Η Νάταλι Πόρτμαν πριν ενθουσιάσει κοινό και κριτικούς με την ερμηνεία της στο «Μαύρο κύκνο» του Αρονόφσκι, είχε χτίσει προσεκτικά την καριέρα της στο χώρο του θεάματος.

Την έχουν συγκρίνει με την Ώντρεϊ Χέπμπρον γιατί μαγεύει τον φακό με την εκλεπτυσμένη γοητεία της. Η ίδια προτιμά να είναι «έξυπνη παρά σταρ». Εργάστηκε σκληρά επί χρόνια, έχασε την παιδική της ηλικία, όπως τόσα άλλα «χαρισματικά παιδιά» και σε λίγες εβδομάδες μάλλον θα κρατάει το πρώτο της Όσκαρ. Ο λόγος για τη Νάταλι Πόρτμαν που με την ερμηνεία της στο «Μαύρο κύκνο» κατέκτησε τη Χρυσή Σφαίρα και είναι υποψήφια για το Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου.

Γεννήθηκε το 1981 στην Ιερουσαλήμ, βρέθηκε σε πολύ νεαρή ηλικία στην Ουάσινγκτον και στη συνέχεια μετά από αλλεπάλληλες μετακομίσεις κατέληξε μαζί με την οικογένειά της στη Νέα Υόρκη. Στην τρυφερή ηλικία των τεσσάρων ετών μυήθηκε στην αυστηρή πειθαρχία του κλασικού μπαλέτου ενώ στα δέκα της, έτρεχε μαζί με την μητέρα της σε οντισιόν στο Μπρόντγουεϊ. «Ήμουν διαφορετική από τα άλλα παιδιά. Ήμουν περισσότερο φιλόδοξη, ήξερα τι μου άρεσε, τι ήθελα και εργαζόμουν σκληρά. Ήμουν ένα πολύ σοβαρό παιδί», έχει δηλώσει η ίδια για τα παιδικά της χρόνια.

Το κινηματογραφικό της ντεμπούτο έγινε με το θρίλερ του Λικ Μπεσόν «Leon» το 1994, στο πλευρό του Ζαν Ρενό. Η Νάταλι Πόρτμαν εμφανίζεται στο ρόλο ενός δωδεκάχρονου κοριτσιού που προσπαθεί να ξεπεράσει τη δολοφονία της οικογένειά της, αναλαμβάνοντας το ρόλο του εκδικητή δίπλα σε έναν επαγγελματία εκτελεστή. Ήταν η ταινία που εκτός των άλλων τη «βάφτισε» με το καλλιτεχνικό της επώνυμο.

Το πραγματικό όνομά της είναι Νάταλι Χέρσλαγκ, όμως υιοθέτησε το πατρικό όνομα της γιαγιάς της προκειμένου να προστατεύσει την οικογένειά της από τη δημοσιότητα.

Έχοντας πάρει το βάπτισμα του πυρός με τα αστυνομικά φιλμ, εμφανίζεται στο «Heat» του Μάικλ Μαν, όπου πρωταγωνιστούσαν οι Αλ Πατσίνο και Ρόμπερτ ντε Νίρο. Ακολουθεί η συμμετοχή της στο πετυχημένο μιούζικαλ του Γούντι Άλεν «Everyone says I love you», μαζί με τις Τζούλια Ρόμπερτς και Ντρου Μπάριμορ. Την ίδια χρονιά τη βρίσκουμε και στη σουρεαλιστική παρωδία των ταινιών επιστημονικής φαντασίας «Mars attacks» του Τιμ Μπάρτον. Στο μεταξύ, το αστέρι της μεσουρανεί και στη σκηνή του Μπρόντγουεϊ, όταν ενσαρκώνει την Άννα στη θεατρική μεταφορά του έργου «Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ».

Τα «όχι» της Νάταλι Πόρτμαν

Η Νάταλι Πόρτμαν ωστόσο έχτισε την καριέρα της στα δικά της μέτρα, χωρίς να κάνει παραχωρήσεις στη βιομηχανία του θεάματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι αρνήθηκε να συμμετάσχει στην ταινία «Αnywhere but here» (1999), όταν έμαθε ότι θα έπρεπε να γυρίσει μια τολμηρή ερωτική σκηνή. Η συμπρωταγωνίστριά της, η Σούζαν Σάραντον αλλά και ο σκηνοθέτης της ταινίας, ο Γουέιν Γουάνγκ απαίτησαν να γραφτεί ξανά το σενάριο για να μην έρθει σε δύσκολη θέση η νεαρή ηθοποιός, όπως και έγινε τελικά. Η συμμετοχή της στην τριλογία Star Wars, εκτοξεύει τη φήμη της και γίνεται παγκοσμίως γνωστή ως βασίλισσα Αμιντάλα στις τρεις ταινίες της σειράς («Star wars episode I: The phantom menace», «Star wars episode II: attack of the clones» 2002, «Star wars episode III: revenge of the Sith» (2005).

Ενδιαμέσως βρίσκει χρόνο να υποδυθεί μια ανύπαντρη, ανήλικη μητέρα στο δράμα του Ματ Γουίλιαμς «Where the heart is» (2000) αλλά και να παρακολουθήσει σπουδές ψυχολογίας στο Χάρβαρντ, παραμερίζοντας για λίγο την καριέρα της. Συνεχίζει μάλιστα τις σπουδές της στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο στην Ιερουσαλήμ, μελετώντας Αραβικά και Εβραϊκά, ενώ παρακολουθεί και μαθήματα Ισραηλινής Ιστορίας και ανθρωπολογίας της βίας.

Το θέατρο της άνοιξε το δρόμο για συνεργασίες με γνωστούς σκηνοθέτες. Το 2001 εμφανίστηκε στο New York Public Theater, στο κλασικό έργο του Τσέχωφ «Ο γλάρος», δίπλα στη Μέριλ Στριπ και τον Φίλιπ Σέιμουρ. Η σκηνοθεσία ήταν του Μάικ Νίκολς και η Πόρτμαν θα συνεργαστεί ξανά μαζί του στην ταινία «Closer» το 2004 που της χάρισε την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ δεύτερου γυναικείου ρόλου. Αξιοσημείωτη επιτυχία, αν σκεφτεί κανείς ότι στην ίδια ταινία έπαιζαν ο Τζουντ Λο, η Τζούλια Ρόμπερτς και ο Κλάιβ Όουεν (υποψήφιος για Όσκαρ δεύτερου αντρικού ρόλου). Μεσολαβούν μερικοί ρόλοι σε ανεξάρτητες παραγωγές που την προετοιμάζουν για τις πιο απαιτητικές ερμηνείες της («Garden State» του Ζακ Μπραφ κ.α.).

Οι δύσκολοι ρόλοι που προετοίμασαν τον «Μαύρο κύκνο»

Η Νάταλι Πόρτμαν πριν από τον «Μαύρο κύκνο», είχε ενσαρκώσει ηρωίδες που βρίσκονταν στο μεταίχμιο της τρέλας και της απελπισίας. Ο σκηνοθέτης Μίλος Φόρμαν, περιέργως δεν γνώριζε τη δουλειά της, όταν έψαχνε να βρει μια ηθοποιό για την ταινία του «Τα φαντάσματα του Γκόγια» (2006), η μορφή της όμως του θύμισε έναν πίνακα του Γκόγια. Κάπως έτσι βρέθηκε να παίζει τη νεαρή εβραία Ινέζ, η οποία φυλακίζεται και βασανίζεται σκληρά από την Ιερά Εξέταση, δεχόμενη και σεξουαλική κακοποίηση από έναν καθολικό ιερέα (στο ρόλο ο Χαβιέ Μπαρδέμ). Μπορεί η ταινία να μην απέδωσε τα αναμενόμενα στα box office, όμως σίγουρα αποτελεί σταθμό στην καριέρα της. Το ίδιο ισχύει και για το φουτουριστικό πολιτικό θρίλερ του Τζέιμς Μακ Τιγκ «V for vendetta» που πήρε αντικρουόμενες κριτικές, όμως αγκαλιάστηκε από το κοινό. Στην κινηματογραφική μεταφορά του σκοτεινού κόμικ του Άλαν Μουρ, η Νάταλι Πόρτμαν στο ρόλο της Ίβι Χαμόντ, βιώνει τα πιο ακραία βασανιστήρια από τον μυστηριώδη «V» κατακτώντας την ελευθερία του πνεύματος. Για τις ανάγκες της ταινίας η Νάταλι Πόρτμαν εμφανίζεται με ξυρισμένο κεφάλι, «τσαλακώνοντας» την εικόνα της.

Στο βιογραφικό της συγκαταλέγονται ταινίες κάθε είδους: από το «My Blueberry nights» (2007) του Γουονγκ Καρ Βάι (το φιλμ ήταν υποψήφιο για Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες), το πολεμικό δράμα «Cold mountain» του Άντονι Μιγκέλα, το «Free zone» (2005) του Άμος Γκιτάι, το πολεμικό θρίλερ «Βrothers» του Τζιμ Σέρινταν, το ιστορικό δράμα του Τζάστιν Τσάνγκουικ «Τhe other Boleyn girl» (2008) ως τις κωμωδίες «Ζοοlander» του Μπεν Στίλερ και «Μr Magorium’s wonder emporium» (2007) του Ζακ Χελμ. Οι φιλοδοξίες της δεν περιορίζονται μπροστά από τις κάμερες, καθώς δοκιμάζει τις δυνάμεις της στη συγγραφή σεναρίου, στη σκηνοθεσία και την παραγωγή. Έχει γράψει και σκηνοθετήσει την ταινία μικρού μήκους «Εve», εμπνευσμένη από το χαρακτήρα της αγαπημένης της γιαγιάς, με πρωταγωνίστρια τη Λορίν Μπακόλ. Η πρώτη της αυτή δουλειά προβλήθηκε στο Φεστιβάλ της Βενετίας το 2008. Προσεχώς θα την δούμε στις κωμωδίες «Νo strings attached» του Ιβάν Ρέιτμαν και «Your highness» του Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν, αλλά και στην περιπέτεια «Thor» του Κένεθ Μπράνα.

Ο έρωτας με τον Μπενζαμέν Μιλπιέ

Παρότι έχει υιοθετήσει ένα σοβαρό προφίλ, η δημοφιλής ηθοποιός δεν απέφυγε ως γνήσια σταρ το κυνηγητό με τους paparazzi εξαιτίας της σχέσης της με τον διάσημο χορευτή και χορογράφο του New York City Ballet, Μπενζαμέν Μιλπιέ. Το ειδύλλιο τους πυροδοτήθηκε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του «Μαύρου κύκνου», όταν ο Μιλπιέ έκανε την προσαρμογή της χορογραφίας της «Λίμνης των κύκνων» για τις ανάγκες της ταινίας του Αρονόφσκι. Η Νάταλι Πόρτμαν περιμένει το παιδί του Μιλπιέ και οι δύο καλλιτέχνες αποτελούν το αγαπημένο θέμα των αμερικάνικων περιοδικών.