «Short Summer» σε σκηνοθεσία Νάστια Κορκιά, η οποία αφηγείται την ενηλικίωση ενός παιδιού στη Ρωσία κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Η ταινία «Bugonia» του δικού μας Γιώργου Λάνθιμου δεν κέρδισε σε καμία κατηγορία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το Φεστιβάλ της Βενετίας θεωρείται ο προάγγελος των Όσκαρ αναδεικνύοντας συχνά τα μεγάλα φαβορί για βράβευση από την Ακαδημία. Ενδεικτικά, οι ταινίες που έχουν κάνει πρεμιέρα στη Βενετία τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχουν συγκεντρώσει πάνω από 90 υποψηφιότητες για Όσκαρ και έχουν κερδίσει σχεδόν 20 βραβεία.

Αναλυτικά τα βραβεία της φετινής διοργάνωσης

ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ (COMPETITION)

Χρυσός Λέοντας Καλύτερης Ταινίας: Father Mother Sister Brother, σκηνοθεσία Jim Jarmusch

Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής (Grand Jury Prize): The Voice of Hind Rajab, σκηνοθεσία Kaouther Ben Hania

Αργυρός Λέοντας Καλύτερης Σκηνοθεσίας: Benny Safdie, The Smashing Machine

Ειδικό Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής (Special Jury Prize): Below the Clouds, Gianfranco Rosi

Καλύτερο Σενάριο: Valérie Donzelli και Gilles Marchand, À pied d’œuvre (At Work)

Volpi Cup Καλύτερης Ηθοποιού: Xin Zhilei, The Sun Rises on Us All

Volpi Cup Καλύτερου Ηθοποιού: Toni Servillo, La Grazia

Βραβείο Marcello Mastroianni (Ανερχόμενος Ηθοποιός): Luna Wedler, Silent Friend

Βραβείο Κοινού Armani Beauty: Calle Malaga, σκηνοθεσία Maryam Touzani

Βραβείο Luigi De Laurentiis (Καλύτερο Ντεμπούτο): Short Summer, σκηνοθεσία Nastia Korkia

ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ (ORIZZONTI)

Καλύτερη Ταινία: En el camino (On the Road), σκηνοθεσία David Pablos

Καλύτερη Σκηνοθεσία: Anuparna Roy, Songs of Forgotten Trees

Ειδικό Βραβείο Κριτικής Επιτροπής: Harà Watan (Lost Land), σκηνοθεσία Akio Fujimoto

Καλύτερη Ηθοποιός: Benedetta Porcaroli, Il Rapimento di Arabella (The Kidnapping of Arabella)

Καλύτερος Ηθοποιός: Giacomo Covi, Un Anno di Scuola (A Year of School)

Καλύτερο Σενάριο: Hiedra (The Ivy), Ana Cristina Barragán

Καλύτερη Ταινία Μικρού Μήκους: Without Kelly, σκηνοθεσία Lovisa Sirén

VENICE CLASSICS

Καλύτερο Ντοκιμαντέρ για τον Κινηματογράφο: Mata Hari, Joe Beshenkovsky και James A. Smith

Καλύτερη Αποκατεστημένη Ταινία: Bashu, the Little Stranger, σκηνοθεσία Bahram Beizai

VENICE IMMERSIVE

Grand Prize: The Clouds Are Two Thousand Meters Up, Singing Chen

Special Jury Prize: Less Than 5gr of Saffron, Négar Motevalymeidanshah

Achievement Prize: A Long Goodbye, Kate Voet και Victor Maes

Επιμέλεια: Βαρδαλαχάκη Ιωάννα